Οι ερασιτέχνες ψαράδες μιλούν για ραγδαία μείωση των ιχθυαποθεμάτων και καταστροφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος
Καταστροφικές συνέπειες για το θαλάσσιο οικοσύστημα του Ρεθύμνου έχουν οι μηχανότρατες ενώ ήδη έχει περιοριστεί η παραγωγή κατά 60% σε σχέση με την ίδια εποχή πέρυσι όπως καταγγέλλουν οι ερασιτέχνες ψαράδες του Ρεθύμνου.
Μιλώντας στα «Ρ.Ν.» ανέφεραν ότι βλέπουν τις μηχανότρατες και τα συρόμενα εργαλεία να καταστρέφουν το τοπικό θαλάσσιο οικοσύστημα και τον λαγοκέφαλο να προκαλεί μεγάλα προβλήματα στις ψαριές τους. Οι 130 ερασιτέχνες αλιείς στον νομό Ρεθύμνου σταδιακά εγκαταλείπουν την αγαπημένη τους δραστηριότητα, από τη στιγμή που αδυνατούν να βρουν ψάρια, με ορισμένα είδη να έχουν εξαφανιστεί ακόμα και εντελώς, ενώ την ίδια ώρα η ποιότητα της αλιείας έχει μειωθεί αισθητά, σε σημείο που αφιερώνονται ακόμα και ολόκληρες ώρες για σχετικά μικρές ψαριές με αγκίστρια. Οι 3-4 μηχανότρατες που βρίσκονται σε λειτουργία στο Ρέθυμνο έχουν «σκουπίσει» κυριολεκτικά τον βυθό της θάλασσας, σύμφωνα με όσα δήλωσε στα «Ρ.Ν.» ο κ. Μανόλης Βεριδάκης, πρόεδρος του Συλλόγου Παραδοσιακών Ερασιτεχνών Αλιέων του νομού Ρεθύμνου, αλλοιώνοντας τη μορφή του υποθαλάσσιου περιβάλλοντος, ακόμα και σε κοντινή από τη στεριά απόσταση. Οι ερασιτέχνες αλιείς ζητούν την απομάκρυνση των τρατών από την πόλη του Ρεθύμνου, τουλάχιστον σε μία απόσταση τριών ναυτικών μιλίων από τη στεριά, κρίνοντάς την ως τη μοναδική λύση για να αυξηθούν ξανά τα διαθέσιμα ιχθυαποθέματα.
Την ίδια ώρα, ο λαγοκέφαλος εξακολουθεί να δημιουργεί προβλήματα σε ερασιτέχνες και επαγγελματίες, ένα ψάρι το οποίο δεν έχει εχθρούς και επιτίθεται σε ό,τι κινείται μέσα στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να προκαλεί σοβαρές ζημιές στα δίχτυα των ψαράδων. Το φαινόμενο με τον λαγοκέφαλο απασχολεί έντονα όλη την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, όπως φάνηκε και από την τρίτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Αλιείας της Περιφέρειας Κρήτης, που πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες και κατά την οποία εξετάστηκε η εκπόνηση ενός σχεδίου δράσης για την καταπολέμηση του λαγοκέφαλου. Οι ερασιτέχνες ψαράδες του Ρεθύμνου πάντως έχουν καταθέσει ήδη προτάσεις σε περιφέρεια και υπουργείο, για την αντιμετώπιση του λαγοκέφαλου, ζητώντας τη χορήγηση συρματόσχοινων, τα οποία δεν μπορούν να διαπεράσουν οι λαγοκέφαλοι. Επιπλέον, την αποχή τους από το ψάρεμα έχουν προμηνύσει οι ερασιτέχνες αλιείς από τους μήνες αναπαραγωγής των ψαριών, τον Απρίλιο και τον Μάιο, σε μία δράση ευαισθητοποίησης και βιώσιμης αλιείας, που έχει υιοθετηθεί τα τελευταία χρόνια, ακολουθώντας το παράδειγμα των αλιέων της Αμοργού, με παύση της αλιείας τους μήνες αναπαραγωγής των ψαριών, τακτικό καθαρισμό των ακτών και αλλαγή των εργαλείων ψαρέματος.
