Δεκάδες σύντροφοι και συγχωριανοί του κομμουνιστή ποιητή Μιχάλη Σταυρακάκη (Νιδιώτη) έδωσαν το παρών στην εκδήλωση – βιβλιοπαρουσίασης «Προσκυνώ την χάρη σου λαέ μου», συλλογή ποιημάτων του Μιχάλη Σταυρακάκη (Νιδιώτη) από τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», την οποία διοργάνωσε η ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ στις 6 Αυγούστου στο θέατρο «Νίκος Ξυλούρης» στα Ανώγεια της Κρήτης, για να τιμήσουν τον Μιχάλη Σταυρακάκη, τον ποιητή των απλών ανθρώπων του μόχθου, ο οποίος με την τέχνη του, ως το τέλος της ζωής του, έδειχνε τον δρόμο του αγώνα και την αιτία της εκμετάλλευσης.
Στην εκδήλωση έδωσε το παρών αντιπροσωπεία της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Σάββα Βασιλειάδη μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, καθώς επίσης ο Αλέκος Μαρινάκης μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και ο Νίκος Μανουσάκης μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, περιφερειακοί σύμβουλοι Κρήτης με την «Λαϊκή Συσπείρωση»
Για την έκδοση μίλησαν: Ο Βαγγέλης Αγγελογιαννάκης, μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ και γραμματέας της ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ διάβασε την κεντρική ομιλία που ήταν της Γενοβέφας Χουστουλάκη μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και φιλολόγου, η οποία δεν μπόρεσε να παραστεί λόγω ασθένειας, η Ελένη Κωβαίου, διευθύντρια της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Πανεπιστήμιου Κρήτης και η Μαριάννα Τσαγκάρη, εκ μέρους των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής». Την εκδήλωση συντόνιζε ο Μπάμπης Σταυρακάκης, ανιψιός του ποιητή και δημοτικός σύμβουλος Ανωγείων.
Στην κεντρική ομιλία ο Βαγγέλης Αγγελογιαννάκης σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο Μιχάλης Σταυρακάκης είναι ο λαϊκός βάρδος, ο οποίος προσκυνάει τον λαό του, πέφτει στα πληγιασμένα πόδια του. Είναι η φωνή του ταλαιπωρημένου και κατατρεγμένου εργάτη. Ο νεαρός ΕΠΟΝίτης της Εθνικής Αντίστασης, ο βασανισμένος ΕΔΑίτης από τους παρακρατικούς της Δεξιάς, ο μαραθωνοδρόμος των πορειών Ειρήνης στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη, το μέλος εν μέσω δικτατορίας του παράνομου ΚΚΕ, ο δύο φορές υποψήφιος βουλευτής με το Κόμμα του λαού στο ψηφοδέλτιο του νομού Ηρακλείου Κρήτης.
Ως κομμουνιστής αφοσιωμένος, μέλος του ΚΚΕ μέχρι την τελευταία του πνοή, όπως και ο αδερφός του ο Στελής, που με θλίψη πρόσφατα αποχαιρετίσαμε, η ποίησή του έχει έντονα ταξικά χαρακτηριστικά.
Αν επιχειρούσαμε να βρούμε ποιο είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας έκανε ο Νιδιώτης, ο κομμουνιστής βοσκός ποιητής, ο μορφωμένος και διαμορφωμένος στην ανώτερη σχολή της ταξικής πάλης ποιητής, θα λέγαμε πως με την ποίησή του δίδαξε και διαπαιδαγώγησε τον λαό του να έχει πίστη στα μεγάλα ιδανικά και να μισεί την εκμετάλλευση.
Δίδαξε και διαπαιδαγώγησε τον λαό του να κρατήσει άσβεστη τη φλόγα των πρωτοπόρων ιδανικών, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού, με την πεποίθηση πως «οι όμορφες μέρες θα ‘ρθουν».
Πως κανένας συσχετισμός, όσο αρνητικός κι αν είναι, δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη.
