Του ΦΟΙΒΟΥ ΙΩΣΗΦ
Η επιστήμη εξελίσσεται και ανελίσσεται συνεχώς, άλλοτε μέσω των επιστημονικών εργαστηρίων και άλλοτε μέσω της πολιτικής. Η πολιτική εμπλέκεται άμεσα στα χειρουργεία και στις γνώσεις των ιατρών αναισθησιολόγων.
Μπορεί οι γιατροί να τελείωσαν πανεπιστήμια για να καταφέρνουν να αναισθητοποιούν τους εγχειριζόμενους επάνω στα χειρουργικά κρεβάτια, οι πολιτικοί όμως καταφέρνουν να σε παίρνει ο ύπνος στα καλά καθούμενα όπως στέκεσαι όρθιος στις δέκα το πρωί. Χαμπάρι δεν παίρνεις πως αρχίζεις και ροχαλίζεις την ώρα που βαδίζεις στον δρόμο. Και μάλιστα με τον πιο ευχάριστο, αποδοτικό και δημιουργικό τρόπο. Magic. Κοιμάσαι και εισπράττεις ποσά που δεν ξέρεις από πού έρχονται. Τέλος πλέον οι παλιές μέθοδοι εργάσου, έσω τίμιος για να γίνεις νοικοκύρης. Γίνεσαι νοικοκύρης θέλοντας και μη, αρκεί να το θελήσεις και εσύ και ο βουλευτής σου.
Συνήθως υπάρχει σύμφωνη γνώμη, εσύ για το χρήμα κι εκείνος για τις ψήφους. Μοιρασιά γίνεται. Βέβαια αν έχεις πεισθεί σ’ αυτά που σου έλεγε αφελώς ο πατέρας σου περί τιμιότητας και εργατικότητας, ετοιμάσου να κηδευτείς με άβαφο φέρετρο από κόντρα πλακέ. Δωρεάν τα δίνουν. Πίστεψε αν είσαι πονηρός στην ενοχή των οικογενειών Ωνάση, Μποδοσάκη και Βαρδινογιάννη για να ανταμειφθείς από μία ακλόνητη σύνταξη και ένα απίστευτο εφ άπαξ. Και είναι δίκαιο και εκ θεού πορευόμενο. Τα δικαιούσαι μιας και το ανάλγητο κράτος σου τα κράταγε, κυρίως τις ώρες του ύπνου σου. Είναι γνωστό πως το αιμοβόρο κράτος να μην σε δει να ξεκουραστείς λίγο, αμέσως να σου κρατήσει από τον μισθό σου που με κόπο μπόρεσες να σταθείς στην καρέκλα σου για να απολαύσεις τον πιστό φίλο Μορφέα. Απίστευτα σκληρά πράγματα, σε κανέναν να μην συμβούν.
Άκου κρατήσεις, και για ποιόν λόγο παρακαλώ, δεν φθάνει οι κλοπές που υπόκεινται οι δημόσιοι υπάλληλοι από τους ελεύθερους επαγγελματίες με τα υπερκέρδη τους; Ολοφάνερο από τα χιλιάδες κλειστά μαγαζιά. Νισάφι πια. Νύχτα μέρα κρατήσεις και εκμετάλλευση, έτσι μας μάθανε να πιστεύουμε και να υπνοβατούμε. Η αφέλεια όμως πληρώνεται. Φθάνεις στα εβδομήντα σου και δεν πατάει άνθρωπος στο μαγαζί σου, και γιατί να πατήσει αφού προσπαθείς να πουλήσεις τα περσινά παπούτσια για μοδάτα, να σερβίρεις τον χθεσινό κιμά μέσα στα σημερινά μπιφτέκια. Σε τρώει η αγωνία ο τόκος της Τράπεζας και τα ασφάλιστρα για να πάρεις κι εσύ βρε φουκαράκο μια συνταξούλα των 500 ευρώ.
Εσένα δεν σου τα κρατάνε, τα καταβάλεις εκών άκων για να μην σε πάρει ο διάολος και σε σηκώσει. Ας ήσουν έξυπνος να μην είχες την σκοτούρα της πληρωμής, να σου τα κράταγαν κι εσένα τις ώρες του ύπνου, όπως σε τόσους και τόσους υπαλλήλους του ΟΤΕ της ΔΕΗ και του ΟΣΕ. Μηδέν σκοτούρα και στο τέλος το αίσιον τέλος του ποθητού εφ άπαξ. Άσε τους άλλους να κουρεύονται με την ψιλή. Βλάκες, ελεύθεροι επαγγελματίες είναι.
Λαουτζίκος καημένε. Κοιμηθήκανε όρθιοι και τώρα ζητάνε και τα ρέστα. Ήταν μία σοφή σκέψη της αριστεράς που με αγάπη αγκάλιασε η δεξιά που ονομάστηκε στην κοινή τους γλώσσα «μου τα κράταγαν» και τελικά έγινε πιο πιστευτή και από τον Χριστιανισμό. Κανένας δεν πήρε χαμπάρι και τώρα ένα βαθύ ροχαλητό ακούγεται από τον Έβρο μέχρι την ακρότατη νήσο Γαύδο. Καμία κράτηση δεν έγινε ποτέ, οι κοροϊδάρες ελεύθεροι πολιορκημένοι επαγγελματίες τα κατέβαλαν και τα καταβάλουν πάντα. Δεν γίνεται φίλοι του δημοσίου να πραγματοποιείται πληρωμή χωρίς καμία σκέψη και στενοχώρια. Το κόλπο έπιασε: Μου τα κράταγαν. Ακολουθούν η BMW και το παραθαλάσιο. Αν μπορείς πάρε κι εσύ παραθαλάσσιο με το εφ άπαξ βλαχάκο εμποράκο! Ο σοσιαλισμός μας λιάνισε, εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.