«Έχει υποστεί ήδη μεγάλη θαλάσσια καταστροφή το τοπικό θαλάσσιο οικοσύστημα»
Ψάχνουν, αλλά δεν βρίσκουν ψάρια οι ερασιτέχνες αλιείς στο Ρέθυμνο, σύμφωνα με τον κ. Βεριδάκη, με ορισμένα είδη ψαριών, όπως είναι τα καλαμάρια να αποτελούν ακόμα και είδος προς εξαφάνιση. Το πρόβλημα μάλιστα εντοπίζεται και στους εμπόρους, αλλά και στους επαγγελματίες αλιείς, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις ελλείψεις σε είδη, στα οποία υπήρχε κάποτε αφθονία, αλλά σήμερα δεν μπορούν να διατεθούν στον καταναλωτή. «Δεν υπάρχουν ψάρια, αυτό είναι το Α και το Ω. Έχει υποστεί ήδη μεγάλη θαλάσσια καταστροφή το τοπικό θαλάσσιο οικοσύστημα. Κάποια ψάρια έχουν εξαφανιστεί, όπως είναι τα καλαμάρια, τα οποία έχουν εξαφανιστεί σχεδόν ολοκληρωτικά, οι κολιοί, τα σαφρίδια, οι σαρδέλες, ενώ τα ψάρια που κινούνται στην επιφάνεια δεν εντοπίζονται καθόλου».
Δραματικά σε σχέση με πέρυσι χαρακτηρίζει τη μείωση στην παραγωγή ο κ. Βεριδάκης, δηλώνοντας πως οι συνθήκες που επικρατούν μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε εξαφάνιση των ερασιτεχνών αλιέων. «Σε σχέση με πέρυσι η εικόνα είναι πολύ χειρότερη, με πάνω από 60% μειωμένη την παραγωγή. Αυτό το φαινόμενο δημιουργεί συνθήκες εξαφάνισης, θα μείνει μόνο ο βυθός στο τέλος, μόνο με την άμμο. Όλα τα προβλήματα είναι αλυσιδωτά και η καταστροφή του οικοσυστήματος θα δημιουργήσει και περαιτέρω πρόβλημα. Τα μικρά προβλήματα, όταν δεν λύνονται μετατρέπονται σε μεγαλύτερα». Παράλληλα, ο κ. Βεριδάκης παρομοίασε το ψάρεμα με το κυνήγι, σημειώνοντας ότι ολοένα και περισσότεροι ψαράδες μειώνουν σταδιακά τη δραστηριότητά τους, από τη στιγμή που και η ποιότητα του ψαρέματος έχει επηρεαστεί, με πολύωρες αναμονές, χωρίς ανταπόκριση. «Σιγά-σιγά, το ψάρεμα ακολουθεί τα βήματα του κυνηγιού, αποθαρρύνονται οι ψαράδες σταδιακά από το να πάρουν τη βάρκα τους και να βγουν στη θάλασσα. Οι ψαράδες αραιώνουν πάρα πολύ, έβλεπες κάποτε μία μπονάτσα με 20-30 βάρκες και τώρα βλέπεις 3-4, ή ακόμα και μεμονωμένες».
«Αν φύγουν οι τράτες θα δούμε αμέσως αύξηση του πληθυσμού των ψαριών»
Οι 3-4 τράτες που ψαρεύουν στον κόλπο του Ρεθύμνου, σύμφωνα με τον κ. Βεριδάκη, έχουν ήδη βλάψει σε μεγάλο βαθμό τον βυθό της θάλασσας, εξαφανίζοντας κάθε μορφή ζωής που έρχεται στο διάβα τους. Οι 130 ερασιτέχνες ψαράδες που βρίσκονται στον νομό Ρεθύμνου, όχι μόνο στην πόλη, αλλά και στον Πλακιά, το Μπαλί και το Πάνορμο αποθαρρύνονται σταδιακά από έλλειψη ψαριών, εξαιτίας των τρατών, όπως σημείωσε ο κ. Βεριδάκης. «Οι τράτες βλάπτουν το θαλάσσιο πλούτο, καταστρέφοντας τον βυθό, σπηλιές και αμμόλοφους, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει η αναπαραγωγή των ψαριών και να γίνεται καθημερινά μείωση των διαθέσιμων ψαριών. Όσο βρίσκονται στον βυθό της θάλασσας, ειδικά κοντά στις ακτές, έχουν γλιτώσει μερικά ψάρια, αλλά τα υπόλοιπα τα έχουν διαλύσει. Έχει γίνει καταστροφή της θαλάσσιας ζωής. Έχουμε τονίσει πολλές φορές, ότι τουλάχιστον στις πόλεις που έχουν λιμάνι, σε όλο το μήκος των πόλεων και μέχρι τα τρία μίλια από την ακτή, πρέπει να σταματήσει η λειτουργία των τρατών, αλλά δεν σταματάει τίποτα».
