Κάθε γενιά βιώνει μια στιγμή που χάνει την αθωότητά της. Την πολιτική της αθωότητα. Κανείς δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να υποκρίνεται μετά από αυτό, ότι μας κυβερνούν έντιμοι άνθρωποι. Για τη γενιά των σημερινών δεκαοκτάρηδων η στιγμή αυτή ήταν το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη όπου χάθηκαν άδικα τόσες νέες ψυχές. Η προσπάθεια συγκάλυψης της τραγωδίας, σαν να μη συνέβη ποτέ, από την τωρινή κυβέρνηση, είναι σκανδαλώδης. Ο άμοιρος υπεύθυνος για τους σιδηροδρόμους υπουργός συγκλονισμένος από το συμβάν παραιτείται άρον άρον λίγες ώρες μετά την επίσκεψή του στον τόπο της τραγωδίας, δεν παύει όμως απτόητος και αμετανόητος να ζητά την ψήφο ως άξιος πολιτευτής ένα μήνα μετά. Αλλά και όλη η στάση της κυβέρνησης συνάδει με μια απάνθρωπη συμπεριφορά πάνω στο θέμα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε το Πάσχα να ανεβάζει βιντεάκια γλεντιού.
Για τη γενιά όμως που βίωσε την απώλεια συνομηλίκων της φίλων, συμφοιτητών, όπου ο καθένας θα μπορούσε να είχε πάρει εκείνη τη μοιραία βραδιά το τρένο και να μην υπήρχε πια, η αθωότητα έχει πια χαθεί. Οι συγγενείς των αδικοχαμένων κραυγάζουν για την απόπειρα συγκάλυψης και μάλιστα μέσω δωροδοκιών. Δεν σιωπούν, το δίκιο τους πνίγει. Έκαναν σύλλογο «Τέμπη 2023» για να παλέψουν για δικαίωση, για αγώνα συνεχή, μέχρι να αναπαυθούν οι ψυχούλες των παιδιών τους. Ένα μήνα μετά και υπάρχουν ακόμα αφύλακτες διαβάσεις, οι μηχανοδηγοί των τρένων φωνάζουν, το μοιραίο δεν είναι δύσκολο να επέλθει ξανά. Αλλά για την κυβέρνηση όλα είναι ασφαλή, έκαναν και το πρώτο ταξίδι με δικούς τους κομπάρσους ως επιβάτες. Τα στοιχειώδη δεν τα βλέπουν. Ξέρουν να βγάζουν μόνο εγκυκλίους και να απειλούν τον κοσμάκη με πρόστιμα αν δεν στειρώσει την κεραμιδόγατά του. Να διορίσουν κανένα γιατρό για να μην πεθαίνει ο κοσμάκης αβοήθητος δεν ξέρουν. Να προσλάβουν κανένα δάσκαλο να μάθει γράμματα στα παιδιά μας δεν ξέρουν, θα τα αφήσουμε μικρά παιδιά να μαχαιρώνονται και να ξυλοκοπούνται για σώβρακα και φανέλες. Η αθωότητα πλέον έχει χαθεί.
* Ο Αριστείδης Αρχοντάκης είναι συγγραφέας, φυσικός
