Ποιες ιδεολογίες; Ποιες αξίες; Ποιες αρχές; Ποια πολιτική πρόταση; Όλα αυτά φαντάζουν περίπου παλαιολιθικά σε μια πολιτική σκηνή… «Σκερτσό…ζα» που οι «πολίτες» δεν ενδιαφέρονται και τόσο πολύ για τα παραπάνω!
Στην εποχή της «χαβαλεδοποίησης» των πάντων, της «ριαλιτοποίησης» της πολιτικής που ασκείται πλέον με κανόνες «δώσε και μένα μπάρμπα» η λογική, η ηθική, η σοβαρότητα είναι εντελώς παρωχημένα, έναντι της «επιτελικής» μπουρδολογίας που δικαιώνει στον απόλυτο βαθμό τον… Μηλιώκα στο γνωστό τραγούδι του «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ…»!
Και τι δεν βλέπουμε κι ετούτη την προεκλογική περίοδο! Μέχρι τον πρωθυπουργό να ανακατεύει τον… χυλό(!!!) για κάποιο συσσίτιο(!!!) απόρων!!! Ναι, τον Μητσοτάκη με την… «κουτάλα» -εντάξει αυτό κάπως αναμενόμενο- αλλά όχι και να μαγειρεύει για τους άπορους!!! Και δίπλα του οι «κομπάρσοι» να χασκογελούν εν πλήρη άγνοια της ηλιθιότητάς τους που σιγοντάρουν την ντροπή και το αίσχος ομού!
Και ο έτερος «ανθηγεμών» Άδωνις σε μια γνωστή γι’ αυτόν πόζα, εκείνη της γονυκλισίας να προσπέφτει με «ειλικρινή» ευσέβεια και ευλάβεια -αντιληπτή και από τους όλως τυχαίως φωτογράφους εντός της Μητροπόλεως- να προσκυνά τις Ιερές Εικόνες άρτι αφιχθείσες από το λίκνο της Ορθοδοξίας προκειμένου να συνδράμουν στον αγώνα των «ευσεβών» έναντι της «ασύμμετρης» αριστερής -ο Θεός να την κάνει- απειλής!
Αλήθεια πόσο εύκολο είναι σήμερα να πείσουν κάποιον ότι είναι ένα κανονικό «ούφο», πόσο εύκολο απεκδύεται την όποια αξιοπρέπεια του έχει απομείνει, πόσο ανατροφοδοτεί ο ίδιος ο πολίτης τον αυτοεξευτελισμό του και ρίχνει νερό στον μύλο της νεοελληνικής ραγιαδοποίησής του;
Λίγες ημέρες απόμειναν, ας ελπίσουμε τουλάχιστον μετεκλογικά να σταματήσουν οι «παραστάσεις» υποτιθέμενου ανθρωπισμού και «λαϊκότητας» από τους κήρυκες καταδίκης του «λαϊκισμού» μάλιστα και ας θυμούνται πότε- πότε πως ο κρετινισμός δεν αφορά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και ως εκ τούτου κάποιες ενοχλητικές φωνές θα ακούγονται για να τους υπενθυμίζουν «την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει…» γιατί ο Νιόνιος μπορεί να ξέχασε τους στίχους που τραγούδησε ο ίδιος, αλλά κάποιοι άλλοι μάλλον όχι!
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
