• Πώς η απουσία ολιστικής και έγκαιρης στρατηγικής έχει οδηγήσει την πόλη σε κυκλοφοριακό τέλμα
Το κυκλοφοριακό στο Ρέθυμνο δεν είναι απλώς ένα καθημερινό πρόβλημα. Είναι ένας καθρέφτης διαχρονικής ολιγωρίας, που δείχνει τι συμβαίνει όταν η διοίκηση περιμένει την κρίση για να συζητήσει τη λύση. Η τουριστική περίοδος ξεκινάει, και το κυκλοφοριακό ήδη «βουλιάζει» το κέντρο. Χωρίς έκτακτα μέτρα (π.χ. προσωρινά πάρκινγκ, βελτίωση σηματοδότησης, πεζοδρομήσεις) η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Όσα συμβαίνουν σήμερα, και κυρίως όσα δεν συμβαίνουν, δείχνουν πως η πόλη βουλιάζει σε ένα διαχειριστικό τέλμα, το οποίο καμία σύσκεψη δεν αρκεί να ανατρέψει, αν δεν συνοδευτεί από άμεση, δεσμευτική δράση και από αναγνώριση των λαθών που οδήγησαν στο πρόβλημα. Από τα τέλη του 2024, είχαμε τονίσει ότι το κυκλοφοριακό είναι μείζον και απαιτεί ολιστική και στρατηγική προσέγγιση: με περιφερειακό δρόμο, αστική συγκοινωνία, πάρκινγκ, ρυθμιστικές μελέτες, «έξυπνες διαβάσεις» και σύστημα διαχείρισης κυκλοφορίας smart cities.
Σήμερα, μήνες μετά, οι βασικοί άξονες που θέσαμε, όχι μόνο δεν έχουν προχωρήσει, αλλά ούτε καν εντάχθηκαν σε οργανωμένο δημόσιο διάλογο με δεσμεύσεις, κόστος και χρονοδιαγράμματα. Η πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΤΕΕ Ρεθύμνου να συγκαλέσει σύσκεψη φορέων είναι αναμφίβολα θετική. Η συμμετοχή εκπροσώπων του Δήμου, της Τροχαίας, και των Συλλόγων δείχνει ότι η κοινωνία θέλει λύσεις. Ωστόσο, η σύσκεψη δεν συνοδεύτηκε από σαφές χρονοδιάγραμμα, και συγκεκριμένες δεσμεύσεις όπως για παράδειγμα εκκίνησε το Τεχνικό Επιμελητήριο Δυτικής Ελλάδας (Πάτρα) με μελέτες σήμανσης και στάθμευσης, συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τεχνική τεκμηρίωση για κάθε ενέργεια. Η εκεί παρέμβαση ήταν συντονισμένη με μετρήσιμους στόχους και αυτό πρέπει να ακολουθήσουμε και εδώ σε συνεργασία με όλους τους φορείς.
Το τίμημα της καθυστέρησης και η έλλειψη συντονισμένης στρατηγικής δεν είναι αθώα καθώς κοστίζουν:
• Οικονομικά, μέσω καθυστερήσεων, απώλειας ΕΣΠΑ και τουριστικής υποβάθμισης.
• Περιβαλλοντικά, με αυξημένο θόρυβο, ρύπανση και χαμηλή ποιότητα ζωής.
• Κοινωνικά, με εντάσεις, ανασφάλεια και δυσαρέσκεια στους πολίτες.
Πρέπει επιτέλους να περάσουμε από την ανάλυση στη δράση με έναν ρεαλιστικό χάρτη που θα οδηγήσει στο να μην ξανασυζητάμε τα ίδια το 2026, και ακριβώς για αυτό προτείνεται:
Άμεσα Βήματα (0-6 μήνες):
– Δημιουργία προσωρινών πάρκινγκ.
– Σήμανση κόμβων και διαβάσεων.
– Συλλογή δεδομένων για κυκλοφορία – στάθμευση.
– Άμεση εφαρμογή του δακτυλίου και ωραρίου φορτοεκφόρτωσης καταστημάτων.
Μεσοπρόθεσμα (6-24 μήνες):
– Ένταξη έργων που είναι σε εκκρεμότητα σε προγράμματα χρηματοδότησης.
– Πιλοτική γραμμή αποκλειστικά mini-bus στο κέντρο της πόλης.
Μακροπρόθεσμα (2-5 χρόνια):
– Περιφερειακός δρόμος σε μελέτη τουλάχιστον .
– Ολιστική εφαρμογή υποδομών Smart city υποδομές.
Το Ρέθυμνο έχει πληρώσει αρκετά την απραξία. Αν δεν υπάρξει ένα συνολικό σχέδιο με σαφείς στόχους, συνεργασία, πολιτική βούληση και επιστημονική τεκμηρίωση, τότε το κυκλοφοριακό θα συνεχίσει να είναι σύμπτωμα μιας πόλης που έχει βαλτώσει.
Η ευκαιρία είναι τώρα. Όχι για άλλη μία σύσκεψη. Αλλά για πράξεις που θα καθιστούν σαφές ότι οι παραπάνω λύσεις δεν είναι «καραμελάκια», αλλά οδικός χάρτης που μέσα από την αλληλεπίδραση θα αποτελέσει τον κορμό των λύσεων του προβλήματος.
