Του ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΠΕΛΩΝΗ*
Τον τελευταίο καιρό πολλά έχουν γραφτεί για την υπόθεση του Αστυνομικού Μεγάρου (ΑΜ) που προβλέπεται να ανεγερθεί στην περιοχή σχολής Χωροφυλακής. Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται οι αλλαγές που έχουν γίνει μεταπολεμικά στο ρυμοτομικό σχέδιο του Ρεθύμνου και διατυπώνεται κάποιος προβληματισμός. Για να διευκολύνεται ο αναγνώστης στα σχέδια αναφέρεται η σημερινή ονομασία τών οδών.
Βλέπουμε ακόμη ότι περίπου το μισό οικόπεδο της διοίκησης καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος τού χαρακτηρισμένου ως χώρου «κοινόχρηστου πρασίνου». Για το σοβαρό αυτό ζήτημα, αλλά και για άλλους λόγους, υπεβλήθη αίτηση ανάκλησης της οικοδομικής άδειας, και έχει γίνει προσφυγή στη δικαιοσύνη. Υπάρχουν και σχετικές δημοσιεύσεις στον τοπικό Τύπο. Συνεπώς δε χρειάζεται να σημειώσω κάτι περισσότερο.
Άξιο σχολιασμού είναι η μορφή που έχει αποκτήσει το οικοδομικό τετράγωνο ΣΧ-Δ. Όταν το συγκρίνουμε με την εικόνα τών προηγούμενων σχεδίων, βλέπουμε το αφύσικο σχήμα του, με την προκλητική «σφήνα» προς το ΒΑ άκρο. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός χωροτάκτης-πολεοδόμος για να δει πόσο πιο «νοικοκυρεμένα» είναι τα σχέδια του ’48 και του ’82.
Έτσι προκύπτει αβίαστα το ερώτημα: Αφού, τελοσπάντων, αποφασίστηκε η ανέγερση του ΑΜ στον χώρο αυτό, γιατί δεν προτιμήθηκε η τοποθέτηση της Διοίκησης στο ΒΔ τμήμα τού οικοπέδου τής σχολής. Αυτή η λύση θα άφηνε ανέπαφο το τετράγωνο τού «κοινόχρηστου πρασίνου». Η προφανής απάντηση είναι, για να μην περιοριστεί η λειτουργικότητα της σχολής. Ας το δεχτούμε αυτό το επιχείρημα και ας προσπεράσουμε και το «άσχετο» με το θέμα μας ζήτημα της λειτουργίας τής Αστυνομικής Ακαδημίας στην καρδιά τής πόλης. Ας αγνοήσουμε και τις ενστάσεις (σημ.3) για την εγκατάσταση του ΑΜ στο κέντρο τής πόλης. Και ας δούμε επιτέλους τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την επιλογή αυτή.
Θα κατασκευαστεί ένα τετραώροφο κτίριο (κατά τη μελέτη τριώροφο από την πλευρά τής Δαφέρμου) το οποίο θα ανεβεί σε αρκετά μεγάλο ύψος και θα «πνίξει» αισθητικά, αλλά και λειτουργικά την εκκλησία αλλά και τον οικισμό των Τετρακατοικιών και θα υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής στην περιοχή.
Ο χωροτάκτης τού 1982 σχεδίασε για τους κατοίκους της περιοχής ένα πάρκο. Η λύση αυτή θα αναδείκνυε και τον οικισμό τών Τετρακατοικιών, που λόγω τής ήπιας δόμησης και με τους ωραιότατους κήπους τους είναι μια ανάσα ζωής για την περιοχή. Είναι όμως και σημαντικό τοπόσημο. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι o οικισμός αυτός φτιάχτηκε για να στεγάσει οικογένειες που έχασαν τα σπίτια τους από τους βομβαρδισμούς τού 1941. Παραδόξως έχει επικρατήσει ο χαρακτηρισμός Τετρακατοικίες και όχι οικισμός Βομβοπλήκτων.
Εκεί λοιπόν που ο Δήμος είχε την έτοιμη λύση ενός πάρκου που θα έδινε μια ανάσα στην Πόλη, και θα αναδείκνυε ένα σημαντικό ιστορικό τοπόσημο, προτιμήθηκε η κατασκευή του ΑΜ, με την αναγκαία τροποποίηση του σχεδίου πόλης, που όπως το ξανακοιτάζω, περισσότερο σε αυθαιρεσία και καταπάτηση παραπέμπει παρά σε εμπνευσμένο αναπτυξιακό σχέδιο για την πόλη τής καρδιάς μας. Και είναι απορίας άξιον που ένα οικόπεδο ιδιοκτησίας τού δήμου, έστω αμφισβητούμενης, ο δήμαρχος και η συντριπτική πλειοψηφία τού ΔΣ το περιφρονούν.
Και το αποτέλεσμα;
Αν προχωρήσει η κατασκευή τού ΑΜ, εκεί που ο αείμνηστος Αντ. Τρίτσης ονειρεύτηκε ένα πάρκο, θα δούμε, τελικώς, να «φυτρώνει» ένα τετραώροφο κτίριο…
Σημειώσεις
1) Απόφαση αριθ. Γ.17905/1155/7-5-1982 (Υπουργός ΧΟΠ Τρίτσης) ΦΕΚ 330-Τ4/1982.
2) Απόφαση 500/2017 του Δημ. Συμβουλίου δήμου Ρεθύμνης.
3) Υπάρχουν πολλές σχετικές δημοσιεύσεις στο τοπικό τύπο.
*Ο Γ. Καπελώνης είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός