Ένας από τους σημαντικότερους ιστοριοδίφες πέρασε στην αθανασία.
Ο Στέργιος Μανουράς ,με καταγωγή από το Άνω Μέρος, δικηγόρος, έφυγε διακριτικά όπως και του άρεσε να ζει.
Είναι πολλά αυτά που οφείλει η σύγχρονη ιστορία στον σπουδαίο ερευνητή.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μελέτες του για την διείσδυση της Φιλικής Εταιρείας στην Κρήτη, για τους Ελληνοδιδασκάλους και την εκπαίδευσή της γενικότερα, για την ιστορία των Ανωγείων και του Άνω Μέρους, για τα Ρεθεμνιώτικα Μοναστήρια, για Κρήτες συνδρομητές βιβλίων και για την προέλευση μιας ολόκληρης σειράς ονομάτων και τοπωνυμίων. Έίχε δημοσιεύσει πολλά ιστορικά έγγραφα της επανάστασης του 1821 και μια σειρά άλλων για το Ρέθυμνο του 19ου αιώνα, ενώ επίσης μας έχει προσφέρει ονομαστικούς καταλόγους των επισκόπων Ρεθύμνης (1671-1838) και Αυλοποτάμου (1699-1838), μέχρι τη συνένωση δηλαδή των δύο επισκοπών, και κατάλογο ηγουμένων του Αρκαδίου από το έτος 1572..
Κι ακόμη, συμμετείχε ως εισηγητής σε δεκάδες συνέδρια και υπήρξε αντιπρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Διεθνούς Συνεδρίου «Η επαρχία Αμαρίου από την αρχαιότητα ως σήμερα» το 2010. Μάλιστα με δικά του έξοδα και με αφιέρωση στη μνήμη του αδελφού του εξέδωσε τον πρώτο (και μοναδικό μέχρι σήμερα) τόμο του Συνεδρίου εκείνου, τον οποίο και επιμελήθηκε παραδειγματικά. Ο ίδιος είχε θεσμοθετήσει χρηματικό έπαινο για τη συγγραφή επιστημονικών εργασιών για τα κρητικά τοπωνύμια.
