Πρώτος και με διαφορά! Ο Αντώνης Σηφογιαννάκης στα 47 του χρόνια δεν λέει να φύγει κάτω από τη μπάρα και συνεχίζει με σθεναρό τρόπο να την κρατάει ψηλά με τεντωμένα χέρια και αγέρωχο βλέμμα. Ο πρώην αθλητής του Αρκαδίου και της εθνικής Ενόπλων που παραμένει ακμαίος και φουλ ενεργός στο άθλημα που από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 φρόντιζε να σηκώνει την γαλανόλευκη ψηλά -κάτι που σε άλλο επίπεδο αυτό δεν συνέβαινε συχνά- αποδεικνύει στον εαυτό του και στους γύρω του ότι μπορεί να παραμένει παράδειγμα… Παράδειγμα προς τα παιδιά του και φυσικά για όλους όσοι θεωρούν ότι η ηλικία δεν καθορίζει απαραιτήτως τα πάντα…
Παίρνοντας μέρος με την εθνική ομάδα των παλαιμάχων στο Μεσογειακό πρωτάθλημα της άρσης βαρών το οποίο διεξήχθη στο κλειστό προπονητήριο βαρέων αθλητών του Ολυμπιακού Σταδίου, κατάφερε να σηκώσει 80κ. στο αρασέ και 100 στο ζετέ όπου με σύνολο 180κ. πήρε το χρυσό μετάλλιο.
Ο Αντώνης σ’ όλη αυτή τη διαδρομή και βλέποντας τον μεγάλο ανταγωνισμό που υπήρχε κατέβηκε στα 67 κιλά, δηλαδή μια κατηγορία κάτω και φρόντισε να φτάσει τον αγώνα ως το τέλος.
Ο αγώνας ήταν πολύ σκληρός όπως αναφέρει ο ίδιος ενώ σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να υπερτονίσουμε ότι έλαβαν μέρος και αθλητές από χώρες έστω και εκτός συναγωνισμού που δεν εντάσσονταν στο γκρουπ των Μεσογειακών χωρών κι ας βρέχονται από αυτή τη θάλασσα όπως είναι ο Λίβανος, το Ισραήλ και η Τυνησία.
Α. Σηφογιαννάκης: “Αφιερωμένο στην Ευγενία…”
Ο ίδιος ο Αντώνης Σηφογιαννάκης μετά τη μεγάλη του προσπάθεια καθώς ήταν εμφανώς αδυνατισμένος, είχε να πει και να αφιερώσει αυτό το μετάλλιο σ’ έναν δικό του άνθρωπο που έφυγε πρόωρα από τη ζωή...”Δόξω τω θεώ αγωνιστικά πήγαν όλα καλά… Η ομάδα μας κατέβηκε με πλήρη αποστολή και φτάσαμε σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο.
Το μετάλλιο το αφιερώνω στην ξαδελφούλα μου την Ευγενία που έχασα πριν από λίγο καιρό. Μπορεί να βρισκόταν στη Νέα Υόρκη όμως την έχω πάντα στο μυαλό μου. Είναι σα να μην έφυγε ποτέ από κοντά μας”.