Ο 52ος τελικός ανήκε στον Ρεθυμνιακό! Φαίνεται πως το… καλό το κρατούσε για το τέλος η ομάδα του Ανδρέα Τσουπάκη που επικράτησε με 2-0 της Δόξας Πλατανέ σ’ ένα γεμάτο από κόσμο γήπεδο Μισιρίων.
Ο Σήφης Σηφακάκης στο 35′ με το “μιτάκι” από διαγώνια θέση μέσα στην περιοχή και στο 67′ η αλλαγή του Γερανιώτη τεχνικού, ο Αντώνης Γαβαλάς, σημείωσαν τα δύο γκολ που έκριναν τον σπουδαίο τελικό. Σημειώνεται ότι, στο 55′ ο εξαιρετικός τερματοφύλακας Μανώλης Χνάρης, μπλόκαρε πέναλτι του Βαλεντίνο Μπάρο κρατώντας την ομάδα του στο ματς. Μέχρι εκείνη τη στιγμή μάλιστα, ο κίπερ της Δόξας είχε κρατήσει τη Δόξα άλλες δύο φορές με εκπληκτικές αποκρούσεις σε σουτ του Μπάρο στο 40′ και του Μέτα στο 53΄.
Θα πρέπει να πούμε βέβαια ότι, καθοριστική ήταν η επέμβαση του… συναδέλφου του στον Ρεθυμνιακό, Αντώνη Κελαϊδή στο 2′ απέναντι στον Σουμπασάκη από μία Δόξα που μπήκε με περίσσιο ποδοσφαιρικό θράσος στον τελικό χάνοντας δύο σπουδαίες ευκαιρίες στο 1′ με τον Έρι Ματαραγκάσι και στο 2′ με την προαναφερθείσα φάση για να προηγηθεί.
Από το 15′ ο Ρεθυμνιακός ισορρόπησε το ματς κι αφού είχε και δοκάρι με τον Μέτα στο 20′, (σ.σ. ο Οργκίτο Μέτα αναδείχθηκε MVP του τελικού), ανέλαβε πλήρως τα ηνία του αγώνα. ένα παραπάνω μετά το 60′ όταν η κόπωση -όπως ήταν και το λογικό- έκανε εμφανή τα σημάδια της για την ομάδα του Νίκου Καραδάκη που, σημειώστε, παραλίγο να σκοράρει στο 70′ με τον Έρι Ματαραγκάσι όμως και πάλι ο Κελαϊδής έπεσε υπέροχα στη γωνία του κι απόκρουσε.
Η Δόξα αναζητούσε ένα γκολ να ξαναμπεί στον τελικό με όσα αποθέματα δυνάμεων της είχαν απομείνει όμω αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξουν οι γραμμές της και ο Ρεθυμνιακός να έχει αφορμές για ένα μεγαλύτερο σκορ δίχως να το πετύχει.
Κοντολογίς, ήταν ένας καλός τελικός, με καλό ρυθμό, με μια Δόξα που είναι βέβαιο ότι δικαίωσε στο απόλυτο την παρουσία της σε όλα τα επίπεδα κι έναν Ρεθυμνιακό που, επιτέλους γι’ αυτόν, κατακτά έναν τίτλο μετά από τρεις προσπάθειες και -σημειώστε- μετά το 1967 σε μια πολύ ζόρικη για εκείνον χρονιά.
Εκεί ήταν για τις βραβεύσεις, ο δήμαρχος Ρεθύμνου Γιώργης Μαρινάκης, ο Αντιπεριφερειάρχης Κρήτης Βάμβουκας Μιχάλης καθώς και οι αντιδήμαρχοι Ρεθύμνου Νίκος Προβιάς, Άγγελος Μαλάς, Νεκτάριος Παπαδογιάννης, ο αντιδήμαρχος Αμαρίου Βασίλης Κλάδος, ο διοικητής Νοσοκομείου Ρεθύμνου Νίκος Μαλλιαρός, ο Πρόεδρος του ΕΒΕ Γιώργος Γιακουμάκης, ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΣΡ Γιάννης Κουνδουράκης, ο τομεάρχης αθλητισμού του ΠΑΣΟΚ, δημοσιογράφος – συγγραφέας Βασίλης Σκουντής,και φυσικά όλο το Δ.Σ. της ΕΠΣΡ με τον πρόεδρό του Γιώργο Ξηράκη.
Αυτό το ματς ήταν το τελευταίο για δυο σπουδαίες φιγούρες της Δόξας και του ρεθεμνιώτικου ποδοσφαίρου,
τον Στέλιο Δελήμπαση και τον Αλέξη Μαγιάφα.
Εξαιρετική διαιτησία από τους Ρ. Σταυρουλάκηκ καθώς και από τους βοηθούς κ.κ. Δασκαλομαρκάκη, Φραγκιαδάκη. 4ος ήταν ο κ. Αγαλιώτης.
Το κύπελλο κουβάλησαν στον αγωνιστικό χώρο, δύο παλιές δόξες των δύο ομάδων, ο Σουμπασάκης και ο Ν. Τσουπάκης. Το κύπελλο στο τέλος σήκωσε στον ρεθεμνιώτικο ουρανό ο αρχηγός των κυανόλευκων, Θανάσης Κώτσιος.
ΔΟΞΑ ΠΛΑΤΑΝΕ (Ν. Καραδάκης): Χνάρης, Γεωργούλης, Μαγιάφας (66’ Καψαλάκης), Μυρθιανός (75’ Σπυριδάκης), Καφετζής, Βλαχάκης (75’ Χρυσαφόπουλος), Δελήμπασης, Ξεπαπαδάκης (88’ Μανωλιτσάκης), Σουμπασάκης, Τσομολάρι, Ματαραγκάσι (66’ Παπαδομανωλάκης).
ΡΕΘΥΜΝΙΑΚΟΣ (Α. Τσουπάκης): Κελαϊδής, Κώτσιος, Μαρής (86’ Παπαναστασίου), Μανωλακάκης, Σωπασής (66’ Γαβαλάς), Χαλκιαδάκης, Μεργέμογλου (92’ Κλειδής), Μανώλης (92’ Βιγιαρεάλ), Μπάρο, Μέτα , Σηφακάκης (66’ Πρινιανάκης).
