Πριν λίγο καιρό έγραφα ότι η Ευρώπη δεν παρακολουθεί τις παγκόσμιες εξελίξεις. Ας το πάρουμε λίγο από την αρχή! Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 υπογράφτηκε από το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο η συνθήκη για τη δημιουργία της τελωνιακής ένωσής τους, η Μπενελούξ (Benelux), από τα αρχικά της ονομασίας των κρατών που τη δημιούργησαν. Ήταν μια ένωση στη δυτική Ευρώπη για τη διευκόλυνση των συναλλαγών μεταξύ των συγκεκριμένων χωρών και ήταν ο προάγγελος της ΕΟΚ και μετέπειτα ευρωπαϊκής ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε επίσημα την 1η Νοεμβρίου 1993 με την εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Εμπνευστές και αρχιτέκτονες της, θεωρούνται οι ηγέτες των εύρωστων οικονομικά τότε χωρών της Γερμανίας και της Γαλλίας, ο Χέλμουτ Κολ και Φρανσουά Μιτεράν.
Για τους διεθνείς οικονομικούς αναλυτές η σπουδή των δυο μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρώπης δεν ήταν άλλη από την προοπτική να έχουν την άνεσή τους, για να λύνουν τις οικονομικές διαφορές τους χωρίς παρατράγουδα, έτσι ώστε να αποφύγουν μια νέα ευρωπαϊκή σύρραξη. Μην ξεχνάμε ότι μέσα σε 20 χρόνια, στον 20ο αιώνα, αυτό έγινε δυο φορές με τον 1ο και 2ο παγκόσμιο πόλεμο που ξεκίνησε από την Ευρώπη και δυο από τους πρωταγωνιστές της ήταν αυτά τα δυο κράτη! Όλα τα υπόλοιπα κράτη με λιγότερη οικονομική δύναμη, όπως εμείς, απλά είμαστε για να συμπληρώνουμε το πάζλ.
Η χώρα μας, για όσους θυμούνται, έγινε ισότιμο (λέμε τώρα…) οικονομικό μέλος της Ε.Ε. με την είσοδό μας στο ευρώ, την 1 Ιανουαρίου το 2002.
Οι προσδοκίες όλων των κρατών μελών της Ε.Ε. ήταν πολλές, μόνο που στην πορεία, το καράβι μετά την πρώτη πανηγυρική καθέλκυσή του και με το ευρώ να επισκιάζει πρόσκαιρα το δολάριο, φάνηκε να μπάζει νερά. Αλλά το κυριότερο ήταν ότι δεν μπορούσε να βρει τρόπο να απαλλαγεί από αυτά!
Ένας ξένος γελοιογράφος αποτύπωσε το τέλος της Ε.Ε. με ντόμινο που ξεκινά από την Ελλάδα!
Μετά από μια μακρά, τη μακρύτερη ιστορικά περίοδο ειρήνης στη γηραιά ήπειρο, οι εξελίξεις σ’ αυτήν είναι ραγδαίες όπως και οι παγκόσμιες. Η ασφυκτική πίεση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, την ανάγκασε να ξεκινήσει πόλεμο με την Ουκρανία και με βλέψεις ξανά στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που έχουν αποσχιστεί μετά την σαρωτική αναδιαρθρωτική περίοδο Γκορμπατσόφ. Ήδη διέρρευσε η είδηση ότι η Ρωσία έχει βλέψεις στη Μολδαβία που αποσχίστηκε το 1991 και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια την επόμενη κίνησή της, αφού θέλει να δείξει ότι παραμένει μέσα στο παιχνίδι της κηδεμονίας του πλανήτη, μαζί με τις ΗΠΑ, ενώ η νέα ανερχόμενη δύναμη Κίνα αρχίζει να δείχνει τα δόντια της.
Και η ευρωπαϊκή ένωση; Αυτή που στην αυγή του 2000 φάνηκε να εξελίσσεται σε έναν γίγαντα που θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμα του τι κάνει; Το απόλυτο τίποτα! βουλοπλαίει ανάμεσα στα εσωτερικά της προβλήματα με την Αγγλία έξω από το ευρώ και τις τρεις μεγάλες οικονομίες της που ανήκουν στην οικονομική ομάδα G7, τις Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, να έχουν συσσωρευμένα τεράστια οικονομικά προβλήματα, με ελλείμματα στους προϋπολογισμούς και ύφεση της ανάπτυξης τους. Μια Ευρώπη που στα χρόνια της υποτιθέμενης ενοποίησής της, ποτέ δεν κατάφερε να πείσει τις άλλες μεγάλες δυνάμεις, τις ΗΠΑ και την Ρωσία, ότι είναι ισάξια τους και έχει λόγο σε οποιαδήποτε απόφαση παίρνουν στην παγκόσμια σκακιέρα. Μια Ευρώπη που ποτέ δεν απέκτησε συγκεκριμένη νοοτροπία για ένα ενιαίο στρατό, ο οποίος ανέκαθεν ήταν απαραίτητος, για να μπορείς να διεκδικείς και να επιβάλλεις την άποψη σου, ειδικότερα για τα σύνορα της, τα οποία ποτέ δεν ξεκαθάρισε ποια είναι.
