Χωρίς να διεκδικούμε την πρωτοτυπία, θα αναφερθούμε σε ένα από τα θέματα των ημερών, που είναι η τιμή των καυσίμων και η σύνδεσή του με το διαχρονικό πρόβλημα του οδικού άξονα της Κρήτης. Θα μας ρωτήσετε ποια είναι η σχέση του ενός με το άλλο. Κι όμως είναι εξαιρετικά αλληλένδετα ζητήματα, αφού οι απαρχαιωμένοι και επικίνδυνοι δρόμοι σχετίζονται άμεσα με την κατανάλωση των καυσίμων και την επιλογή μετακίνησης με τα ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να διαλέξει τα μέσα μαζικής μεταφοράς όπως το ΚΤΕΛ για τη μετακίνηση από τον ένα νόμο στον άλλο, ειδικά όταν πρόκειται για τη συνέχεια του ταξιδιού με πλοίο ή αεροπλάνο.
Σε μια περίοδο που η τιμή της βενζίνης έχει ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο στη χώρα μας και όχι μόνο, η μετακίνηση με Ι. Χ. αυτοκίνητο λόγου χάρη από το Ρέθυμνο στο Ηράκλειο αποτελεί μια ακριβή επιλογή. Και σαν να μην έφτανε η τιμή από μόνη της, το κακό οδόστρωμα, η έλλειψη προστατευτικής μπάρας ανάμεσα στα δύο ρεύματα και η αυξημένη κίνηση λόγω του τουρισμού, οδηγεί σε αναγκαστικές αυξομειώσεις στην ταχύτητα, γεγονός που αυτόματα και μηχανικά οδηγεί σε μεγαλύτερη κατανάλωση βενζίνης ή πετρελαίου κατά τη διάρκεια της κίνησης του αυτοκινήτου. Σε παλιότερες εποχές, αυτό θα μας φαινόταν υπερβολή, εκτός αν έχουμε άπλετο χρόνο για τη μετακίνησή μας από την αφετηρία μας στον προορισμό μας.
Ο παράγοντας χρόνος είναι επίσης που επιβεβαιώνει και από μια άλλη σκοπιά τη σχέση δρόμων και καυσίμων. Αν οι δρόμοι ήταν καλοί, ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ με την προβλεπόμενη από τον ΚΟΚ ταχύτητα, δεν θα χρειαζόταν μιάμιση (1,5) ώρα να πάει στο Ηράκλειο ή μια ώρα – επιεικώς – για τα Χανιά. Γιατί ο χρόνος αποτελεί βασικό κριτήριο του τρόπου μετακίνησής μας, ειδικά σε μια εποχή που όλα, και κυρίως οι επαγγελματικές μας υποχρεώσεις, τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Η απάντηση κι εδώ θα μπορούσε να είναι ένας πιο χρονικά διασταλτικός προγραμματισμός, αλλά μάλλον στους καιρούς που διανύουμε αυτό αποτελεί πολυτέλεια που δεν μπορούμε να την έχουμε όλοι.
Αυτές οι εμπειρικές διαπιστώσεις πουν εδράζονται στην καθημερινότητα όλων μας που ζούμε και δουλεύουμε στην Κρήτη, που επιπλέον ως νησί έχει ακόμη πιο «τσιμπημένες» τιμές στα καύσιμα, οφείλουν να τις λάβουν υπόψη τους όλοι όσοι εμπλέκονται στο ζήτημα του καθορισμού των τιμών των καυσίμων αλλά και σε όσους είναι υπεύθυνοι για την πρόοδο και την εξέλιξη του ζητήματος του κλειστού αυτοκινητοδρόμου στο οδικό δίκτυο του νησιού. Και ας μην ξεχνάμε ότι τα σημαντικά δημόσια έργα και οι παρεμβατικές κοινωνικές πολιτικές οφείλουν να αποφασίζονται προνοιακά για τις δύσκολες στιγμές που μπορεί να αντιμετωπίσει μια χώρα, όπως συμβαίνει τώρα με την κρίση στην ενέργεια και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
ΥΓ. Πολύ σωστό μέτρο το επίδομα καυσίμων μετακίνησης «Fuel Pass», ωστόσο, υπάρχουν δύο ζητήματα που το καθιστούν λειψό. Κατ’ αρχήν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο και κατά δεύτερο λόγο θα έπρεπε να απευθυνόταν σε περισσότερους δικαιούχους, αφού η οικονομική κατάσταση πολλών συμπολιτών μας έχει αλλάξει άρδην από το 2020…
