Εντύπωση προκαλεί δελτίο τύπου της 02/07/2024 της Κομισιόν όπου φαίνεται να εγκρίνει γενετικώς τροποποιημένες ποικιλίες αραβοσίτου για χρήση σε τρόφιμα και ζωοτροφές. Και αυτό γνωστών όντως των αρνητικών αποφάσεων για τους ΓΤΟ που έφθασαν και στις οθόνες των κινηματογράφων με την περίφημη ταινία που αφορά το πώς οδηγήθηκε σε καταδικαστική απόφαση η Monsanto εξαιτίας των παρενεργειών του ζιζανιοκτόνου Roundup, ο αμερικανικός κινηματογράφος αναβίωσε τη γνωστή δικαστική διαμάχη μεταξύ του αγροχημικού κολοσσού και ενός Καναδού αγρότη στον Καναδά. Μπράβο στη Μονσάντο εκ των πραγμάτων (de facto) κερδίζει τον πόλεμο.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου στις 2/7/24 η Επιτροπή ενέκρινε δύο γενετικώς τροποποιημένες (ΓΤ) ποικιλίες αραβοσίτου και ανανέωσε την έγκριση μιας ακόμη γενετικώς τροποποιημένης ποικιλίας αραβοσίτου για χρήση σε τρόφιμα και ζωοτροφές.
Κατά λέξη η ανακοίνωση αναφέρει ότι «Οι αποφάσεις έγκρισης της Επιτροπής επιτρέπουν μόνο την εισαγωγή των εν λόγω ΓΤ ποικιλιών αραβοσίτου για χρήση σε τρόφιμα και ζωοτροφές, και όχι την καλλιέργειά τους στην ΕΕ. Οι εν λόγω ποικιλίες αραβοσίτου έχουν υποβληθεί σε ολοκληρωμένη και αυστηρή διαδικασία αξιολόγησης, η οποία εξασφαλίζει υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας των ανθρώπων και των ζώων, καθώς και του περιβάλλοντος. Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) εξέδωσε θετική επιστημονική αξιολόγηση καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι εν λόγω ΓΤ ποικιλίες αραβοσίτου είναι εξίσου ασφαλείς με τις συμβατικές».
Φαίνεται ότι οι εγκρίσεις ισχύουν για 10 έτη, που σημαίνει ότι στο μεταξύ κάτι άλλο θα έχει επιτευχθεί, ενώ θα ισχύουν οι αυστηροί κανόνες επισήμανσης και ιχνηλασιμότητας της ΕΕ.
Και πριν προχωρήσουμε θέτουμε μερικά ερωτήματα προς τη γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών που ολοένα και περισσότερο τείνει να αγνοεί βασικούς κανόνες δράσης και υλοποίησης των κοινοτικών πολιτικών: Τα προϊόντα που εισάγονται τους τελευταίους καιρούς υπόκεινται στις αρχές της ιχνηλασιμότητας, ή εισάγονται με τόση ελευθερία, ώστε ακόμη και την προέλευσή τους να αγνοούν οι καταναλωτές; Έχουμε συγκεκριμένα συμπεράσματα από τη γενετική μηχανική που είναι η επιστήμη, η οποία θα μας οδηγήσει στο μέλλον, αφού απ ότι φαίνεται δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως θα διαμορφωθεί. Πρέπει να τονίσουμε ότι στο δελτίο τύπου της Κομισιόν γίνεται μνεία ότι η υιοθέτηση της απόφασης έγινε λόγω έλλειψης της ειδικής πλειοψηφίας ούτε υπέρ ούτε κατά της έγκρισης στη μόνιμη επιτροπή και στην επακόλουθη επιτροπή προσφυγών.
Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς, και μάλιστα εύλογα, γιατί να μην μπορούμε να παράγουμε και στην Ευρώπη, αυτό που μας λένε ότι δεν εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία ανθρώπων και ζώων; Δεν είναι γνωστό ότι οι εισαγωγές αγαθών και μάλιστα της διατροφικής αλυσίδας είναι πηγή μείωσης του πλούτου; Αυτό γεννά ερωτήματα, όπως και το ότι η εποχή που κρίθηκε ορθό να βγει προς τα έξω ένα τέτοιο θέμα είναι περίεργη, αφού ολόκληρη η ΕΕ είναι σε ένα επικίνδυνο στροβίλισμα από την άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων, συνέπεια των εκλογικών αποτελεσμάτων του ευρωκοινοβουλίου, που οδήγησαν και μια από τις χώρες πυλώνες της ΕΕ (Γαλλία) να προβεί σε άμεσες βουλευτικές εκλογές, χωρίς ξεκαθαρισμένο ορίζοντα.
Για την πλήρη αναφορά στο θέμα των ΓΤΟ παραθέτουμε την αναφορά της κεντρικής σελίδας της Κομισιόν για το θέμα: «Το γενετικό υλικό τροποποιείται τεχνητά για να του προσδώσει μια νέα ιδιότητα (π.χ. αντοχή ενός φυτού σε ασθένεια, έντομο ή ξηρασία, ανοχή ενός φυτού σε ζιζανιοκτόνο, βελτίωση της ποιότητας ή της θρεπτικής αξίας ενός τροφίμου, αυξημένη απόδοση).
Τέτοιοι οργανισμοί ονομάζονται «γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί» (ΓΤΟ). Τα τρόφιμα και οι ζωοτροφές που περιέχουν ή αποτελούνται από τέτοιους ΓΤΟ ή παράγονται από ΓΤΟ ονομάζονται «γενετικώς τροποποιημένα (ΓΤ) τρόφιμα ή ζωοτροφές».
Και φαίνεται ότι η Κομισιόν παρακολουθεί τη συνεχή πρόοδο στη σύγχρονη βιοτεχνολογία, προκειμένου να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ μπορεί να επωφεληθεί από την καινοτομία στον τομέα των τροφίμων και της γεωργίας, διατηρώντας παράλληλα υψηλά πρότυπα ασφάλειας.
Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο» παίζουν σημαντικό ρόλο στα ανωτέρω, τα οποία αντιμετωπίζουμε με περίσκεψη, δεδομένου ότι όπως είναι γνωστό οι νέες τροποποιήσεις της ΚΓΠ έχουν αποτύχει ως προς την υιοθέτηση της στρατηγικής «από το αγρόκτημα στο πιάτο», και οι αρμόδιες υπηρεσίες των Βρυξελλών επιδίδονται σε πειραματισμούς που δεν μπορούμε να διακρίνουμε με ευκρίνεια. Φοβούμαι μόνο μην είναι μια τεχνική πλαγιοσκόπησης για την εισαγωγή αραβοσίτου από την Ουκρανία, η οποία ως γνωστό έχει παραδοθεί πλήρως στην παραγωγή ΓΤΟ, σε αντίθεση με την Ευρώπη, αλλά και τη Ρωσία που αντιτίθενται ακόμη στην παράδοση των πιέσεων της πρώην αμερικάνικης Μονσάντο που εξαγοράσθηκε τα τελευταία χρόνια από την Μπάγιερ (Bayer). Ένα από τα πλέον επικίνδυνα «προϊόντα» της εταιρείας αυτής είναι και το ράουνταπ με το συστατικό γλυφοσάτη, που θεωρείται ευρέως ως καρκινογόνο, αλλά είναι και ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα ζιζανιοκτόνα στον κόσμο, αλλά οι επικριτές επισημαίνουν στοιχεία που λένε ότι μπορεί να προκαλέσει καρκίνο και αποτελεί κίνδυνο για τη βιοποικιλότητα. Και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δήλωσε πριν ένα χρόνο ότι δεν βρήκε «κρίσιμες ζώνες ανησυχίας» που να εμποδίζουν την εκ νέου αδειοδότηση της γλυφοσάτης, προκαλώντας αντιδράσεις από περιβαλλοντικές ομάδες.
Οι κτηνοτρόφοι, λυγισμένοι από την έλλειψη ζωοτροφών και τις εκρηκτικές αυξήσεις θα δουν με καλό μάτι την προτεινόμενη λύση, αν οι τιμές θα λογίζονται ως επιεικείς…
