Μπορεί να ψηφιστεί μια γενναία Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου που ζητά επίμονα, παρόλο που δεν είναι προς το παρόν στα θέματα της Συνέλευσης, το Διοικητικό Συμβούλιο. Ίσως σε αυτό συντελέσουν και οι εγγραφές νέων συνεταίρων, φίλα προσκείμενων στο Διοικητικό Συμβούλιο, που επιδιώκει το τελευταίο. Μπορεί έτσι, θεωρητικά, να εξασφαλιστεί η συνέχιση της προσπάθειας. Λέμε θεωρητικά, διότι πρακτικά αυτό θα αποδειχθεί μόνο με την καταβολή των χρημάτων της αύξησης και της απαιτούμενης έκτακτης συνεισφοράς, από όλους τους Συνεταίρους. Πράγμα απίθανο, έως αδύνατο κατά τη γνώμη μας. Αν αποφασίσει αντίθετα η Γενική Συνέλευση την αναστολή της προσπάθειας με τη μορφή που έχει αυτή σήμερα, θα ανοίξει ταυτόχρονα ο δρόμος για μια νέα. Που εκτιμούμε ότι θα είναι πιο ουσιαστική και με καλύτερους όρους, αν και όταν υπάρξουν οι πραγματικές οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις που πάντως, αναγνωρίζουμε ότι δεν είναι ορατές σήμερα. Και μέχρι να ωριμάσουν πραγματικά οι συνθήκες, το Ρέθυμνο θα μείνει χωρίς καράβι.
Ας εξετάσουμε λοιπόν το οριακό σημείο στο οποίο βρίσκεται ο Συνεταιρισμός των Κρητικών Γραμμών. Τελείως συμπτωματικά, είχαμε την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά, σε ένα Δημοσιογραφικό Γραφείο, στην έκθεση του Ορκωτού Λογιστή, που εστιάζεται στο οικονομικό μέρος της λειτουργίας του Συνεταιρισμού. Για να το πούμε λοιπόν κομψά, η έκθεση δεν περιποιεί τιμή στο Διοικητικό Συμβούλιο. Τσαπατσουλιές, φορολογικές παραβάσεις, αμέλειες, διασπάθιση κεφαλαίων, κακοδιοίκηση, λήψη αποφάσεων «κατά μειοψηφία», είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που αναδεικνύει η έκθεση αυτή. Περιέχει και αναφέρει πολλές και σημαντικές παραλείψεις, που φτάνουν και ίσως ξεπερνούν τα όρια της αφέλειας και της αμέλειας.
Έχουμε να κάνουμε, αγαπητοί Συνεταίροι, με ένα Συνεταιρισμό που δε μπόρεσε ΠΟΤΕ να βάλει τάξη στην Οικονομική λειτουργία του. Ένα Συνεταιρισμό που κινδυνεύει με πρόστιμα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, όχι λόγω εσκεμμένης φοροδιαφυγής, αλλά κυρίως λόγω λαθών και αμέλειας στην τήρηση των βιβλίων του. Κινδυνεύει από την τσαπατσουλιά στη διαχείριση του και από την έλλειψη κοινού νου από τους υπεύθυνους για τα οικονομικά του.
Η έκθεση αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε απώλεια εγγράφων, σε λανθασμένη καταβολή εισφορών στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στην καταχώριση παραστατικών που δεν αναγνωρίζονται και σε λογιστικές κινήσεις που δημιουργούν αρνητικό ταμείο. Το τελευταίο δεν είναι αποδεκτό, όχι μόνο από τις φορολογικές αρχές αλλά ούτε από κανένα λογικό άτομο. Πως μπορείς να δηλώνεις, για παράδειγμα, ότι πλήρωσες τοις μετρητοίς 1.000 ευρώ και να κάνεις τη σχετική εγγραφή, όταν το ταμείο σου πριν την πράξη αυτή, είχε 100 ευρώ υπόλοιπο; Μόνο ο Ιησούς Χριστός, στο θαύμα με τα πέντε ψωμιά, τα δύο ψάρια και τους 10.000 συνδαιτυμόνες, το κατόρθωσε.