Η ποίηση του Σταυρακάκη είναι ποτισμένη από την αγωνιστική μαχητική αισιοδοξία των κομμουνιστών: Να συνειδητοποιούμε την πραγματικότητα και να παρεμβαίνουμε για να την αλλάξουμε. Να κρατούμε τη ζωή στα χέρια μας και συνειδητά να δρούμε, ώστε να καθορίζουμε τη ζωή και το μέλλον μας. Χωρίς συμβιβασμούς και υποταγή.
Είναι φανερό ότι στην ποίηση του Νιδιώτη το φως και το σκοτάδι είναι έννοιες που χρησιμοποιούνται με συμβολικό τρόπο. Το μοτίβο είναι σύνηθες στη δημοτική ποίηση. Ο Σταυρακάκης στηρίζεται στην αντίθεση φως – σκοτάδι ως ένα ισχυρό σύμβολο της σύγκρουσης δύο κόσμων. Ο κόσμος του δίκιου και ο κόσμος του άδικου και του πολέμου.
Δύο κόσμοι που είτε σε περίοδο πολέμου, είτε σε περίοδο φαινομενικής καπιταλιστικής ειρήνης, ανειρήνευτα θα παλεύουν. Η αστική τάξη από τη μία και η εργατική από την άλλη, τα λαϊκά στρώματα, οι βοσκοί και οι αγρότες.
Το σκοτάδι αντιπροσωπεύει στην ποίηση του Νιδιώτη τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και το φως είναι το σίγουρο μέλλον της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Η αντίθεση σκοτάδι – φως αποδίδει με τη δύναμή της την εικόνα του φωτεινού μέλλοντος που θέλουμε να δημιουργήσουμε».
Στη συνέχεια το στέλεχος του ΚΚΕ αναφέρθηκε στον πρόλογο του βιβλίου που υπογράφει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Πρόκειται για τον καλοδουλεμένο κι ακριβοδίκαιο χαιρετισμό του στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ για τον Κρητικό ποιητή, στις 3 Δεκέμβρη 2017, στα Ανώγεια.
«Ο Μιχάλης Σταυρακάκης έγινε ποιητής γιατί σίγουρα -όπως δείχνει τόσο η στάση του, όσο και η ποίησή του- υπήρξε ένας ιδιαίτερα ευαίσθητος άνθρωπος που τον συγκινούσε αφάνταστα η ομορφιά της φύσης και που ταυτόχρονα διέθετε υψηλό ηθικό φρόνημα και βαθύ το αίσθημα του δίκιου. Γι’ αυτά τα τελευταία άλλωστε πέρασε πάμπολλες δοκιμασίες και διώξεις στη ζωή του. Το κρίσιμο σημείο της στροφής στην τέχνη του ήταν όμως η συνάντηση της ευαισθησίας του με τα μεγάλα, τα φωτεινά κομμουνιστικά ιδανικά».
«Μας κάνει να νιώθουμε περηφάνια ο σύντροφος Σταυρακάκης που μπόρεσε να χωρέσει στην ποίησή του το μεγαλείο των αληθινών δημιουργών του πλούτου, αλλά και των αληθινών δημιουργών της κοινωνικής εξέλιξης, της Ιστορίας», ανέφερε ολοκληρώνοντας την ομιλία του.
Η Μαριάννα Τσαγκάρη εκ μέρους της «Σύγχρονης Εποχής» στην παρέμβαση της, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η ΣΕ νιώθει ιδιαίτερη τιμή που συμμετέχει σε αυτή την πρωτοβουλία που εξυμνεί, μαζί την περήφανη και πολυτάραχη ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ, έναν γνήσιο εκπρόσωπό του. Τον κομμουνιστή λαϊκό ποιητή, τον αγωνιστή, τον διεθνιστή Μιχάλη Σταυρακάκη – Νιδιώτη.
