Της ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΥΔΗ*
Τα προβλήματα και οι ελλείψεις που αντιμετωπίζουν καθημερινά μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, δεν είναι κάτι καινούργιο. Επί σειρά ετών οι πολιτικές των, εναλλασσόμενων στην εξουσία, κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) έχουν μετατρέψει – και συνεχίζουν στην ίδια ρότα με εντατικούς ρυθμούς – την παιδεία να βρίθει από παθογένεια. Βέβαια, η απάντηση σ’ αυτό, κοινή (όπως και οι πολιτικές τους): «Το ταμείο είναι μείον». Φυσικά, για ουσιαστική στήριξη των σχολείων, των πανεπιστημίων και συλλήβδην των εκπαιδευτικών χώρων, λεφτά δεν υπάρχουν (κατά τα λεγόμενά τους). Αναρωτιέται, βέβαια, κανείς, πώς είναι δυνατόν όταν για τις ουσιαστικές ανάγκες του λαού – όπως η δωρεάν παιδεία – δεν υπάρχουν λεφτά, την ίδια ώρα να εμφανίζονται εκατομμύρια για επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα, για αγοράζονται πολεμικοί εξοπλισμοί δισεκατομμυρίων κ.ο.κ.
Έχουμε ζήσει και στην Παιδεία την συνέχεια του κράτους και των αντιλαϊκών κυβερνήσεων που η κάθε μία συνεχίζει το έργο της προηγούμενης. Η καθημερινότητα του κόσμου της Εκπαίδευσης, έχει το «πριν» του νομοθετικού οπλοστασίου, που αφήνει ως προίκα κάθε κυβέρνηση, και έχει και το «μετά», των κοινών στρατηγικών επιλογών στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους κατάρτισης. Αυτό είναι το κοινό τους κυβερνητικό πρόγραμμα.
Και για του λόγου το αληθές ας θυμηθούμε ότι:
- Η μείωση των δαπανών για την Παιδεία τα τελευταία 11 χρόνια, αγγίζει τα 1,8 δισ. ευρώ, ενώ 2,7 δισ. ευρώ δίνουν από την τσέπη τους οι γονείς κάθε χρόνο μήπως καλύψουν τα τεράστια κενά και τις ανεπάρκειες του σχολείου. Ένας στους τρεις πτυχιούχους δουλεύει σε άσχετο αντικείμενο από αυτό που σπούδασε.
- Πως «έλυσαν το πρόβλημα των κενών»; Περιέκοψαν διδακτικές ώρες και μαθήματα στα δημοτικά σχολεία. Υποβάθμισαν τις ειδικότητες των καλλιτεχνικών μαθημάτων αναθέτοντάς τα στους δασκάλους. Επέβαλλαν πολλαπλές αναθέσεις μαθημάτων σε γυμνάσια και λύκεια, δηλαδή καθηγητές να διδάσκουν γνωστικά αντικείμενα άσχετα με την ειδικότητά του. Περιόρισαν τη συγκρότηση και λειτουργία των ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, με αποτέλεσμα οι μαθητές να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις ειδικότητες της αρεσκείας τους ή να μεταφέρονται σε άλλο σχολείο (Επί ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζεται επί ΝΔ).
- Τοποθέτησαν κοντέινερ νηπιαγωγείων ακόμα και σε λύκεια, για να γενικευτεί χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση και διορισμούς, η δίχρονη προσχολική αγωγή. (Επί ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζεται επί ΝΔ).
- Νομοθέτησαν νέους χειρότερους όρους για συνωστισμό μέσα στις σχολικές αίθουσες, στα 25 και 27 παιδιά! (επί ΝΔ).
- Κατά τη διάρκεια της πανδημίας «πάρκαραν» τα παιδιά για 36 ολόκληρους μήνες (!) μπροστά από μία οθόνη με τραγικά αποτελέσματα στις μαθησιακές επιδόσεις και τα κενά που προκλήθηκαν. Βλέπετε, η εξασφάλιση των κατάλληλων υποδομών με ουσιαστικά μέτρα προστασίας, υγιεινής και ασφάλειας των μαθητών και των εκπαιδευτικών απαιτούσε αυξημένα κονδύλια, τα οποία η κυβέρνηση δε τα χώρεσε στις δημοσιονομικές προτεραιότητες. (επί ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «θα λογαριαστούμε μετά»).
- Η σημερινή κυβέρνηση επιβάλει την έναρξη της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Στόχος της «αξιολόγησης είναι να απαλλάξει το κράτος από τις δικές του ευθύνες και να δείξει ως ενόχους εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς για όλα τα προβλήματα του σχολείου, να ρίξουν το μπαλάκι της ευθύνης για τα οικονομικά του σχολείου στους γονείς και με τη βούλα του νόμου, να μετατρέψουν τελικά τον ίδιο τον εκπαιδευτικό σε έναν ιμάντα υλοποίησης αυτής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, απόλυτα ελεγχόμενο, φοβισμένο και υποταγμένο.
Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί έβαλαν στο στόχαστρο με τους αγώνες τους την πολιτική αυτή. Οι αγώνες των εκπαιδευτικών οφείλουν να συνεχιστούν από κοινού με τους αγώνες της μαθητικής κοινότητας αλλά και των γονέων, στη βάση της κατάργησης όλων αυτών των αντιδραστικών νόμων που εφαρμόζονται, και θα συνεχίσουν, από τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, υποχρηματοδοτώντας και υποβιβάζοντας την παιδεία.
Σήμερα, χρειάζεται αυτοί οι αγώνες να μεταφραστούν και στην ισχυροποίηση, στις επερχόμενες εκλογές, του ΚΚΕ, για να είναι όσο το δυνατόν πιο αδύναμη η κυβέρνηση που θα διαχειριστεί το πρόγραμμα της επόμενης μέρας. Το ΚΚΕ απευθύνεται σε όλους αυτούς του εκπαιδευτικούς, μαζί με τους οποίους, μέσα και έξω από τη βουλή, παλεύει διαχρονικά για τις εφαρμογές στην παιδεία που θα προτάσσουν και θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους. Απευθύνεται, επίσης, στους χιλιάδες γονείς που ασφυκτιούν από την εμπορευματοποίηση της παιδείας, τη στιγμή που τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού προέρχονται κατά 95% από τις τσέπες τους, αλλά δεν επιστρέφουν ποτέ σε αυτούς και τις ανάγκες τους. Το ΚΚΕ, απευθύνεται, επίσης, στους χιλιάδες μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές, που είδαν να ορθώνονται ολοένα και μεγαλύτερα εμπόδια στο δικαίωμα τους στη μόρφωση, που τους επιβλήθηκαν εξοντωτικοί όροι μαθητείας με έναν μέλλον αβέβαιο.
Το ΚΚΕ καλεί όλους τους ανθρώπους της Εκπαίδευσης να συμπορευτούν μαζί του στους αγώνες. Αγώνες στους οποίους ήταν μπροστάρηδες οι κομμουνιστές και άλλοι τίμιοι αγωνιστές καταφέρνοντας να βάλουν εμπόδια σε μια σειρά από προβλήματα, όπως: την καθυστέρηση της τράπεζας θεμάτων, την κατάκτηση ότι έμεινε στα χαρτιά η κατάργηση των επαναληπτικών πανελλαδικών, το πάγωμα του νόμου για περιορισμένες επιλογές στο μηχανογραφικό, την ακύρωση της εισόδου της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Με αυτούς τους αγώνες αποτράπηκαν συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολείων, με αυτούς τους αγώνες κερδήθηκε ο διορισμός χιλιάδων εκπαιδευτικών, καθώς και το φρένο που μπήκε στην κάμερα μέσα στην τάξη.
Σε αυτή τη γραμμή, καλεί το ΚΚΕ τον κόσμο της Εκπαίδευσης και μπροστά στις βουλευτικές εκλογές να αξιοποιήσει την ψήφο του, θέτοντας το ίδιο ακριβώς κριτήριο που έθεσε και σε μια σειρά μάχες: Πώς θα αναγκάσει τον όποιο επίδοξο υπουργό Παιδείας και κάθε κυβέρνηση να σκέφτεται δυο και τρεις φορές την επιβολή αντιδραστικών μέτρων; Να συνεχίσει τα θετικά βήματα αλλαγής των συσχετισμών στα σωματεία, στους συλλόγους φοιτητών, στα ΙΕΚ, στα σχολεία, στους συλλόγους γονέων, ψηφίζοντας με τον ίδιο τρόπο και για τη βουλή: Τους κομμουνιστές.
Γιατί και σε ό,τι αφορά το δικαίωμα στη μόρφωση του λαού, πρέπει να λυθεί με τον λαό πρωταγωνιστή. Για να ανοίξει ο δρόμος για εκείνη την εξουσία και διακυβέρνηση – τη μοναδική στην οποία θα συμμετάσχει το ΚΚΕ – η οποία από την πρώτη στιγμή θα παίρνει μέτρα ώστε κανείς να μην αποκλείεται από την εκπαίδευση, όλοι να στηρίζονται και να αξιοποιούνται σχεδιασμένα με τις γνώσεις τους και τα πτυχία τους για να συμβάλουν στο κοινωνικό σύνολο. Μια πρόταση εξουσίας που θα καταργεί το εμπόριο Παιδείας και θα ικανοποιεί την ανάγκη για μόρφωση και για επαγγελματική εκπαίδευση, αναβαθμισμένα, καθολικά και δωρεάν.
*Η Μαριάννα Καμπουρούδη είναι εκπαιδευτικός, μέλος του γραφείου της ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ
