Σε αίθουσα «Γρηγόρη Σηφάκη» μετονομάστηκε η αίθουσα της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης
Τη μνήμη του σπουδαίου, διακεκριμένου και διεθνώς καταξιωμένου ακαδημαϊκού και ερευνητή Γρηγόρη Σηφάκη τίμησε χθες το πρωί το Πανεπιστήμιο Κρήτης, δίνοντας το όνομα της αίθουσας συνεδριάσεων της Συγκλήτου σε έναν άνθρωπο που χάραξε σημαντικό διοικητικό και ερευνητικό έργο για το Πανεπιστήμιο, ασκώντας έντονες επιδράσεις στο ευρύτερο ακαδημαϊκό περιβάλλον της Κρήτης. Η τελετή ονοματοδοσίας της αίθουσας συνεδριάσεων σε «Γρηγόρης Σηφάκης» πραγματοποιήθηκε με παρουσία σημαντικών ανθρώπων από όλα τα τμήματα του Πανεπιστημίου Κρήτης, ανθρώπων εξοικειωμένων με το έργο του και τη συνεισφορά του στο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα του τόπου. Ο Γρηγόρης Σηφάκης ήταν Ομότιμος Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Alexander S. Onassis Professor της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και του νεοελληνικού πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (1992-2003), ενώ κατά τα κρίσιμα πρώτα χρόνια, από το 1981 έως το 1986 διετέλεσε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 2009 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης και τα έτη 2013 έως 2015 υπηρέτησε ξανά το Πανεπιστήμιο Κρήτης από τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου Διοίκησης. Παράλληλα, ο Γρηγόρης Σηφάκης ήταν διακεκριμένο μέλος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και πρώτος διευθυντής του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών στο Ρέθυμνο, καθώς και ιδρυτικό μέλος των Πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης. Οι δημοσιεύσεις του αφορούν στο αρχαίο δράμα, στην ιστορία του θεάτρου και τη θεατρική παραγωγή καθώς και στη θεωρία λογοτεχνίας, την ποιητική της τραγωδίας και κωμωδίας.
Για το έργο και την πορεία που χάραξε ο Γρηγόρης Σηφάκης στο ακαδημαϊκό και ερευνητικό πεδίο μίλησαν οι αντιπρυτάνεις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων, Δια Βίου Μάθησης και Ερευνητικής Πολιτικής και Ανάπτυξης, Διεθνών Σχέσεων και Εξωστρέφειας, Μαρία Βαμβακάκη και Μελίνα Ταμιωλάκη αντίστοιχα, ο Μιχάλης Τζεκάκης, πρώην διευθυντής της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο Μαρίνος Σαρηγιάννης, ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών εκ μέρους της Τζελίνας Χαρλαύτη, προέδρου του ΙΜΣ, η οποία δεν μπόρεσε να παρευρεθεί, η Διονυσία Δασκάλου, διευθύντρια στις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, ο Κώστας Αποστολάκης, καθηγητής στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, η Αθηνά Καβουλάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και η Θεανώ Κοκκινάκη, από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, η οποία παρευρέθηκε διαδικτυακά στη συνάντηση. Επιπλέον παρόντες στη συνάντηση ήταν ο Γιώργος Σταματόπουλος, αντιπρύτανης Οικονομικών και Υποδομών, η Σοφία Σχίζα, αντιπρύτανης Διοικητικών Υποθέσεων και Φοιτητικής Μέριμνας, η Αγγέλα Καστρινάκη, κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών, ο Κώστας Σπανουδάκης, πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης και Πρόεδρος στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου και αρκετά ακόμα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Μία σύντομη, αλλά