Προεξάρχον ζήτημα είναι η «Κινητικότητα» των Δημοσίων Υπαλλήλων, ή αν προτιμάτε, «Οι μετακινήσεις σε άλλες θέσεις», κατά τους εκπροσώπους των τριών κομμάτων που είναι στην εξουσία, ή τέλος, οι «Απολύσεις», όπως τις αποκαλεί σύσσωμη η αντιπολίτευση. Εκτιμούμε, ότι στο ζήτημα αυτό θα πάρουμε κακό βαθμό. Ακόμη και οι λίγοι υπάλληλοι που ετέθησαν σε διαθεσιμότητα επιστρέφουν σταδιακά στις θέσεις τους, με αποφάσεις των Δικαστηρίων. Στις θέσεις τους βρίσκονται επίσης και οι 1.000 περίπου υπάλληλοι, που έχουν υποπέσει σε πειθαρχικά παραπτώματα όπως καταχρήσεις, σοβαρές απείθειες και δωροδοκίες, εδώ και χρόνια. Αυτούς, τόσο οι συνδικαλιστοπατέρες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, όσο και οι υπηρεσιακοί και πολιτικοί προστάτες τους, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, δεν κάνουν τίποτα για να τους τιμωρήσουν και να τους απομακρύνουν. Αντίθετα, κάνουν το πάν «για να μη πειραχτούν οι συνάδελφοι». Θα εξετάσει επίσης την πορεία των αποκρατικοποιήσεων. Και εκεί ο κακός βαθμός είναι δεδομένος. Μέχρι σήμερα, δεν έχουμε κατορθώσει να αποκρατικοποιήσουμε ούτε μια ελλειμματική επιχειρηματική δραστηριότητα του Δημοσίου. Η μόνη αποκρατικοποίηση που έγινε, αφορούσε κάποια βραχονησίδα του Ιονίου, για την οποία είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον ο εμίρης του Κατάρ. Η παραχώρηση θα προσπόριζε στα ταμεία του Κράτους περίπου 4.000.000 ευρώ και στους κατοίκους της Ιθάκης, εργασιακή διέξοδο. Η βραχονησίδα, χθες, μας επεστράφη. Κύριος λόγος η γραφειοκρατία του Δασαρχείου και τα εμπόδια της Πολεοδομίας, στη λήψη οικοδομικής άδειας. Ο εμίρης μάλιστα, μας διεμήνυσε κοροϊδευτικά: «Και τώρα παρακολουθήστε εκεί, τα πουρνάρια να μεγαλώνουν». Αλλά και στα Έσοδα, που επίσης θα ελέγξουν, δεν πάμε καλά. «Παρατηρείται κόπωση» στην είσπραξή τους και όλο και περισσότερο ξεφεύγουμε από τους στόχους μας. Όσον αφορά την πρόοδο των διαρθρωτικών αλλαγών, έχουν νομοθετηθεί πολλά, αλλά δεν έχει γίνει στην πράξη, σχεδόν τίποτα. Αυτό οφείλεται στο ότι, στην Ελλάδα, ο Δημόσιος Τομέας λειτουργεί με ερμηνευτικές εγκυκλίους που εκδίδουν οι Υπουργοί και όχι με τους Νόμους που ψηφίζει η Βουλή. Αυτή την παγκόσμια πρωτοτυπία δεν την έχουμε εξηγήσει στους Τροικανούς, αλλά και αν την εξηγούσαμε, όπως και τόσα άλλα αμιγώς Ελληνικά, δεν θα την καταλάβαιναν. Για το λόγο αυτό, ή μεταφορά ενός Container από την Καλαμάτα στον Πειραιά, εξακολουθεί να κοστίζει, παρά τη δήθεν απελευθέρωση των μεταφορών, 600 ευρώ. Η αποστολή προς τον μακρινό τελικό του προορισμό, το Λονδίνο για παράδειγμα, επιβαρύνεται μόνο με 300 ευρώ επί πλέον. Θα ελέγξουν, τέλος, την πρόοδο στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Δεν θα σχολιάσω το ζήτημα, ευκόλως συνάγεται ότι και σε αυτό βρισκόμαστε στο στάδιο της μελέτης. Όποιος το αμφισβητεί, ας δει τι εισέπραξε η εφορία από τους 2062 καταθέτες της λίστας Λαγκάρντ, αλλά και από τους 20.000 Έλληνες που έβγαλαν τα αδήλωτα και αδικαιολόγητα φορολογικά, χρήματά τους στο εξωτερικό. Τα έσοδα είναι ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό. Αντίθετα, πληρώνουμε «ένα σκασμό λεφτά», στους βουλευτές της επιτροπής που ασχολείται με τη «διερεύνησή» της.
