Των τραπεζών τα παράδοξα

Το 2022 οι Δυτικοί υποστηρικτές της Ουκρανίας ήταν σίγουροι για την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας και του ρωσικού τραπεζικού συστήματος, αρχής γενομένης από τη μεγάλη ρωσική τράπεζα Sberbank λόγω των δυτικών οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία.

Το 2023 έχουν ήδη καταρρεύσει πέντε αμερικανικές τράπεζες (με την πρόβλεψή Αμερικάνων οικονομολόγων ότι θα φτάσουν τις 50), έχει καταρρεύσει η ελβετική Credit Suisse και κλυδωνίζεται σοβαρά η μεγάλη γερμανική τράπεζα-Deutsche Bank.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτίμησε συρρίκνωση της ρωσικής οικονομίας κατά 2,2% και προβλέπει ανάκαμψη 0,3% το 2023 και 2,1% το 2024. Προβλέπει ακόμα συρρίκνωση της βρετανικής οικονομίας 0,6% και οικονομική ανάπτυξη στη Γερμανία μόνον 0,1% το 2023

Ο ΟΕCD (Οργανισμός οικονομικής ανάπτυξης και συνεργασίας) προβλέπει ότι η αμερικανική οικονομία θα επιβραδυνθεί από 1,5% σε 0,9% το 2023.

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος  έχει κατ’ ουσία ήδη πληγεί και απειλείται βαρύτατα από τις δυτικές οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία;

Το κωμικοτραγικό στην ιστορία αυτή είναι ότι οι Δυτικές χώρες  με τις κυρώσεις που επέβαλαν στη Μόσχα …διέσωσαν το ρωσικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο ελάχιστες πλέον συναλλαγές έχει με το δυτικό τραπεζικό σύστημα, δεν επηρεάζεται από τις καταρρεύσεις δυτικών τραπεζών και «προστατεύεται από τον αποκλεισμό του από το σύστημα SWIFT.

Οι δυτικές οικονομίες αγκομαχούν από τη δική τους πολιτική εναντίον της Ρωσίας, με τις τρομαχτικές αυξήσεις στην ενέργεια, τα μεταφορικά, τα τρόφιμα τα λιπάσματα κ.λπ. Δι’ αυτού του τρόπου δημιουργήθηκε ο πληθωρισμός κόστους,  που δεν έχει καμιά σχέση με τους προηγούμενους πληθωρισμούς από υπερκατανάλωση. Η αμερικανική FED και η ευρωπαϊκή ΕΚΤ αντιμετωπίζουν …με κλασσικό παραδοσιακό τρόπο τον πληθωρισμό κόστους, αυξάνοντας κατ’ επανάληψη τα επιτόκια δανεισμού, μήπως και πέσει ο πληθωρισμός.

Ωστόσο, οι τρομαχτικές αυξήσεις σε ενέργεια, τρόφιμα κλπ. προέρχονται από τις κοινές πολιτικές των κυβερνήσεων, οι οποίες είναι και υπεύθυνες  για την πάταξη του πληθωρισμού κόστους. Επομένως, οι κυβερνήσεις που δημιούργησαν και το πρόβλημα λόγω τα βάναυσης αλλαγής της ενεργειακής πολιτικής απέναντι στη Ρωσία, που παρέσυρε τρόφιμα λιπάσματα μεταφορικά, κλπ. είναι υπόλογες απέναντι στους πολίτες τους για τη δυσμενή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Και γι’ αυτό, (όπως πολύ γλαφυρά ανέφερε σε τηλεοπτική συνέντευξη της η καθηγήτρια οικονομικών και πρώην υπουργός Λούκα Κατσέλη, οι κυβερνήσεις οφείλουν να διαπραγματευθούν  με τις μεγάλες εταιρείες ενέργειας κλπ.  τις τιμές των προϊόντων τους, ώστε να καμφθεί ο πληθωρισμός κόστους.

Στον αντίποδα, ο υπουργός οικονομικών κ. Σταϊκούρας προβάλει το αδύναμο επιχείρημα των «κυβερνητικών βοηθημάτων»  ώστε να βοηθηθούν (πρόσκαιρα) οι πολίτες στις οικονομικές δυσκολίες τους…

Οι Ευρωπαίοι εταίροι στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, ενώ ξεκίνησαν με υπερήφανες δηλώσεις περί του ασφαλούς τραπεζικού συστήματος, στη συνέχεια έφαγαν στο κεφάλι τα ανήσυχα νέα για την Deutsche Bank,  κατέβασαν κεφάλια και τόνους και έφυγαν χωρίς τις καθιερωμένες συνεντεύξεις τύπου από τη φον ντερ Λάιεν, τον Μισέλ και τη Λαγκάρντ. Φυσικά κανείς δεν τόλμησε να φέρει στο τραπέζι το ανοιχτό, από καιρό, θέμα της ολοκλήρωσης της Τραπεζικής Ένωσης και του στόχου της κοινής ασφάλειας καταθέσεων προκειμένου να προστατεύονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί, με την εμμονική άρνηση της Γερμανίας.

Οι εταίροι πάντως έδειξαν πρόθυμοι να βάλουν χέρι στις παγωμένες ρωσικές καταθέσεις σε ευρωπαϊκές τράπεζες και γενικότερα στις χώρες G7, ώστε να τις χρησιμοποιήσουν για «την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας». Το εγχείρημα- με εντολή της Κομισιόν – έχει ανατεθεί σε ειδική ομάδα, παρουσιάζει πολλά νομικά και τραπεζικά εμπόδια, χώρια το τεράστιο θέμα της διαφάνειας στην χρήση αυτών των μεγάλων ποσών δισεκατομμυρίων ευρώ…

* Η Κύρα Αδάμ είναι δημοσιογράφος