Μετά την Αγία Γαλήνη, τη γενέτειρα του, όπου ξαναθυμήθηκαν τον ασυμβίβαστο πατριώτη στρατιωτικό υπεύθυνο του ΕΛΑΣ Ρεθύμνου Στρατή Βελουδάκη, παλαιοί εν ζωή συγχωριανοί του αλλά και νεότεροι που πληροφορήθηκαν για την προσωπικότητα και τη δράση του από ακούσματα, κατά την παρουσίαση των απομνημονευμάτων του, το βιβλίο-μονογραφία του «Η Εθνική Αντίσταση Ρεθύμνου» θα παρουσιαστεί και στην πόλη του Ρεθύμνου στην κεντρική εκδήλωση που διοργανώνεται και τελεί υπό την αιγίδα του δήμου Ρεθύμνου.
Η εκδήλωση προβολής του ιστορικού πονήματος στο κοινό, μοναδικού σε περιεχόμενο αφού αφορά τη ζωντανή αφήγηση εκ των κορυφαίων πρωταγωνιστών του ΕΛΑΣ Ρεθύμνου και του μόνου που επιβίωσε των «Γεναριανών», το 1945, θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου, στις 7 το βράδυ, στο «Σπίτι του Πολιτισμού» με ομιλίες από τους ακαδημαϊκούς του πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργο Τσιώλη καθηγητή του τμήματος Κοινωνικών Επιστημών και Νίκο Παπαδάκη, καθηγητή του τμήματος Πολιτικών Επιστημών, που θα αναφερθούν και στην αξία και χρησιμότητα της Προφορικής Ιστορίας.
Ενδιάμεσα, η βραδιά θα εμπλουτιστεί με την παρουσίαση από βιντεοταινία, που με το αρχειακό υλικό του Βελουδάκη έχουν παραδοθεί από τον κ. Σανουδάκη και καταχωρηθεί στα αρχεία της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου, τμήματος από την μαρτυρία του στο σπίτι του, στο Ηράκλειο, τον Δεκέμβριο του 1988. Τον συντονισμό της εκδήλωσης θα έχει ο δημοσιογράφος Αντώνης Παντινάκης.
Το υλικό συγκέντρωσε ο επίτ. καθηγητής Ιστορίας και συγγραφέας Αντώνης Σανουδάκης που κατέγραψε τα απομνημονεύματά του, διάρκειας τεσσάρων και πλέον ωρών, και το επεξεργάστηκαν με τον δημοσιογράφο – συγγραφέα Μανόλη Παντινάκη. Το εικαστικό του εξωφύλλου του βιβλίου δημιούργησε ο γνωστός γλύπτης και καθηγητής στην ΑΣΚΤ Μάρκος Γεωργιλάκης, ενώ οι Παντινάκης και Γεωργιλάκης, αξίζει να αναφερθεί, στα μαύρα χρόνια μετά το ναυάγιο των μαθητριών στη θάλασσα στη Γεωργιούπολη, υπήρξαν μαθητές του κ. Σανουδάκη στο γυμνάσιο Σπηλίου.
Εξιστορεί μεταξύ των άλλων ο Βελουδάκης και περιλαμβάνονται στις σελίδες του βιβλίου για την εισβολή των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στην πόλη του Ρεθύμνου και τον τραυματισμό του τον Μάιο του ΄41: «… Πράγματι πήγαμε εκεί στη ΒΙΟ, πιάσαμε θέσεις με τους μαθητές χωροφύλακες, οι οποίοι δεν ήξεραν. Είχαν την όρεξη να πολεμήσουν, είχαν το θάρρος να πολεμήσουν, δεν ήξεραν πώς να κινηθούν, πώς να κάνουν ένα άλμα. Και τα άλματα που πήγαν να κάνουνε, κάνανε άλματα όρθιοι. Και στα άλματα έβρισκαν στόχο οι Γερμανοί και σκοτώνανε τα παιδιά… Στα άλματα που πήγαιναν να κάνουν, γιατί έκαναν τα άλματα σερτά ή με ταχύτητα… Το λέω αυτό, γιατί θα ‘χα σκοτωθεί, όπως σκοτώθηκαν και πολλοί άλλοι…Την πρώτη μέρα της μάχης. Να τραυματιστώ την πρώτη μέρα της μάχης με μιαν είσοδο από το γλουτό και έξω. Διαμπερές τραύμα ήτονε. Πήγα στο νοσοκομείο μετά. Με πήγαν στο νοσοκομείο από ‘κει. Το νοσοκομείο μετά βομβαρδίστηκε τις επόμενες μέρες. Βομβαρδίστηκε το νοσοκομείο Ρεθύμνης. Μετέφεραν το νοσοκομείο, μας μετέφεραν εις τον Πρινέ. Μετά τον Πρινέ μας πήγαν στου Ατσιποπούλου… Μια μέρα πιο μπροστά ειδοποίησα και ήρθαν από το χωριό και ήρθαν και με πήραν… Ήρθε ο πατέρας μου, με πήρε μ’ ένα γαϊδουράκι και με οδήγησε προς τα κάτω…».