Να μην λειτουργούν οι τράτες τόσο κοντά στο παραλιακό μέτωπο του Ρεθύμνου και συγκεκριμένα σε απόσταση κάτω από τρία ναυτικά μίλια είναι το πάγιο αίτημα των ερασιτεχνών αλιέων του Ρεθύμνου, προκειμένου να μπορέσει να αποκατασταθεί η θαλάσσια ζωή. Ο κ. Βεριδάκης σημείωσε: «Οι τράτες, τις οποίες εγώ αποκαλώ «σκούπες» δεν αφήνουν τίποτα στον βυθό. Όσο ψάρια γλιτώνουν, από τον φόβο τους εξαφανίζονται, καθότι τρομάζουν από τον θόρυβο και τους τροχούς που παράγουν αυτές οι μηχανές. Οι τράτες μαζεύουν εκατοντάδες ψάρια, μικρά και μεγάλα, κάποτε μάλιστα τα μικρά τα πετούσαν, αλλά όχι πλέον. Ζητάμε λοιπόν να φύγουν οι τράτες από το μήκος της πόλης του Ρεθύμνου, μέχρι και στα τρία μίλια μακριά από την ακτή. Αν γίνει αυτό, αμέσως θα δούμε αύξηση του πληθυσμού των ψαριών».
«Οι λαγοκέφαλοι τρώνε τα δολώματα και καταστρέφουν τις ψαριές»
Ένας μόνιμος πονοκέφαλος είναι οι λαγοκέφαλοι για τους αλιείς, με τα συγκεκριμένα ψάρια χωρίς εχθρούς να καταστρέφουν ψαριές και δολώματα και να στρέφονται εναντίον κάθε μορφής θαλάσσιας ζωής, σύμφωνα με τον κ. Βεριδάκη. «Οι λαγοκέφαλοι τρώνε τα δολώματα των ερασιτεχνών ψαράδων. Εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά αν συνεχίσει να υπάρχει έλλειψη σε ψάρια, τότε θα μεταφερθούν αλλού και αυτοί. Οι λαγοκέφαλοι επιτίθενται σε μεγάλες ψαριές, αλλά και γενικά σε ό,τι κινείται μέσα στη θάλασσα. Δεν έχουν εχθρούς και στοχεύουν σε όλα τα ψάρια, ανεξαρτήτου μεγέθους. Ειδικά σουπιές και καλαμάρια τα έχουν εξαφανίσει, όλα τα μαλάκια».
Ειδικά συρματόσχοινα και τη «συρτή», μία τεχνική φυσικού δολώματος για τους λαγοκέφαλους, είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι ερασιτέχνες αλιείς, σύμφωνα με τον κ. Βεριδάκη, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο, θεωρώντας μάλιστα ότι η αυτή η λύση είναι και η μοναδική που θα μπορούσε να φέρει κάποιο αποτέλεσμα. «Για τον λαγοκέφαλο έχουμε κάνει προτάσεις ότι μπορεί μόνο να εξοντωθεί με δολωμένα δίχτυα ή παραγάδια με ειδικά συρματόσχοινα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Εμείς δίναμε μία επιδότηση στους ψαράδες, σαν σύλλογος ερασιτεχνών αλιέων, αλλά τελείωσαν τα λεφτά και δεν είχαμε άλλα», ανέφερε.
«Να σταματήσει το ψάρεμα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής»
Σε μία πρωτοβουλία βιώσιμης αλιείας και ομαλής αποκατάστασης της υποθαλάσσιας ζωής, ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Αλιέων Ρεθύμνου εφαρμόζει και ζητάει για ακόμα μία χρονιά την παύση οποιασδήποτε αλιευτικής διαδικασίας, κατά τη διάρκεια των μηνών αναπαραγωγής των ψαριών, Απριλίου και Μαΐου. Όπως ξεκαθάρισε ο κ. Βεριδάκης, ο πραγματικός κίνδυνος για τα ψάρια σε αυτήν την περίοδο δεν προέρχεται από τα αγκίστρια που χρησιμοποιούν, αλλά τα δίχτυα. «Εμείς ζητάμε να σταματήσει για δύο μήνες πλήρως το ψάρεμα, κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής των ψαριών. Το θέμα είναι με τα δίχτυα, όχι με τα αγκίστρια, γιατί από τα πρώτα δύσκολα γλιτώνει το ψάρι, ενώ στα δεύτερα συνήθως δεν τσιμπάνε αυτήν την περίοδο. Μπορεί να ρίξει ο ερασιτέχνης ένα παραγάδι με 150 αγκίστρια και να βγάλει ένα κιλό ψάρια, αλλά μπορεί με τα δίχτυα να βγάλει ακόμα και 50 κιλά», συμπληρώνοντας στη συνέχεια ωστόσο ότι οι τράτες δουλεύουν κανονικά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, χωρίς να υπάρχει κάποια σχετική απαγόρευση.