Κλασσικό παράδειγμα το Αιγαίο στο οποίο ποτέ δεν είπε με σαφήνεια ότι τα σύνορα της Ε.Ε., και αυτονόητα και η ΑΟΖ, είναι συγκεκριμένα και δεν μπορεί οποιοδήποτε κράτος εκτός Ε.Ε. να διεκδικεί και να σφετερίζεται τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες των κρατών της, όπως η Τουρκία απέναντι στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα είναι η «αιώνια αγαπημένη γείτονα μας», να προβάλλει συνέχεια διεκδικήσεις και απαιτήσεις σε νόμιμα χωράφια της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της Ε.Ε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Σοβαρότατα προβλήματα έχουν προκύψει από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση εξ ανατολών, από λαούς και νοοτροπίες εντελώς αντίθετες και ξένες με τις αντίστοιχες της ΕΕ, που παρά τα πρώτα αρνητικά δείγματα, κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά που θα οδηγήσουν.
Όμως το μεγαλύτερο και τεράστιο πρόβλημα, που για την ώρα δεν έχει βρεθεί λύση, είναι η υπογεννητικότητα σε όλη την ΕΕ, που την κατατάσσουν πρώτη παγκοσμίως! Επίσημα η ΕΕ είναι η ποιο γερασμένη ήπειρος στον πλανήτη, με συνεπακόλουθα προβλήματα στην παροχή εργασιών, στο συνταξιοδοτικό κτλ. Τα οποία δυσχεραίνουν τη ζωή των πολιτών της.
Οι ευρωπαίοι πολίτες κουρασμένοι και απογοητευμένοι από την ηγεσία της Ε.Ε., για την κακή διαχείριση σημαντικών ζητημάτων, έχουν αρχίσει την πολιτική μεταστροφή τους. Τα ακροδεξιά κόμματα όλο και περισσότερο αυξάνουν την επιρροή τους στα κράτη μέλη. Οι εξαγγελίες τους σκέτες βόμβες! Ήδη στη Γερμανία τα ακροδεξιά κόμματα είπαν ότι αν κυβερνήσουν θα αποσχιστούν από την Ε.Ε. και το ευρώ!. Η Ουγγαρία έχει δείξει ήδη τις προθέσεις της διαφωνώντας συχνά με τη νοοτροπία και τις αποφάσεις της ΕΕ, ενώ ακολουθεί και η Ιταλία της ακροδεξιάς Μελόνι. Η βιομηχανική ατμομηχανή της Γερμανίας που στηρίζονταν στο φτηνό αέριο από τις συνθήκες Μέρκελ – Πούτιν, πήγαν περίπατο με τον πόλεμο της Ουκρανίας και η Γερμανία για 1η ίσως φορά μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο είναι σε ύφεση! Μέσα σε όλα αυτά ήρθαν και οι ΗΠΑ δια του πρόεδρου τους Τράμπ, να απειλούν και να επιβάλλουν νέους οικονομικούς κανόνες σε προϊόντα της ΕΕ. Με λίγα λόγια αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, προφανώς δεν θα είναι αναστρέψιμη και η διάλυση της ΕΕ θα πάρει σάρκα και οστά πριν καν καταφέρει να ωριμάσει πολιτικά!
Με τη Γερμανία και τη Γαλλία έτοιμες για όλα και κάποια άλλα κράτη να φαίνεται ότι ακολουθούν, η ΕΕ έχει χάσει τα βήματα της. Η Ελλάδα προφανώς με τις ουσιαστικά ανύπαρκτες πολιτικές και οικονομικές δυνατότητες που έχει, δεν μπορεί να παίξει απολύτως κανένα ουσιαστικό ρόλο σε περίπτωση διάλυσης της ΕΕ. Απλά θα ακολουθήσουμε μοιραία τους υπόλοιπους και ένας θεός ξέρει τι και πόσα μνημόνια θα υπογράψουμε, όταν φτάσει η συγκεκριμένη στιγμή, η οποία προφανώς δεν θα είναι οικονομικά αναίμακτη σε καμία περίπτωση.
Ένα κράτος που έχει βιομηχανία και παράγει, έχει πολλές διεξόδους στην οικονομία, σε αντίθεση με άλλο, όπως το δικό μας, στο οποίο η μόνη παραγωγή πλούτου είναι ο τουρισμός και είναι αναγκασμένο να φοροληστεύει τους πολίτες, για να μπορεί να συντηρείται κατά το δυνατόν.
Νέες συμμαχίες και νέοι οικονομικοί και πολιτικοί συσχετισμοί αναμένεται να εμφανιστούν στην ΕΕ και μόνο ένας προφήτης θα μπορούσε να προβλέψει τις εξελίξεις στα επόμενα χρόνια, οι οποίες ευχόμαστε και ελπίζουμε, σαν Έλληνες, να μην είναι ξανά επιζήμιες και χωρίς επιστροφή για τη χώρα. Το μυστικό και η ευχή ήταν και παραμένει σε τέτοιες περιπτώσεις, για το αν η χώρα μας θα βρεθεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας, αποκομίζοντας τα ανάλογα κέρδη.
