Με τις ραγδαίες εξελίξεις στο ζήτημα των υποκλοπών, το κάδρο των εκλογών πλέον γίνεται και αξιακά οραματικό, με έννοιες όπως δημοκρατία, κράτος δικαίου, δικαιοσύνη. Θα πορευτούμε λοιπόν για τις εκλογές μακριά από τη μονοτονία ανούσιων, παραπλανητικών συγκρίσεων, όπου αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.
Έτσι, θα δούμε και τους αναποφάσιστους να μπαίνουν στο παιχνίδι. Ειδικά τώρα που οι εκλογές νοηματοδοτούνται και αξιακά, δεν αποκλείεται να βρεθούμε μπροστά σε συσπείρωση και -γιατί όχι- σε κάποιον ενθουσιασμό ακόμη, που να θυμίζει κάτι από τα παλιά.
Ανεξάρτητα από την υποβολή πρότασης μομφής, αναπόφευκτα το θέμα θα προκαλέσει και συσπειρώσει ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες, πράγμα κάθε άλλο παρά άμοιρο καθοριστικών επακόλουθων, ακόμη κι αν εκείνα συνίστανται σε ευάριθμες μετακινήσεις μεμονωμένων ψηφοφόρων.
Και μη μας παραξενεύει το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με επιτροπές του, έχει εύλογο συμφέρον να επεμβαίνει, τη στιγμή που όχι μόνο τα σύνορα, αλλά και οι θεσμοί της Ελλάδας είναι και θεσμοί της Ευρώπης.
Πάντως, ιδιαίτερα σημαντικό από πλευράς ουσίας είναι ότι θα μπει τέλος σε κούφιες συγκρίσεις των μονομάχων, πάνω σε συνθήκες και καταστάσεις ανόμοιες. Διότι, ποιος μπορεί να πείσει ότι θα απέδιδε καλύτερα από τον αντίπαλό του σε καταστάσεις που ο ίδιος ποτέ δεν έχει βρεθεί; Για παράδειγμα, η ΝΔ ότι θα ήταν περισσότερο φιλολαϊκή για τη μεσαία τάξη απ’ ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ στις συνθήκες των ετών 2015-2019, ή ο ΣΥΡΙΖΑ πιο πετυχημένος από τη ΝΔ στις συνθήκες του κορωνοϊού;
Ανέφικτες συγκρίσεις.
* Ο Παρασκευάς Μαμαλάκης είναι συγγραφέας
