Με συγκίνηση η Ρεθεμνιώτικη κοινωνία αποχαιρετά ένα από τα επίλεκτα μέλη της, που εκπροσωπούσε στο έπακρον τις αξίες της ευγένειας, της αξιοπρέπειας και της αρχοντιάς.
Σε ηλικία 67 χρόνων, πέρασε στην αντιπέρα όχθη η Στέλλα Παπαδάκη –Τζεδάκη.
Ήταν μια «ήρεμη δύναμη» που κατάφερνε να γεμίζει δημιουργία κάθε της στιγμή και να υπηρετεί με συνέπεια την πνευματική ζωή του τόπου μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Η Στέλλα ανήκε σε παλιά ιστορική οικογένεια του Ρεθύμνου. Από τους υπέροχους και αξέχαστους γονείς της είχε διδαχθεί τις ανθρώπινες αξίες κι έμαθε να αγωνίζεται και να αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια κάθε δύσκολη στιγμή.
Το πάθος της για γνώση της εξασφάλισε ένα σημαντικό βιογραφικό. Σπούδασε Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς (1975-1980) και στη συνέχεια πραγματοποίησε Μεταπτυχιακές σπουδές στην Περιφερειακή Ανάπτυξη (1981-1983) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ειδικεύτηκε σε θέματα προγραμματισμού και οργάνωσης και σε οικονομοτεχνικές μελέτες. Απέκτησε Διδακτορικό Δίπλωμα στην Κοινωνιολογία με υποτροφία ως ειδική μεταπτυχιακή υπότροφος (Ε.Μ.Υ) από το Πανεπιστήμιο Κρήτης το 1997. Εργάστηκε στη Διοίκηση του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας (1979-80). Από το 1983 έως το 1999 εργάστηκε στη διοίκηση του Πανεπιστημίου Κρήτης και υπήρξε Διευθύντρια Εκπαίδευσης και Έρευνας και της Επιτροπής Ερευνών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η παρουσία της στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, μετά από ευδόκιμη πορεία στην δημόσια διοίκηση ευρύτερα, στάθηκε ιδιαίτερα ευεργετική σε μια περίοδο που το ανώτατο εκπαιδευτικό μας ίδρυμα κλυδωνιζόταν από διάφορα λειτουργικά προβλήματα.
Η Στέλλα, και ως Διευθύντρια των υπηρεσιών έδωσε τον καλύτερο εαυτό της και τις γνώσεις της για να συμβάλει στην ομαλή λειτουργία κάθε τομέα. Αυτό που είχε καταφέρει ήταν η δημιουργία μιας αρμονικής σχέσης διοικητικού προσωπικού με τους καθηγητές και μια καλή επαφή συνεννόησης με τους φοιτητές.
Ο Γιώργος Τζεδάκης ήταν ο άνδρας που της πρόσφερε την ευτυχία μιας οικογένειας με δυο χαρισματικά παιδιά.
Δυστυχώς όμως έφυγε πολύ νωρίς και πολύ άδικα, ένα χτύπημα της μοίρας που η Στέλλα αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια αλλά δεν το ξεπέρασε ποτέ. Αυτή η απώλεια σήμανε και την αρχή του τέλους για την τόσο δημιουργική παρουσία της στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι.
Μέχρι το τέλος της ζωής της, όμως, στάθηκε γενναία στο μετερίζι του αγώνα να ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που την ταλαιπωρούσαν και τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα σκληρά.
Τώρα κοντά στον αγαπημένο της θα προσθέτει φως στον χώρο της αιώνιας γαλήνης που βρίσκεται, αφήνοντας πια πίσω της οριστικά, τον πόνο και την αγωνία.
Πάνω στα ίχνη που άφησε στην επίγεια ζωή της και πάνω τους αποτύπωσε τη σωστή πορεία μιας ζωής με περιεχόμενο και αξίες βαδίζουν τώρα τα παιδιά της. Κι εμείς με τα θερμά μας συλλυπητήρια σ’ αυτά, ευχόμαστε να είναι ελαφρό το χώμα που θα τη σκεπάσει.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο, Σάββατο στις 3, από το Ιερό Ναό των Τεσσάρων Μαρτύρων και η σορός θα βρίσκεται στον ναό από τις 2 το μεσημέρι.