Η Σ.Ε. το 2022 συμπλήρωσε 50 χρόνια από την ίδρυσή της. Με αφορμή την επέτειο αυτή, αυτό το δίχρονο στη Σ.Ε. πήραμε πρωτοβουλίες για τη δημιουργία πρωτότυπου Λογοτεχνικού Έργου στο διήγημα, στο θέατρο και στην ποίηση. Έτσι δίπλα στον Ρίτσο και τον Βάρναλη ήρθε ο ψαράς της Χίου, ο Φώτης Αγγουλές, ήρθε να σταθεί και ο βοσκός των Ανωγείων Μιχάλης Σταυρακάκης για να φωτίσουν με την ευαισθησία τους τα μεγάλα ιδανικά με έναν αβίαστο λυρισμό και αυθορμητισμό, με αγάπη για τον καθημερινό φτωχό άνθρωπο. Με την παρότρυνση της ΤΟ Ρεθύμνου του ΚΚΕ καθώς και του γιου του Γιώργου συγκεντρώσαμε τις 3 ποιητικές του συλλογές: Ποιήματα, Αιχμές, Ντούκου-ντούκου το σοφαδάκι… (Η τελευταία αυτή συλλογή είχε εκδοθεί από την NE Ηρακλείου του ΚΚΕ το 1994.)
Αποφασίσαμε να ενοποιήσουμε αυτές τις 3 συλλογές και να εκδώσουμε τη νέα συλλογή ποιημάτων περιλαμβάνοντας σχεδόν το σύνολο του ποιητικού έργου του Μιχάλη Σταυρακάκη.
Μέσα από τη συλλογή, σκιαγραφείται η προσωπικότητα του Μ. Σταυρακάκη, υπό το πρίσμα των ιστορικών συνθηκών της εποχής του και της ηρωικής πορείας του λαϊκού κινήματος, καθοριστικοί παράγοντες για τη διαμόρφωση της ιδεολογίας και της ποίησής του. Με λιτότητα μεν, βαθιά στοχαστικά δε, μιλά για την ειρήνη, την ελευθερία, την παγκόσμια αδελφοσύνη, την αγάπη για τη φύση, τον άνθρωπο.
Στο έργο του αποτυπώνεται η εύστοχη διαπίστωση της Ελ. Μηλιαρονικολάκη, υπεύθυνης του Τμ. Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, σε μία ομιλία της για τη λογοτεχνία, πως «οι ανάγκες του αγώνα καταργούν τη φλυαρία στην Τέχνη». Αυτό έκανε ο Μ. Σταυρακάκης. Εμπνέεται από το όραμα και το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μέσα από το έργο του φέρνει στο προσκήνιο τον άνθρωπο του μόχθου.
Μεγάλος αριθμός ποιημάτων του Μιχάλη Σταυρακάκη ανήκουν στη στρατευμένη ποίηση από τη στιγμή που συνειδητοποίησε τον ταξικό χαρακτήρα της αναμέτρησης. Μάλιστα ο ίδιος έλεγε ότι γράφει «ταξική ποίηση».
Ο Γιάννης Θεοδωράκης, συνεργάτης του Ριζοσπάστη έγραψε στο αφιέρωμα για τον Μ. Σταυρακάκη, που δημοσιεύτηκε 30 Νοέμβρη 1983: «Ποίηση καθαρή και τίμια. Και μοντέρνα. Κι αυτό το τελευταίο είναι που ξαφνιάζει περισσότερο, γιατί έχεις μπροστά την πηγή των στίχων της. Είναι ένας βοσκός, που γεννήθηκε, έζησε και βρίσκεται πάντα στον Ψηλορείτη».
Στη συνέχεια, η Μαρία Σταυρακάκη εγγονή του ποιητή ερμήνευσε την «Χαϊμαλίνα».
Ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα αφιερωμένο στον μεγάλο ποιητή με το συγκρότημα του Βασίλη Σκουλά και τους Βασίλη Δραμουντάνη, στο μαντολίνο και τραγούδι, Σπύρο Σκουραδάκη, λαούτο, Βασίλη Σκουλά, λαούτο και την Ελένη Τορνεσάκη στην κιθάρα.
