Τίποτα δεν είναι δεδομένο φίλες και φίλοι μου σε κανέναν και για τίποτα, όμως με ψυχραιμία και ωριμότητα πρέπει να αντιμετωπίζονται όλες οι δυσκολίες και τα προβλήματα που τυχόν υπάρχουν …Πάντα όμως με γνώμονα την προσπάθεια με όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, με τον τρόπο αυτό αποκλείουμε το γεγονός του κι αν όπως και ο τίτλος του κειμένου μου αυτού… Δηλαδή κι αν είχαμε κάνει την προσπάθεια ίσως είχαμε θετικό αποτέλεσμα. Η ζωή μας είναι μία και μοναδική και κάθε στιγμή της είναι ανεπανάληπτη ας το λάβουμε καλά υπόψη, και εγώ δυστυχώς αργά το κατάλαβα, έτσι πιστεύω τουλάχιστον… Η απώλεια δικών μου ανθρώπων τόσο ξαφνικά και άδικα με συγκλόνισε και με έβαλε στην δοκιμασία της απόλυτης περίσκεψης. Είναι το λιγότερο ανώφελο να ασχολείσαι με λάθος άτομα και λάθος πράγματα στην ζωή σου, είναι μονόδρομος που σε οδηγεί στα γκρεμνά της στεναχώριας και της καταστροφής. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα λάκκο με λάσπες και να κυνηγάς να πιάσεις νεαρά γουρούνια, το αποτέλεσμα θα είναι τα γουρούνια να παίζουν και να χαίρονται διότι θα βρίσκονται στο φυσικό τους στοιχείο, ενώ εσύ θα λερώνεσαι με τις λάσπες… Το τελευταίο διάστημα έχω δεχτεί παρότρυνση από συνανθρώπους μου να ασχοληθώ και να γράψω σχετικά με κοινωνικά θέματα καθημερινότητας. Είναι τιμή μου και ευχαρίστησή μου, νοιώθω υπέροχα και καταβάλω όλες μου τις δυνάμεις να αποτυπώσω σε κάθε κείμενο τις ανησυχίες και προβλήματα του κόσμου, προσπαθώ όσο μπορώ να σταθώ άξιος των περιστάσεων, με τα όποια τυχόν λάθη και υπερβολές, πάντα όμως με το αίσθημα ευθύνης και αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο… Δεν αξίζει να χαλιέστε για τίποτα, το μόνο πράγμα που πρέπει να ευχόμαστε είναι να έχουμε υγεία και όλα τα άλλα θα τα βρούμε στην πορεία της ζωής… Βάσανα και προβλήματα έχει όλος ο κόσμος. Δεν σας κρύβω ότι μερικές φορές η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια σε κάποιους συνανθρώπους μας αλλά δυστυχώς όλα αυτά είναι στον κατάλογο της ζωής.
Ο μεγάλος Καζαντζάκης είχε πει κάποτε ότι δεν είχε παπούτσια να πάει στο σχολείο και στεναχωριόταν που δεν ήταν στην οικονομική θέση οι γονείς του να του πάρουν, μετά από μερικές μέρες συνάντησε κάποιον που δεν είχε πόδια, τότε τα κατάλαβε όλα, κατάλαβε πόσο τυχερός ήταν τελικά… Κανείς επί της γης δεν κατάφερε να κερδίσει χρόνο και ευτυχία πληρώνοντας όσο πλούσιος και μεγιστάνας και αν ήταν, ίσως κάποιες φορές ένιωσε παραισθήσεις ότι τα κατάφερε.
Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης… Ζήστε όσο μπορείτε ξέγνοιαστα τη ζωή σας με όσο το δυνατόν λιγότερες προσδοκίες. Όσες λιγότερες προσδοκίες έχουμε τόσο λιγότερες πιθανότητες έχουμε να στεναχωρηθούμε από αυτές.
* Ο Ηλίας Σ. Παλιεράκης είναι πυρονόμος Π.Σ.
