• Γ. Παπανδρέου: Δημιουργούμε από το Ρέθυμνο ένα δίκτυο που αναδεικνύει και την Ελλάδα ως μια μήτρα ιδεών, προτάσεων και ενός δικτύου ανθρωπιάς»
«Ποιος κόσμος το 2030; Ξεπερνώντας το σύνδρομο του Ίκαρου» είναι το κεντρικό θέμα του διεθνούς συμποσίου της Σύμης που πραγματοποιείται στο Ρέθυμνο.
Τις εργασίες του συνεδρίου απασχολούν ζητήματα κρίσιμα που αφορούν στην κλιματική αλλαγή αλλά και γενικότερα στις συνέπειες των αλλεπάλληλων κρίσεων, που άλλαξαν σημαντικά τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα, τη σύνθετη ενεργειακή μετάβαση, τις δυνατότητες αλλά και τους κινδύνους που φέρνει η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, την ανάγκη θεσμικής ενδυνάμωσης της δημοκρατίας σε μια εποχή ενίσχυσης των ακροδεξιών ρευμάτων.
Παράλληλα στη διάρκεια των εργασιών τίθενται στο τραπέζι της συζήτησης οι αλλαγές στην Ουκρανία και η δύσκολη ανοικοδόμηση της χώρας, οι σχέσεις Κίνας – Αμερικής και οι εύθραυστες ισορροπίες ενός πολυπολικού κόσμου, το νέο τοπίο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ιδρυτής του Συμποσίου σε δήλωσή του αναφέρθηκε στις μεγάλες προκλήσεις της ανθρωπότητας όπως είναι οι νέες τεχνολογίες, η κλιματική κρίση και οικονομικοκοινωνικά ζητήματα, καταλήγοντας ότι το μεγάλο δίλημμα της εποχής δεν είναι άλλο από το δίλημμα της δημοκρατίας.
Αναλυτικά, είπε: «Διανύουμε το 25ο έτος του συμποσίου της Σύμης, που ξεκίνησε σε ένα μικρό νησί, στο νησί της Σύμης πριν από 25 χρόνια με τη προσπάθεια νέοι ηγέτες της περιοχής να μπορούν να γνωριστούν και να διαμορφώσουν ένα προοδευτικό όραμα ειρήνης και συνεργασίας για την περιοχή. Μετά από 25 χρόνια πολλά έχουν γίνει, και θετικά, αλλά βρισκόμαστε και μπροστά ίσως στις μεγαλύτερες προκλήσεις που είχε ποτέ η ανθρωπότητα. Προκλήσεις όπως την κλιματική αλλαγή την οποία ζούμε και αυτές τις μέρες. Προκλήσεις όπως τις εξελίξεις στη νέα τεχνολογία, της τεχνητής νοημοσύνης, της βιοτεχνολογίας και πολλά παρόμοια, τα οποία βεβαίως δίνουν τεράστιες δυνατότητες στην ανθρωπότητα, αλλά το ζήτημα είναι πως θα τις αξιοποιήσουμε. Για υλικούς σκοπούς; Για σκοπούς δημόσιου συμφέροντος; Για την υγεία μας ή για πολεμικούς και συγκρουσιακούς στόχους; Όπως βεβαίως έχουμε και τη μεγάλη συγκέντρωση πλούτο και ανισότητας παγκοσμίως, το οποίο δημιουργεί αδικίες, δημιουργεί φτωχοποίηση, λοιμούς και βεβαίως μια μεγάλη αίσθηση συγκρουσιακή. Άρα το μεγάλο δίλημμα που έχουμε σήμερα και θα συζητήσουμε στο συμπόσιο αυτό, είναι το εξής: Μπορούμε να τιθασεύσουμε την αλαζονεία της εξουσίας; Μπορούμε να δημιουργήσουμε πιο δημοκρατικές κοινωνίες; Μπορούμε όλες αυτές τις δυνατότητες να τις αξιοποιήσουμε για πιο δίκαιες κοινωνίες; Μπορούμε την τεχνολογία της γνώσης, τον τεράστιο πλούτο που έχει η ανθρωπότητα, να αξιοποιεί δημοκρατικά, συλλογικά, ανθρώπινα; Ή θα πάμε σε συγκρούσεις, σε βία, σε πολώσεις και σε αυταρχισμούς. Είναι το μεγάλο δίλλημα πιστεύω της εποχής, το δίλλημα της δημοκρατίας».
Ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι από τις εργασίες του συμποσίου που πραγματοποιούνται στο Ρέθυμνο δημιουργείται ένα παγκόσμιο δίκτυο, που μπορεί να αναδείξει τη χωρά μας ως μια μήτρα ιδεών, προτάσεων και ένα δίκτυο ανθρωπιάς λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εδώ είμαστε προοδευτικοί πολίτες, παλεύουμε για τη δημοκρατία, ψάχνουμε λύσεις για το μέλλον, για το σήμερα. Βεβαίως, δημιουργούμε και ένα δίκτυο παγκόσμιο από την Κρήτη, από το Ρέθυμνο, αυτήν την πολύ όμορφη πόλη και αυτό το όμορφο νησί. Ένα δίκτυο που αναδεικνύει και την Ελλάδα ως μια μήτρα ιδεών, προτάσεων και ενός δικτύου ανθρωπιάς».
Ο κ. Παπανδρέου επεσήμανε πως η Ελλάδα και οι Έλληνες μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του κόσμου του 2030, τονίζοντας πως πρέπει να αναδείξει η χώρα τον τεράστιο πλούτο της, την ιστορία και τον πολιτισμό της: «Πιστεύω ότι ο κάθε Έλληνας είναι Έλληνας του κόσμου, γιατί η ελληνικότητα είναι μια παγκόσμια αξία, είναι μια οικουμενική αξία. Ένας που συμμετέχει από την Κίνα πήγε προχθές στην Ακρόπολη και ήταν μια μεγάλη ουρά μέσα στη ζέστη και αναρωτιόταν, γιατί τόσος πολύς κόσμος πηγαίνει στην Ακρόπολη; Λέει σε κάποιες περιοχές πηγαίνουν για να δουν την αρχιτεκτονική, την ομορφιά, προφανώς και αυτό. Όμως λέει δεν ήρθαν μόνο για αυτό, ήρθαν για τις ιδέες. Είτε για να εμπεδώσουν τις ιδέες, όπως την ιδέα της δημοκρατίας, είτε για να δουν τι σημαίνει που δεν έχουν αυτοί αυτές τις ιδέες και να πάρουν από την Ελλάδα. Αυτό νομίζω πρέπει να είναι το μοτίβο της Ελλάδας, ο στόχος της Ελλάδας. Είμαστε μια μικρή χώρα, αλλά έχουμε μια τεράστια ιστορία, έχουμε έναν πλούτο που αυτόν πρέπει να αναδείξουμε. Να γίνει μια κοινωνία γνώσης, μια κοινωνία ιδεών. Εάν το κάνουμε αυτό η Ελλάδα θα είναι πιστεύω ένα κέντρο ειρήνης και συνεργασίας των λαών. Μπορούμε εμείς, πράγματι, ως Έλληνες να παίξουμε έναν καθοριστικό ρόλο εάν ανεβάσουμε τον πήχη εκεί που μας αξίζει».
Οι εργασίες του συνεδρίου ξεκίνησαν το απόγευμα της Κυριακής στο ωδείο Ρεθύμνου με τη συμμετοχή διεθνούς εμβέλειας προσωπικοτήτων.
Ο ιδρυτής του συμποσίου, Γιώργος Παπανδρέου, καλωσόρισε τους συνέδρους, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο περιφερειάρχης Κρήτης, Σταύρος Αρναουτάκης, ο δήμαρχος Ρεθύμνου, Γιώργος Μαρινάκης, η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου, Μαρία Λιονή, ο δήμαρχος Σμύρνης Μουσταφά Τουντς Σογιέρ και ο δήμαρχος Μποντρούμ Αχμέτ Αράς.
Την πρώτη μέρα εργασιών το πρόγραμμα περιλάμβανε συζήτηση μεταξύ Γιώργου Παπανδρέου και του διάσημου συνθέτη και συγγραφέα Ζουλφού Λιβανέλι. Την τελετή έναρξης παρουσίασε και συντόνισε η Μαργαρίτα Παπανδρέου.
Το συνέδριο παρακολουθούν μεταξύ πολλών άλλων ο Άλμπιν Κούρτι, πρωθυπουργός Κοσόβου.