Η Τρόικα δεν θα εξετάσει την καταρράκωση της Κοινωνίας, ούτε τον αριθμό των νοικοκυριών που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. Εκεί όλο τον κακό βαθμό θα τον εισπράξει η Κυβέρνηση, από άλλο μονοπάτι. Από τους Πολίτες, οποτεδήποτε και αν γίνουν εκλογές. Δεν θα εξεταστεί ούτε η καταβαράθρωση της Μεσαίας Τάξης, που αποτελούσε ανέκαθεν τη φοροδοτική αλλά και την οικονομική ραχοκοκαλιά της Χώρας. Αν και για το κακούργημα αυτό τιμωρήθηκε ήδη το ΠΑΣΟΚ, που ήταν ο ηθικός αυτουργός. Όπως θα τιμωρηθεί και η Νέα Δημοκρατία, που συνεχίζει την ίδια τακτική και είναι ο φυσικός αυτουργός του εγκλήματος, συνεπικουρούμενη από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, σήμερα. Δεν θα εξετάσει επίσης την κατάντια του Πολιτικού Συστήματος, ούτε και την ποιότητα των Βουλευτών του Κοινοβουλίου. Για αυτά, δε φταίει ούτε η Τρόικα, ούτε η Κυβέρνηση. Φταίμε όλοι εμείς οι ψηφοφόροι. Με τη δική μας ψήφο δημιουργήσαμε ένα Κοινοβούλιο, από το οποίο κανείς δεν είναι ικανοποιημένος. Ένα Κοινοβούλιο, με κόμματα που δεν αυτοπροσδιορίζονται με βάση την ιδεολογική τους ταυτότητα, αλλά με όρους όπως, Μνημονιακός και Αντιμνημονιακός. Φανταζόμαστε πως θα τα βλέπουν όλα τούτα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αλλά και οι Γεώργιος και Ανδρέας Παπανδρέου, από εκεί πάνω που βρίσκονται. Πως θα βλέπουν τους σύγχρονους πολιτικούς συνεπώνυμους τους, η προσφώνηση των οποίων αρχίζει στις μέρες μας, με το επίθετο «μικρός», άσχετα με το ότι φέρουν το ίδιο με αυτούς επίθετο.
Και η ερώτηση «τι μπορεί να γίνει;» μένει αναπάντητη. Μέχρι να βρεθεί απάντηση, που σίγουρα δεν μπορεί να δώσει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, ούτε τα υπόλοιπα «αντιμνημονιακά» αριστερά ή μη κόμματα της αντιπολίτευσης, θα πορευόμαστε αενάως, παγιδευμένοι σε ένα θανάσιμο οικονομικό σπιράλ. Το σπιράλ των μέτρων, της μείωσης των εισοδημάτων, τη συνεπακόλουθη ύφεση, την υστέρηση των εσόδων που θα απαιτεί ξανά νέα μέτρα, και ούτω καθ εξής. Μέχρι την τελική εξαθλίωση όλων μας και τη διάρρηξη, με εκρηκτικό τρόπο, του Κοινωνικού ιστού. Εκτός και αν αφυπνιστούν οι Αποφασισμένοι Έλληνες -ουδεμία σχέση με τους Ελεύθερους- που θα μας βγάλουν από την πορεία αυτή, όχι με επανάσταση, ούτε με τη βία, αλλά με σταθμισμένες και σώφρονες προσεγγίσεις, κινήσεις και αποφάσεις. Οι Έλληνες που θα αλλάξουν το Πολιτικό Σύστημα, την πορεία της Χώρας, αλλά και τη νοοτροπία όλων μας. Αυτοί αναμφισβήτητα υπάρχουν ανάμεσά μας, απλώς δεν το γνωρίζουν ακόμη, ούτε οι ίδιοι. Όσο νωρίτερα βρεθούν και διεκδικήσουν με δημοκρατικά μέσα, τη σωτηρία της Πατρίδας, τόσο καλύτερα θα είναι, για όλους μας.
