Προς τι η έκπληξη για το νομοσχέδιο με το οποίο ξεκάθαρα μεθοδεύεται η προσεχής διαχείριση των υδάτινων πόρων από ιδιώτες που σημαίνει επί της ουσίας ότι θα διαθέτουν όπως θέλουν και με τίμημα που αυτοί κρίνουν αυτό το δημόσιο αγαθό!
Η μόνη «έκπληξη» είναι ότι το φυλούσαν για το τέλος της θητείας τους, ενώ κάτι τέτοια νομοσχέδια είναι «βούτυρο στο ψωμί» αυτής της κυβέρνησης. Άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πέρασε τις ημέρες που υποτίθεται η κυβέρνηση πενθούσε, και οι υπουργοί της κρατούσαν τα κεφάλια τους στο υπουργικό συμβούλιο μην τυχόν και πέσουν από το βάρος και την πολλή σκέψη! Θλίψη και κατήφεια αλλά η «δουλειά» να γίνεται!
Για τους πολίτες που είναι απασχολημένοι με τις πλατφόρμες των διαφόρων «pass» για την είσπραξη του «εικοσάρικου», ας ρωτήσουν να μάθουν πώς και αν πίνουν νεράκι εκεί που οι «επενδυτές» ανέλαβαν τη διαχείριση του νερού. Επίσης, ας αναλογιστούν όλοι οι κατά τ’ άλλα «εφησυχασμένοι» κυρ-Παντελήδες το πλιάτσικο που έγινε και γίνεται με τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος για να καταλάβουν τι τους περιμένει με τους μελλοντικούς λογαριασμούς του νερού, που αναμφίβολα είναι ζωτικότερης σημασίας για την ίδια την επιβίωσή μας.
Όλα στο βωμό του κέρδους! Είτε ανήκει σε κάποιον, είτε δεν ανήκει. Για όλα θα βρουν τα αρπακτικά την κατάλληλη «τιμή» πώλησης-αγοράς, ώστε να τα κονομήσουν οι επιτήδειοι, κερδοσκόποι μεν, χορηγοί δε του συστήματος εξουσίας. «Μα δεν είναι δικό τους για να το πωλούν», θα ισχυριστούν αφελώς κάποιοι! Ακόμα καλύτερα γι’ αυτούς, είναι ο αντίλογος, ακόμα μεγαλύτερο το κέρδος, ακόμα επικερδέστερη η «επένδυση» της παρασιτικής «Ανάπτυξης» που στοχεύει στο πλιάτσικο με θύμα τον πολίτη-καταναλωτή που – ποιος ξέρει; – ίσως κάποια στιγμή διεκδικήσει τουλάχιστον όσα δικαιωματικά του ανήκουν και όλα όσα δεν θα διανοούνταν καν να τα βγάλουν στο «σφυρί» οι άρπαγες ψευτο-επενδυτές που κρύβονται πίσω από τα κομματικά λάβαρα.
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
