Μόνο οι κάτοικοι της Γης άραγε «εκστασιάζονται» στη θέα ολόκληρης της σελήνης κάθε Αύγουστο ή «ευφραίνονται» στα καταγάλανα νερά μιας πεντακάθαρης και αμόλυντης θάλασσας ή μένουν άφωνοι όταν φτάνουν στην κορφή ενός πανύψηλου και απάτητου όρους;
Τι να γίνεται τάχα με τα όντα που ζουν σε πιο μακρινούς πλανήτες στους οποίους εμείς στη γη δεν έχουμε φτάσει ακόμα ούτε καν διά τηλεσκοπίου; Θα μας απαντήσουν – εάν είμαστε τυχεροί και ζούμε εκείνη τη στιγμή – εν καιρώ. οι αστρονόμοι και οι ωκεανολόγοι και οι περιβαλλοντολόγοι αντίστοιχα…
Ίσως να έρθει πιο κοντά εκείνη η στιγμή, όταν το επιτρέψουν οι «λόγοι ασφαλείας» που στερούν ενίοτε και ανά τον κόσμο από τους γήινους κάποιες μικρές απολαύσεις τους τις οποίες ανεγκέφαλοι τινες διά του χουλιγκανισμού δηλητηριάζουν;
Συνάνθρωπέ μου, εάν ζεις κάθε στιγμή της ζωής από τα παιδικά σου χρόνια με οδοσήμαντρο και φανοστάτη την αλήθεια και την αγάπη αντίστοιχα αψηφώντας το αντίτιμο να σε περιθωριοποιήσουν ή να σε πουν «γραφικό» οι άλλοι, δεν χρειάζεσαι τις απαγορεύσεις τους για όσα δεν πρέπει να κάνεις, γιατί απλούστατα δε θα τα κάνεις ποτέ εκών ή άκων.
Και έτσι, όλη η ενέργειά σου θα αναλώνεται αποκλειστικά στον αγώνα να λύνεις μόνος σου όσα κάποια εκ των άλλων πλάι μας σκουριασμένα μυαλά θεωρούν ανεξήγητα φυσικά μυστήρια και θα απολαμβάνεις τις χαρές της ζωής εσύ με όσους αγαπάς ο ίδιος αντάμα, από τις οποίες κορυφαία θέση έχουν ο δυνατός έρως και ο αγνός αθλητισμός…
