Η ολοκλήρωση της διαδικασίας υποβολής προσφορών για το μεγάλο έργο ΣΔΙΤ της κατασκευής φοιτητικών κατοικιών σε Ρέθυμνο και Ηράκλειο, καθώς και της ανέγερσης του νέου αμφιθεάτρου στην πανεπιστημιούπολη του Γάλλου, είναι καταρχάς ένα θετικό νέο με τη λογική ότι προχωρά σε γραφειοκρατικό επίπεδο. Το γεγονός ότι τελικά έστω και μια εταιρεία εμφανίστηκε για τη διεκδίκηση του έργου καθησυχάζει αρχικά τις όποιες ανησυχίες, ενώ ταυτόχρονα λόγω της μοναδικής υποψηφιότητας μπορεί να επισπευστεί, αν όλα είναι εντάξει, το ξεκίνημα το έργου. Να μπουν δηλαδή οι μπουλντόζες για να δοθεί, επιτέλους, μια λύση, ακόμη κι αν δεν το λύνει εξ ολοκλήρου, στο πρόβλημα της φοιτητικής στέγης.
Η πρώτη φάση του έργου συνολικού προϋπολογισμού 250 εκατ. ευρώ προβλέπει την υλοποίηση συγκροτήματος 3.000 κλινών για φοιτητές, με περίπου 2.000 και 1.000 κλίνες να βρίσκονται στην πανεπιστημιούπολη Γάλλου στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο, αντίστοιχα. Όπως αναφέρεται, σύμφωνα με το ρεπορτάζ των «Ρ.Ν.», στα τεχνικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά της διακήρυξης, το έργο αφορά στην ανέγερση, συντήρηση και λειτουργία νέων μονάδων εστίασης, σίτισης και αναψυχής φοιτητών και μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και στη βελτίωση-αναβάθμιση υφιστάμενων υποδομών σε χώρους ιδιοκτησίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Όλα αυτά, μέσα στο δυστοπικό περιβάλλον της απαξίωσης των δημόσιων πανεπιστημίων, της οικονομικής δυσπραγίας και της κυριαρχίας της πλατφόρμας AirBnb και των υψηλών ενοικίων φαντάζει ως όαση. Το ζητούμενο που αποτελεί και το θέμα της σημερινής μας παρέμβασης είναι να τηρηθούν οι προδιαγραφές και τα χρονοδιαγράμματα. Όσον αφορά στο πρώτο ζήτημα, θέλουμε να πιστεύουμε ότι πέρα από την αξιοπιστία της εταιρείας που κατά πάσα πιθανότητα θα το αναλάβει, το δικαίωμα εκμετάλλευσης για 27 χρόνια των ακινήτων, θα αποτελέσει ένα επιπλέον κίνητρο ώστε όλα να γίνουν όπως προβλέπει το σχέδιο. Σε τέτοια έργα ζωτικής σημασίας η οποιαδήποτε παρέκκλιση απλώς θα αποδυναμώσει μια προσπάθεια που θεωρείται εκ των προτέρων εμβληματική και υποδειγματική – το πρώτο σύγχρονου τύπου πανεπιστημιακό campus στην Ελλάδα.
Το δεύτερο ζήτημα, δηλαδή αυτό του χρόνου, είναι εξίσου θεμελιώδες. Η τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων δεν είναι κάποιο κενό γράμμα ή διασταλτικού χαρακτήρα. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο χάνει φοιτητές και η ίδια η πόλη νεολαία, γιατί η έλλειψη στέγης και τα ακριβά ενοίκια καθιστούν απαγορευτική τη διαμονή, με αποτέλεσμα είτε την εγκατάλειψη των σπουδών είτε τη φοίτηση από απόσταση, γεγονός που δεν συμβάλλει στην ακαδημαϊκή συνέχεια και ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα στερεί πόρους από τις οικονομικές δραστηριότητες στο Ρέθυμνο. Στα ρεπορτάζ και στα κατά καιρούς αφιερώματα των «Ρ.Ν.» για το θέμα της φοιτητικής στέγης, η ένταση του προβλήματος ήταν και παραμένει πανθομολογούμενη. Φοιτητές, καθηγητές και Ρεθεμνιώτες, έχουν όλοι συμφωνήσει, ηχηρά ή σιωπηρά ότι η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
«Έσχατο» αλλά όχι ελάχιστο (last but not least), η ανέγερση του νέου αμφιθεάτρου, που ο αντιπρύτανης Οικονομικών και Υποδομών κ. Κωνσταντίνος Σπανουδάκης, σε μια συνέντευξή του στο δισέλιδο μας «Διάλογοι στην πόλη, διάλογοι για το πανεπιστήμιο» το είχε χαρακτηρίσει ως «game changer». Δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε μαζί του, αφού οι διαφορετικές προβλεπόμενες χρήσεις του θα συμβάλλουν σε μια ολιστική αντίληψη για την ανάπτυξη. Ως χώρος που θα μπορούν να διεξαχθούν μεταξύ άλλων μεγάλα καλλιτεχνικά events και πανελλήνιου και διεθνούς βεληνεκούς συνέδρια, θα προσφέρει την αναγκαία λύση για την κάλυψη μιας ακόμη πτυχής της εξωστρέφειας του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ρεθύμνου, με προαπαιτούμενο φυσικά από την απρόσκοπτη και εκατέρωθεν επωφελή συνεργασία μεταξύ τους.
* Ο Δημήτρης Στεμπίλης είναι δημοσιογράφος-ιστορικός
