(Χαϊκού)
Τ’ άτια της Μνήμης//μας παν σε μονοπάτια//τέρψης ή θλίψης.
Ξεφλουδίζοντας//το κρεμμύδι της μνήμης//διπλοδακρύζεις.
Η Μνήμη μπήγει//το κεντρί σαν μέλισσα//μα δεν πεθαίνει.
Το ποτάμι δεν//ξεχνά και παίρνει πίσω//γη που του πήραν.
Νεκροί δεν είναι//μόνο οι «φευγάτοι» μα//κι οι αμνήμονες.
Αμνήμων: φυτό//που τις ρίζες του περι-//ορίζ’ η γλάστρα.
Αμνημόσυνοι//οι δημόσιοι θρήνοι//δίχως τους κρυφούς.
Μνήμη αλήθειας,//ενοχλείς όταν ανθί-//στασαι στη λήθη!
Αναδεύοντας//θραύσματα μνήμης ξανά//αιμορραγούμε!
Χωρίς τη µνήµη//ο αδηφάγος χρόνος//ρουφά τα πάντα.
Ο μνησιπήμων//πόνος, πληγή χαίνουσα//αδιαλείπτως!
Δαχτυλοδείχνει//η Μνήμη στο Αύριο//το απεχθές χθες.
Μνημολίπανση//Παρόντος, του Μέλλοντος//η ευφορία.
Στην άρμη μνήμης//συντηρούνται άρρηκτοι//αρμοί Φιλίας.
Ο χρόνος είναι//ο θρόνος μα κι ο Κρόνος//της Μνημοσύνης.
Λήθη αρωγού//κι ωφελημένου: πηγές//μιας χαρμο-λύπης.
Η Μνήμη είναι//η πιστή ταυτότητα//του εαυτού μας.
Η Μνήμη να ‘ναι//ένα εφαλτήριο//δημιουργίας.
Χωνέψετέ το://δεν υπάρχει παρελθόν//
μόν’ η Μνήμη του.
Ανθρώπου Μνήμη,//
πώς καταντάς σε μνήμη//του χρυσόψαρου;!
Ειρηνοποιοί//και μετά αμνήμονες//πολεμοποιοί!
Μεροληψία//κι επιλεκτική Μνήμη,//κόρες δίδυμες.
Γενοκτονίας//Μνήμη και όχι Μνήμης//Γενοκτονία.
Μνήμη πολέμου,//«επιγονιδίωμα»//στους απογόνους!.
Μη λησμονούμε//μπρος στα ήρεμα νερά//τα ανήμερα.
Όχι, δεν είναι//ασύμβατες η Μνήμη//κι η Συγχώρηση.
Οι Επέτειοι//ν’ αναζωπυρώνουν τις//μνήμες Αληθείας.
«Μνήμη καμήλας»//να έχουμε, μα όχι//της μνησίκακης.
Πρώην θύματα//μα μετά αμνήμονες//και σκληροί θύτες!
Η Μνήμη πάντα//θα στενάζει στα Στενά//τα Τεμποειδή!
Η Μνήμη πάντα//θα «φουντώνει» στων «Ματιών»//
τ’ αποκαΐδια! …………………. Θυμάσαι, άρα//
υπάρχεις και ως Άνθρωπος//μπορείς να ζεις.
Το ποτάμι δεν//ξεχνά και παίρνει
πίσω//γη που του πήραν.