ολοκληρωμένη αναδρομή στο διοικητικό του έργο έκανε αρχικά η αντιπρύτανης Μαρία Βαμβακάκη, που συντόνιζε την εκδήλωση, αντικαθιστώντας τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιώργο Κοντάκη, ο οποίος απουσίαζε για λόγους υγείας. Όπως ανέφερε, η διοικητική πορεία του Γρηγόρη Σηφάκη είχε μία πολύ σημαντική επίδραση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όσο και στο γενικότερο ακαδημαϊκό και ερευνητικό οικοσύστημα της Κρήτης στην ολότητά της. «Διαβάζοντας λοιπόν το βιογραφικό του Σηφάκη διακρίνει κανείς πολλές πρωτιές. Διετέλεσε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Κρήτης στα κρίσιμα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του από το 1981 μέχρι το 1986. Στη συνέχεια υπηρέτησε ξανά το Πανεπιστήμιο Κρήτης από τα έτη 2013 έως 2015, από τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου Διοίκησης. Παράλληλα υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΙΤΕ και ηγήθηκε στη δημιουργία του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών στο Ρέθυμνο, στο οποίο υπήρξε πρώτος Διευθυντής από το 1985, μέχρι το 1992. Τρίτον, υπήρξε ιδρυτικό μέλος των Πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης και διευθυντής επί σειρά ετών της εκδοτικής του σειράς «Συμβολές στις επιστήμες του ανθρώπου», ανέφερε, συμπληρώνοντας ότι «Όλα τα παραπάνω μας δείχνουν καθαρά έναν άνθρωπο με μοναδικό όραμα και αγάπη για το ακαδημαϊκό γίγνεσθαι της Κρήτης. Η συνολική προσφορά του στο ίδρυμά μας υπήρξε ανεκτίμητη και σε κρίσιμες χρονικές στιγμές της ιστορίας του Πανεπιστημίου συνέβαλε, ώστε το Πανεπιστήμιό μας να διαδραματίσει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ακαδημαϊκού και ερευνητικού τοπίου της Κρήτης». Η κ. Βαμβακάκη αναφέρθηκε επίσης σε ορισμένους αντίστοιχους πρωτεργάτες του Πανεπιστημίου, όπως ο Δημήτρης Εμμανουήλ στην ιατρική, ο Φώτης Καφάτος στη βιολογία και ο Λευτέρης Οικονόμου στις θετικές επιστήμες και πολλούς ακόμα, οι οποίοι, όπως ανέφερε, οραματίστηκαν και κυρίως υλοποίησαν με πολύ προσωπική δουλειά, η οποία δεν ήταν μόνο ερευνητική και ακαδημαϊκή, όμως ήταν το πραγματικό επάγγελμά τους, αυτό το μεγαλόπνοο έργο και μία βαριά κληρονομιά. «Σε αυτούς τους ανθρώπους χρωστάμε πολλά και νιώθουμε ταυτόχρονα μία βαθιά ευθύνη και να μην το αφήσουμε να φθίνει. Οι προκλήσεις στις μέρες μας είναι πολλές και διαφορετικές, όχι όμως ήσσονος σημασίας. Για να διατηρήσουμε αυτό το ακαδημαϊκό και ερευνητικό οικοσύστημα της Κρήτης στο ίδιο επίπεδο, απαιτείται πολλή και σκληρή δουλειά», κατέληξε.
Με τη σειρά της η αντιπρύτανης Μελίνα Ταμιωλάκη ανέφερε: «Τιμούμε με ευγνωμοσύνη έναν επιστήμονα, ο οποίος σφράγισε με το έργο και το ήθος του την ακαδημαϊκή πορεία του Πανεπιστημίου Κρήτης, ήδη από την ίδρυσή του. Τιμούμε τον διακεκριμένο καθηγητή κλασικής φιλολογίας, τον πρωτοπόρο ερευνητή, τον εμπνευσμένο δάσκαλο, τον ακάμωτο οραματιστή για το Πανεπιστήμιο, το ΙΤΕ και τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης. Εύχομαι η σοφία, η μετριοπάθεια και η φιλολογική ακρίβεια του Γρηγόρη Σηφάκη να αποτελέσουν πολύτιμο οδηγό και φάρο για τις συζητήσεις και τις αποφάσεις που θα λαμβάνονται σε αυτήν την αίθουσα. Ως ερευνητής ήταν κορυφαίος στον τομέα της κλασικής φιλολογίας και ιδιαίτερα του αρχαίου δράματος, αρχαία κωμωδία και τραγωδία».
Ένας άνθρωπος που τον γνώριζε προσωπικά και μάλιστα είχαν αναπτύξει και σχέσεις φιλίας είναι ο Μιχάλης Τζεκάκης, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του αναφέρθηκε τόσο στις προσωπικές σχέσεις που είχε αναπτύξει με τον Γρηγόρη Σηφάκη, όσο και στο σπουδαίο έργο που επιτέλεσε για το Πανεπιστήμιο Κρήτης. «Είναι τιμή για εμένα που βρέθηκα σε αυτόν τον χώρο, ο οποίος είναι πάρα πολύ οικείος σε εμένα. Ήμουν από τους πρώτους ανθρώπους που πλαισίωσαν το Πανεπιστήμιο, ήδη από το 76′. Μου δόθηκε η ευκαιρία να τον γνωρίσω από πολύ κοντά. Το πρώτο πράγμα που διαπίστωνε κανείς στον Σηφάκη είναι ότι διακατέχεται από σοβαροφάνεια. Μπορεί κανείς να μιλήσει ώρες πολλές. Η τιμή στον Γρηγόρη Σηφάκη δεν εξαντλείται από την ονοματοδοσία αυτής της αίθουσας. Το χρέος του Πανεπιστημίου και στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο απέναντι στο Γρηγόρη είναι τεράστιο. Στην ιστορία του Πανεπιστημίου ήταν ο μόνος Πρύτανης που απολάμβανε μεγάλου κύρους και στις δύο πόλεις. Ήταν ο ίδιος Ηρακλειώτης, γέννημα θρέμμα και πολύ αγαπητός στο Ηράκλειο», ανέφερε μεταξύ άλλων, συμπληρώνοντας ότι όταν ο Γρηγόρης Σηφάκης ήρθε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης για να διδάξει την περίοδο 1979-1980, γνωρίστηκαν, έκαναν παρέα, ακόμα και έτρωγαν μαζί.
Σύμφωνα με τον κ. Τζεκάκη ο Γρηγόρης Σηφάκης αγωνιούσε, ώστε το Πανεπιστήμιο να μετατραπεί σε χώρο μελέτης του Κρητικού Πολιτισμού. «Ο Γρηγόρης είχε μία αρμονία, γεννημένος το 35′, μεγαλωμένος μέσα στη δεκαετία του 40′ έγραψε ότι η Κρήτη ζει μία φοβερή στιγμή, στην Κρήτη ζούμε τα τελευταία υπολείμματα του λαϊκού πολιτισμού, τα οποία σιγά σιγά εξαφανίζονται. Τον συνείχε η αγωνία να προλάβει ώστε το Πανεπιστήμιο να γίνει ο χώρος μελέτης του Κρητικού Πολιτισμού». Παράλληλα, ο κ. Τζεκάκης έκανε μία εκτενή αναφορά σε ορισμένους ανθρώπους που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του Γρηγόρη Σηφάκη, αποτελώντας φυσιογνωμίες που επηρέασαν τόσο τη δημιουργία, όσο και την εξέλιξή του. Ανάμεσα σε αυτές ήταν ο Μενέλαος Παρλαμάς, δάσκαλός του και φιλόλογος, ο Μανούσος Μανούσακας, Ρεθεμνιώτης φιλόλογος και ο Νίκος Παναγιωτάκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου, με τον οποίο μάλιστα ήταν πολύ καλοί φίλοι.
Το παρών στην τελετή έδωσε η οικογένεια του Γρηγόρη Σηφάκη, με τον γιό του, Μιχάλη Σηφάκη να επισημαίνει τη μεγάλη αγάπη του πατέρα του για το Πανεπιστήμιο, οραματίζοντας ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα στα πρότυπα των ευρωπαϊκών και των Πανεπιστημίων της Αμερικής. Συγκεκριμένα, ο κ. Μιχάλης Σηφάκης ανέφερε μιλώντας στα «Ρ.Ν.»: «Ο πατέρας μου είχε πολύ μεγάλη αγάπη για το Πανεπιστήμιο και ήταν για αυτόν ένα πολύ σημαντικό έργο, ένα έργο ζωής. Η γενιά που ήταν παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στον πόλεμο και την κατοχή, ο παππούς μου εκτελέστηκε από τους Γερμανούς το 1942, δηλαδή βγήκαν από μία Ελλάδα που ήταν πολύ βαθιά πληγωμένη. Γνωρίζοντας στην πορεία των σπουδών του, τι σημαίνει Πανεπιστήμιο στην Αγγλία, στην Αμερική κ.λπ., επέστρεψε με πολύ βαθιά ανάγκη να δει το ελληνικό Πανεπιστήμιο να πηγαίνει προς αυτές τις κατευθύνσεις, να πηγαίνει μπροστά και συνέπεσε τότε, με πολλούς ανθρώπους που μοιράζονταν αυτό το όραμα και αυτό το παρελθόν. Ο κ. Οικονόμου από τη φυσική, ο Γιώργος Γραμματικάκης, ο Φώτης Καφάτος και πάει λέγοντας. Ήταν μία ομάδα ανθρώπων που είχαν κοινούς δεσμούς και στο όραμα και στην καταγωγή πολλοί από αυτούς, όχι όλοι. Ήταν για αυτούς πολύ σημαντική δουλειά αυτή που έγινε. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που το Πανεπιστήμιο έχει πάρει τον δρόμο του», ανέφερε.