Η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου, Μαρία Λιονή, χαιρετίζοντας το συνέδριο σε δήλωσή της ανέφερε: «Το θέμα του συμποσίου πρέπει να μας προβληματίσει. Στην Περιφέρεια Κρήτης έχουμε σχεδιασμό μακροπρόθεσμο για το 2030 σε ό,τι αφορά τη βιώσιμη ανάπτυξη και κυρίως την ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη μεταξύ των περιφερειακών ενοτήτων της Κρήτης. Το 2030 είναι μία ημερομηνία που δεν είναι πολύ μακριά. Ωστόσο όμως οι αλλεπάλληλες κρίσεις έχουν επηρεάσει τόσο τη χώρα μας όσο και την Κρήτη. Μέσα από τον σχεδιασμό μας με την ισόρροπη ανάπτυξη τόσο μεταξύ των τομέων όσο και μεταξύ των περιφερειακών ενοτήτων επιδιώκουμε να έχουμε ένα κόσμο το 2030, ο οποίος τουλάχιστον σε ό,τι μας αφορά θα βασίζεται στη βιώσιμη ανάπτυξη, στην ισόρροπη ανάπτυξη μεταξύ τριτογενούς και πρωτογενή τομέα και κυρίως θα είναι ανθρωποκεντρικός».
Από την πλευρά του ο δήμαρχος Ρεθύμνου, Γ. Μαρινάκης, τόνισε: «Είναι μεγάλη τιμή για το Ρέθυμνο το συμπόσιο της Σύμης, όπως έχει καταγραφεί σαν ένας σημαντικός θεσμός συνάντησης επιστημόνων πολλών ειδικοτήτων και μεγάλων πολιτικών που έχουν διαδραματίσει πολύ σοβαρό ρόλο σε όλη τους την καριέρα. Έρχονται εδώ, στη καρδιά του Ρεθύμνου, στο ιστορικό μας κέντρο και ανταλλάσσουν απόψεις. Ζούμε δύσκολους καιρούς, έχουμε διαρκώς ανανεούμενες προκλήσεις, θέματα που δεν είχαμε καν υποψιαστεί σαν ζητήματα και είναι δυστυχώς μπροστά μας, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, οι μεταναστευτικές ροές, η τεχνητή νοημοσύνη. Όλα αυτά πρέπει να τα δούμε, να προετοιμαστούμε, για να τα αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πιστεύουμε στην ανταλλαγή των απόψεων, πιστεύουμε στην εξωστρέφεια, πιστεύουμε στις ανοιχτές καρδιές. Νομίζω ότι το Ρέθυμνο είναι ένας κατάλληλος τόπος για να συναντηθούν όλοι αυτοί και να μας δώσουν την εμπειρία τους, τη γνώση τους, αλλά και την προοπτική αυτού του κόσμου».
Σημειώνεται ότι το Συμπόσιο πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και τον Δήμο Ρεθύμνου, ενώ οργανωτικά υπεύθυνος είναι ο δημοτικός σύμβουλος Κωνσταντίνος Ηλιάκης.
Γ. Παπανδρέου: Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας
Στο περιθώριο του συμποσίου απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τα ελληνοτουρκικά ο κ. Παπανδρέου είπε: «Εγώ είμαι πάντα υπέρ του διαλόγου. Να μην τον φοβηθούμε. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, αλλά έχουμε κάθε λόγο να συζητούμε με τους γείτονές μας. Εάν δεν συζητάμε με τους γείτονες, με ποιους θα συζητάμε; Μάλιστα εδώ, σε αυτήν τη συνάντηση, έχουμε τον Ζουλφού Λιβανελί (Zulfu Livaneli,) συγγραφέα και συνθέτη, μεγάλο θιασώτη της ελληνοτουρκικής φιλίας, φίλο μεγάλο του Μίκη Θεοδωράκη και αγωνιστή για τη δημοκρατία στην Τουρκία. Έχουμε και δύο δημάρχους, τον δήμαρχο Σμύρνης και τον δήμαρχο του Μποντρούμ, που και οι δύο τους πιστεύουν σε αυτήν την ελληνοτουρκική φιλία. Πιστεύω ότι θα πρέπει να δώσουμε έμφαση σε αυτήν την προσπάθεια. Βεβαίως, έχουμε τις κόκκινες γραμμές μας, έχουμε το περίγραμμα των λύσεων. Εάν υπάρχει μια κοινή λογική και από την άλλη πλευρά, πιστεύω ότι θα μπορούσαμε, όχι εύκολα, αλλά πάντως συστηματικά με προσοχή να βοηθήσουμε και όλοι εκεί που μπορούμε να βοηθήσουμε. Αυτές οι συζητήσεις εδώ του συμποσίου έχουν καλλιεργήσει πολλά χρόνια την επαφή με πολιτικούς, με διανοούμενους και με τη γείτονα χώρα με έναν τρόπο που πιστεύω δημιουργούν το έδαφος για τη δυνατότητα μιας ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ των λαών στην περιοχή».
