Μια βραδιά γεμάτη από μουσικές, συγκίνηση και αγωνιστική ανάταση, μας χάρισαν χθες οι συντελεστές της συναυλίας-αφιέρωμα στο μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη με τίτλο «Αυτές οι καρδιές δεν βολεύονται, παρά μόνο στο δίκιο», πιο διοργάνωσε η Τ.Ο. Ρεθύμνου του ΚΚΕ.
Πλήθος κόσμου γέμισε το Σπίτι του Πολιτισμού, μεταξύ των οποίων, ο Νίκος Μανουσάκης μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος, ο Μανούσος Μανουσογιάννης μέλος τη ΤΕ και δημοτικός σύμβουλος Ρεθύμνου με την Λαϊκή Συσπείρωση, ο Θανάσης Χαριτάκης, δημοτικός σύμβουλος Αγίου Βασιλείου με την Λαϊκή Συσπείρωση και η Μαίρη Λιονή, αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου.
Τραγούδησε μοναδικά ο Τάσος Ψαλλιδάκης. Στο πιάνο και συνολικά τη μουσική είχε ο Γιώργος Σαλτάρης, ενώ στα μουσικά σύνολα συμμετείχαν η Ανθή Μανουσέλη και η Ελένη Ρεντινιώτη.
Στο χαιρετισμό του ο Βαγγέλης Αγγελογιαννάκης, γραμματέας της ΤΕ, είπε: «Η σημερινή εκδήλωση αποτελεί τη μικρή συμβολή της Κ.Ο. Ρεθύμνου στην δέσμευση του ΚΚΕ ότι θα προωθήσουμε και θα διαφυλάξουμε το αξεπέραστο έργο του Μίκη Θεοδωράκη. Και δεν υπάρχει στο μουσικό στερέωμα της Ελλάδας άλλος που να συνέδεσε τόσο πολύ την τέχνη του με την αγωνιστική πορεία του λαού μας.
Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε πως η τέχνη του Μίκη Θεοδωράκη -όπως και όλων των μεγάλων που μπόρεσαν να εκφράσουν την εποχή τους- δεν είναι απλά πηγή αισθητικής απόλαυσης, αλλά μέσω της αισθητικής απόλαυσης μπορεί να γίνεται και εφαλτήριο για την ανάπτυξη κοινωνικής συνείδησης, για τη διαμόρφωση μίας συνειδητής πρωτοπόρας στάσης. Ένα κάλεσμα για λαϊκή ανάταση.
Είμαστε βέβαιοι πως όσο το κίνημα θα ανασυγκροτείται και θα φουντώνει, τόσο θα γράφονται τραγούδια, θα δημιουργούνται έργα Τέχνης που θα απαντάνε στα μεγάλα ερωτήματα της εποχής, δίνοντας ώθηση προς τα εμπρός.
Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν είχε μία συνηθισμένη ζωή. Τιμήθηκε, αγαπήθηκε, η φήμη του έφτασε στα πέρατα της Γης. Τον τραγούδησαν οι μεγαλύτεροι τραγουδιστές, έπαιξαν τη μουσική του φημισμένες ορχήστρες, γνωρίστηκε με ιερά τέρατα της Τέχνης παγκόσμια, ταξίδεψε σε όλο τον πλανήτη.
Κι όμως οι πιο σημαντικές στιγμές για αυτόν, το μεγάλο μέγεθος της ζωής του ήταν όταν βρέθηκε με το ΚΚΕ. Αυτό κράτησε ως απόσταγμα της ζωής και του έργου του.
Γιατί όμως; Τι ήταν αυτό που είδε; Γιατί μόνο με το ΚΚΕ ένιωσε ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος;
Η ζωή του διδάσκει ότι η ευτυχία δεν είναι απλά να είσαι πετυχημένος στη δουλειά σου -ακόμα και αν είσαι εξαιρετικά πετυχημένος- ευτυχία δεν είναι να ξεχειλίζεις από ταλέντο και προσόντα, να είσαι καλός οικογενειάρχης, να έχεις ταξιδέψει και αναγνωριστεί.
Η ζωή του ανθρώπου ολοκληρώνεται και η ευτυχία του μεγεθύνεται όταν παλεύει για να χαρίσει ευτυχία στους περισσότερους, όσες και όποιες θυσίες κι αν απαιτεί αυτό. Μόνο έτσι δικαιώνεται και γίνεται ευτυχισμένη η ζωή. Όταν ο σκοπός, το νόημά της δεν αφορά μία στενή προσωπική φιλοδοξία, ξεφεύγει από τα όρια του σπιτιού, των φίλων, του κύκλου και αγκαλιάζει όλη την κοινωνία, όταν αντιστοιχείται με την απαίτηση και τη δυνατότητα του καιρού να καταργηθεί η εκμετάλλευση, να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι ευτυχισμένοι.
Αυτό λοιπόν που φοβούνται περισσότερο, αυτό πρέπει να τους προσφέρει απλόχερα ο λαός, κάνοντας πράξη το σύνθημα «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό», σηκώνοντας το ανάστημά του.
Όπως έγινε κάποιες μέρες πριν, με το μεγάλο συλλαλητήριο υπεράσπισης της δημόσιας και δωρεάν υγείας, και φυσικά του νοσοκομείου μας. ένας αγώνας που χρειάζεται συνέχεια, κλιμάκωση, να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί.
Μέσα λοιπόν στους μεγάλους αγώνες που έχουμε να δώσουμε το επόμενο διάστημα, είμαστε σίγουροι ότι θα μας ενθαρρύνουν περισσότερο, θα μας πεισμώνουν αταλάντευτα, θα μας οδηγούν με αποφασιστικότητα τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Παραμένει κοντά μας, γενιές και γενιές ζουν και θα ζουν με τη μουσική του…».
