Η είδηση έκανε το γύρο της πόλης και του διαδικτύου, για την απώλεια του εξαίρετου συμπολίτη, φωτογράφου, Παντελή Μυλωνά. Ο αξιαγάπητος και ευγενέστατος κ. Παντελής, ο γελαστός φωτογράφος της νιότης και των πιο σημαντικών στιγμών της ζωής μας «έφυγε» για το αιώνιο ταξίδι…
Όταν οι φωτογραφικές μηχανές ήταν ακριβές και σπάνιες ο κ. Παντελής άνοιξε το γνωστό φωτογραφείο, μαζί με τον αδελφό του Κώστα, απέναντι από το 2ο δημοτικό σχολείο στο καμαράκι, το φωτογραφείο των αδελφών Μυλωνά. Ο κ. Παντελής υπήρξε μια ξεχωριστή φυσιογνωμία στη ζωή και την πόλη μας. Μεγαλώσαμε μαζί του! Αναρωτιέμαι αν υπάρχει συμπολίτης πάνω από 10 ετών που να μην έχει φωτογραφηθεί από εκείνον! Είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τα παλιά αγνά, φτωχικά, μα οπωσδήποτε όμορφα χρόνια της πόλης μας. Με τον φωτογραφικό του φακό, απαθανάτισε κάθε στιγμή από τη ζωή της πόλης, τότε που το Ρέθυμνο μικρό και παντέρμο ακόμη, όπως είχε πει ο συμπολίτης μας συγγραφέας Παντελής Πρεβελάκης, προσπαθούσε να επιβιώσει ανάμεσα στις άλλες δυο μεγάλες πόλεις της Κρήτης και οι ρεθεμνιώτες γνωρίζονταν όλοι μεταξύ τους. Τότε που οι μικρές, αγνές, αγαπημένες καθημερινές παρέες τους, έδιναν κάποιο τόνο ζωής και αισιοδοξίας στη φτωχή πόλη για το αύριο.
Ο κ. Παντελής ήταν μια γλυκιά, πρόσχαρη και ήρεμη φυσιογνωμία της πόλης μας που έδειχνε στην πράξη ότι δεν χρειάζεται να είσαι πάμπλουτος, για να είσαι και να σε χαρακτηρίζουν όλοι άρχοντα! Ήταν καλός και αγαπητός σε όλο το Ρέθυμνο, γιατί αγωνιζόμενος για το μεροκάματο ήταν ο απλός καλοσυνάτος πολίτης φωτογράφος, πάντα με το ζεστό χαμόγελο του, που έτρεχε κάθε μέρα να απαθανατίσει στιγμές από την καθημερινή ζωή των Ρεθεμνιωτών, για να ζήσει την οικογένεια του.
Ήταν ο αγαπημένος φωτογράφος που με τον άλλο φωτογράφο τον κ. Τριαντάφυλλο, αιχμαλώτισαν μοναδικές στιγμές των παιδικών μας χρόνων σε κάθε μορφή τους. Ο κ. Παντελής ήταν πανταχού παρών σε κάθε εκδήλωση, τότε που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και διαδίκτυο, για να υπάρχει η εύκολη δυνατότητα στον οποιονδήποτε να φωτογραφίσει και να αποτυπώσει φιλικές, οικογενειακές, ιστορικές στιγμές.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς γι’ αυτόν; Η παρουσία του σε εκδρομές, παρελάσεις, γυμναστικές επιδείξεις, αθλητικούς αγώνες, γάμους, βαφτίσεις, πολιτικές εκδηλώσεις, γιορτές, καρναβάλια, διαδηλώσεις, εθνικές επετείους ήταν αυτονόητη. Παρών σε κάθε εκδήλωση, με ζέστη και με κρύο, για να αιχμαλωτίσει με το φακό του, μοναδικές ατομικές ή ομαδικές στιγμές που θα έμεναν στη μνήμη μας για πάντα!
Τον θυμάμαι αεικίνητο, γελαστό, πρόθυμο πάντα να μας αιχμαλωτίσει στον φακό του. Ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της πόλης μας σίγουρα έχει φτιαχτεί μέσα από τα μάτια του και τον φακό του. Αν δεν υπήρχε ο κ. Παντελής σίγουρα δεν θα υπήρχε το πλούσιο οικογενειακό φωτογραφικό αρχείο όλων μας, με τη σφραγίδα του φωτογραφείου του «των αφων Μυλωνά». Τις περισσότερες και ωραιότερες αναμνήσεις των παιδικών και σχολικών μας χρόνων τις κρατάμε στη μνήμη και το οφείλουμε σε αυτόν!
Ο κ. Παντελής ήταν δεμένος με τη ρεθεμνιώτικη κοινωνία… Το λεξικό και τα αρχεία της πόλης μας δίπλα στη λέξη «φωτογραφία», θα πρέπει να έχουν το πρόσωπο με το όνομά του. Ένας αξιαγάπητος και καλός άνθρωπος, καλός οικογενειάρχης και επαγγελματίας «έφυγε» για το αιώνιο ταξίδι του…
Για όλους εμάς που αντικρίσαμε τον φωτογραφικό του φακό, ένας σημαντικός κύκλος των παιδικών και νεανικών μας χρόνων, αφήνοντας πλούσια, όμορφα και ανεξίτηλα σημάδια, έκλεισε. Το φωτογραφικό αρχείο των Ρεθεμνιωτών θα έχει πάντα τη σφραγίδα των «αδελφών Μυλωνά» και τη συνέχεια του με τη σφραγίδα «ΦΩΤΟ ΠΑΝΤΕΛΗΣ».
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και καλή δύναμη στην κόρη του Μαρία που συνεχίζει την παράδοση του φωτογραφείου της οικογένειας.
Βαγγέλης Παπαδάκις