Πάντως, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, ούτε αυτό, που σε αντίθεση με τα σύγχρονα θαύματα του Διοικητικού μας Συμβουλίου ήταν πραγματικό, στάθηκε ικανό να τον απαλλάξει από τη Σταύρωση. Δε στεκόμαστε στο εμπορικό μέρος της διαχείρισης του Συνεταιρισμού, όπου οι παραλείψεις και οι αστοχίες κοστίζουν και θα κοστίσουν τελικά πολύ περισσότερο, διότι δεν διαθέτουμε όλα τα σχετικά στοιχεία. Προσπερνάμε και τις φήμες για επικείμενες ανακοινώσεις για αποζημίωση 1.690.000 ευρώ, από την Ασφαλιστική εταιρεία, έναντι του πολύ μικρότερου κόστους επισκευής της Μηχανής. Αυτές, ακόμη και αν είναι αληθινές, δε μεταβάλλουν τη ζοφερή κατάσταση του Συνεταιρισμού, ούτε την εικόνα του. Στεκόμαστε στα βασικά οικονομικά δεδομένα της Έκθεσης για το Συνεταιρισμό, που ακόμη και ένας περιπτεράς, χωρίς να έχουμε κάτι εναντίον της συμπαθούς αυτής τάξης, θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα. Πόσο μάλλον, πρώην διευθυντές τραπεζών και επιτυχημένοι επιχειρηματίες.
Η έκθεση αποκαλύπτει, εκτός από τα ανωτέρω, κάτι πολύ πιο σημαντικό, κατά την άποψή μας. Ότι και στα «κερδοφόρα» 73 ταξίδια του Πλοίου, εν μέσω θέρους, η εταιρεία έχανε πάνω από 6.100 ευρώ, ανά ταξίδι. Αυτό σημαίνει ότι την περίοδο που το πλοίο ταξίδευε, είχε ζημία κάπου κοντά στο μισό εκατομμύριο ευρώ. Ίσως λοιπόν, η βλάβη της μηχανής να μας έσωσε από μια ακόμη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή, σε σχέση με αυτή που βιώνουμε σήμερα. Διότι, αγαπητοί Συνεταίροι, αν το πλοίο ταξίδευε και το χειμώνα και εξακολουθούσε να έχει τις πληρότητες του καλοκαιριού, πράγμα απίθανο, θα μας είχε «φεσώσει» με 1.200.000 ευρώ επί πλέον. Αν οι πληρότητες ήταν μικρότερες, θα «είχε μπει μέσα» πάνω από 2.000.000 ευρώ. Προ τόκων, φόρων, αποσβέσεων και λοιπών εξόδων. Θα είχε δηλαδή διπλάσιες ζημίες για το 2012, από τα 2.000.000 περίπου, που εκτιμά ο ορκωτός.
Και στο σημείο αυτό, πρέπει να αναφέρουμε οπωσδήποτε τα «Οικονομικά/στατιστικά στοιχεία του Elli.T» του κ. Πολοπετράκη. Για όσους ενδιαφέρονται, φιγουράρουν ακόμη και σήμερα αναρτημένα, στο site του Συνεταιρισμού. Εκεί, δηλώνεται ευθαρσώς, σε αντίθεση με τον Ορκωτό Λογιστή, ότι στην περίοδο των 73 ταξιδιών το πλοίο κέρδισε 300.000 ευρώ. Αν αυτό δεν είναι παρέλκυση, πως μπορεί να χαρακτηριστεί;
Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία, κατά την άποψη μας, τόσο η παρουσία όλων στη Συνέλευση, όταν τελικά πραγματοποιηθεί, όσο και η σωστή απόφαση που θα ληφθεί και θα ψηφιστεί, από τα μέλη του Συνεταιρισμού. Ποια θα είναι αυτή, παρόλο που θα επηρεάσει σημαντικά το μέλλον της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Πόλης μας με τον Πειραιά, δε μπορώ να την προβλέψω με βεβαιότητα. Διότι, όπως αποδείχθηκε από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις που ζήσαμε πέρυσι, άβυσσος η ψυχή του ψηφοφόρου. Τα στοιχεία πάντως της έκθεσης του Ορκωτού, εκτιμώ ότι μας καθοδηγούν στο τι πρέπει να περιμένουμε.
Σήμερα, ιδιωτεύει, στο Ρέθυμνο
