Η Λιλίκα Τζέτζου ήταν από τις Κυρίες του Ρεθύμνου που εκπροσωπούσαν την αρχοντιά και την πρεπιά του.
Εκείνη όμως, σεμνή και διακριτική, όπως είχε μεγαλώσει με τις παρακαταθήκες της οικογένειας Αγγελάκη, που έχει προσφέρει τόσα σε ιστορικές και κοινωνικές του τόπου, ποτέ δεν επιδίωκε τα φώτα της δημοσιότητας.
Αν και παραδοσιακή γυναίκα, έτοιμη για σπίτι και οικογένεια, όπως ήθελαν οι συνήθειες του τόπου επιδίωξε μια επαγγελματική αποκατάσταση για να αισθάνεται καλύτερα ότι προσφέρει. Ήταν τόσο δοτικός άνθρωπος η αξέχαστη Λιλίκα.
Εργάστηκε στις διοικητικές υπηρεσίες του Νοσοκομείου, όπου και εξάντλησε την ιεραρχία, αφήνοντας έργο που αναγνωρίστηκε και επαινέθηκε από όλους. Η καλή της μοίρα την έφερε κοντά στον Κίμωνα Τζέτζο, με τον οποίο δημιούργησε μια πανέμορφη οικογένεια.
Όλο το Ρέθυμνο καμάρωνε το ζευγάρι, που έδινε ζωή στην πολιτιστική ζωή του τόπου ανήκοντας στην ομάδα των συμπολιτών, που δραστηριοποιήθηκαν τέλος της δεκαετίας του 50, διώχνοντας από την πόλη την ατμόσφαιρα της μιζέριας και της μεμψιμοιρίας.
Η Λιλίκα χωρίς ποτέ να «φανεί» αναδεικνύοντας το έργο της ήταν από τους αφανείς ήρωες κυρίως της Περιηγητικής Λέσχης. Ήταν τα «χρυσά χέρια» που καταπιάνονταν με μεγάλη μαεστρία στις κατασκευές. Ποτέ όμως δεν ήθελε να αναφέρεται η προσφορά της.
Ευτύχησε όμως και σαν μητέρα να καμαρώνει τα δυο της πανέμορφα παιδιά το Δημήτρη και την Ελένη που αποτελούν και αυτά σημαντικές μονάδες της τοπικής κοινωνίας.
Η συμπολίτισσα που αποτελούσε κομμάτι μιας άλλης εποχής, όταν το Ρέθυμνο ήταν μια κοινωνία αλληλεγγύης, προσφοράς και ομόνοιας, χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες, μια διακριτική και δημιουργική η παρουσία πέρασε στην αιωνιότητα αθόρυβα όπως ήθελε να ζει.
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της. Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί αύριο Σάββατο 11 Ιανουαρίου στις 13.00 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου. Η σορός της θα βρίσκεται στον Ι.Ν. από τις 12 μ.μ.