Η Μεγάλη εβδομάδα, η εβδομάδα των Παθών και η ημέρα της Ανάστασης, το Πάσχα το ορθόδοξο. Είναι γνωστό πόσο εκτός της θρησκευτικότητας έχουν συνδυαστεί από τους Έλληνες και με την ιστορική διαδρομή της χώρας. Σκλαβιά, πόνος, θλίψη, θυσία και ελευθερία η Ανάσταση του γένους των Ελλήνων.
Άλλωστε οι κροτίδες που ηχούν μετά την Ανάσταση ήταν ακριβώς της ψυχής και της ζωής των Ελλήνων η ελευθερία.
Η γενιά μου όσοι απομένουν, είμαστε στην πιο τρυφερή και ανήσυχη ηλικία και την ηλικία που της ζωής τα νοήματα, οι αξίες και τα βάσανα ακόμα συνειδητοποιούνταν.
Έτσι της κατοχής τη Μεγαλοβδομάδα θυμάμαι πόσο περνούσαν συμβολικά από το παιδικό και εφηβικό μυαλό μας τα συναισθήματα που η σκλαβιά και η αναμονή της ελευθερίας συνδυάζονταν με την εβδομάδα των Παθών του Ιησού και την Ανάστασή του. Και βέβαια ο πατέρας στις καλές μέρες πάντα ήταν πιστός σ’ αυτό που λέει και το τραγούδι. «Τριπολισιώτικο κρασί και ψησταριά…».
Γιατί στην Τρίπολη πάντα είχε μια ξεχωριστή σημασία να ψήνουν τα αρνιά τους στη σούβλα πολλοί γείτονες στον χώρο που κάποια οικογένεια διέθετε σκεπαστό και να γλεντάνε μαζί.
Τρώγαμε από τη σούβλα τα αρνιά και στο τέλος παίρναμε όσο περίσσευε στη σούβλα αρνί και γύριζαν στους δρόμους κερνώντας τους περαστικούς.
Ας είναι, σ’ εμάς τα παιδιά όπως καταλαβαίνετε εντυπώνονταν όλα αυτά τα έθιμα.
Το μόνο δυσάρεστο ήταν ότι από τη νηστεία πέφταμε στο φαί και το πληρώναμε αδιαθετώντας.
Ο πατέρας από το Μεγάλο Σάββατο έψηνε κοκορέτσι ή συκωτάκια και μας επέβαλε να τρώμε για να μην αρρωστήσουμε το Πάσχα.
Ο Χριστός που αναστήθηκε το Μ. Σάββατο συνεπώς δεν είναι αμαρτία να φάτε κρέας…
Αυτά λοιπόν θυμάμαι από τις μέρες της ειρήνης και του πολέμου που για τους Έλληνες οι μέρες των Παθών και της Ανάστασης είχαν και συμβολική και πραγματική σημασία.
Εμένα πάντως το «σήμερα κρεμάται επί ξύλου» που ο Αρχιμανδρίτης στην Πλάκα έψαλε με τόση συγκίνηση που το εκκλησίασμα δάκρυζε για τα πάθη του Ιησού.
Και βέβαια το τροπάριο της Κασσιανής στην Αγία Ειρήνη όπου η χορωδία ήταν γυναικεία και με υψίφωνο άριστη, ήταν χάρμα ακοής και συγκίνησης για τα πάθη της Γυναίκας που ως γνωστών κλείστηκε σε μοναστήρι γιατί ο αγαπημένος της Αυτοκράτορας διάλεξε άλλην για σύζυγο….
Αυτή την εβδομάδα ομολογώ ζω με τις αναμνήσεις μιας ζωής το Μεγαλοβδόμαδο και την Ανάσταση.
Καλό Πάσχα.