«Μαρινάρισμα» είναι η διαδικασία της εμβάπτισης τροφίμων σε συχνά όξινο υγρό με μπαχαρικά πριν το μαγείρεμα. Αυτό επιδιώκει και ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, μετά την παταγώδη αποτυχία του στις εκλογές του ευρωκοινοβουλίου. Να δούμε την εξέλιξη και ποιοι τελικώς θα κληθούν να αναλάβουν τις καίριες θέσεις στις Βρυξέλλες. Θέσεις που είναι το Άλφα και το Ωμέγα των αποφάσεων που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες για τους πολίτες της ΕΕ. Και κυρίως για να δούμε πόσο θα εξακολουθήσει να πληρώνουμε εμείς τη ρωσο-ουκρανική διένεξη, ή τι πολιτική θα εφαρμοστεί πλέον για τη μετανάστευση.
Σε άτυπη διαδικασία συνήλθε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την ώρα σύνταξης του παρόντος, προκειμένου να προτείνουν, συζητήσουν και τελικώς να αποφασίσουν ποιοι θα πάρουν τις καίριες θέσεις των βασικών οργάνων της ΕΕ. Οι αποφάσεις αυτές παίζουν απόλυτο ρόλο για την πρόταση και στη συνέχεια για την αποδοχή και εφαρμογή όλων των τομέων πολιτικής στο σύνολο των πολιτών και των κρατών μελών της ΕΕ. Μέχρι σήμερα συνηθιζόταν να τοποθετούνται επικεφαλής των βασικών οργάνων της ΕΕ άτομα κοινής επιλογής του άξονα Παρίσι – Βερολίνο, που όμως τώρα, έπαθε ένα εκπληκτικά σημαντικό «στραπάτσο» από την επιλογή της ψήφου των Ευρωπαίων πολιτών στα πλαίσια εκλογής των αντιπροσώπων της Ευρώπης στο υπερεθνικό κοινοβούλιό της.
Στο πρόσφατο παρελθόν είχαν ακουστεί ονόματα που είχαν δήθεν «κλειδώσει» στις θέσεις αυτές όπως της νυν προέδρου φον ντερ Λάϊεν για δεύτερη θητεία στην Κομισιόν, αλλά και του πρώην πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα (António Costa) για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου. Ταυτόχρονα είχαν ήδη «περάσει» στον τύπο τα ονόματα της Μαλτέζας Ρομπέρτας Μέτσολα (Roberta Metsola) για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η Εσθονή Κάγια Κάλλας (Kaja Kallas) νυν πρωθυπουργός της Εσθονίας ως επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής.
Οι άλλοι εταίροι του άξονα Παρίσι – Βερολίνο φαίνεται ότι κατάλαβαν νωρίς το λάθος του Μακρόν και βρήκαν έναν «έξυπνο» τρόπο να μην ληφθεί τώρα απόφαση για τη διαδοχή των βασικών οργάνων της ΕΕ και πρότεινε να διαχωριστεί η θέση του προέδρου του Συμβουλίου.
Σε κάθε περίπτωση οι ηγέτες της ΕΕ απέτυχαν να υποστηρίξουν την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για άλλη μια θητεία ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το βράδυ της Δευτέρας (17/6/24), παρά τις διαβεβαιώσεις του Γάλλου Εμανουέλ Μακρόν και του Όλαφ Σολτς της Γερμανίας τις τελευταίες ημέρες ότι πλησιάζουν σε συμφωνία, δήλωσαν τρεις διπλωμάτες της ΕΕ στο Politico.
«Δεν υπάρχει συμφωνία απόψε», δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ στους δημοσιογράφους αργά το βράδυ της Δευτέρας μετά το δείπνο των ηγετών.
Στο όλο σκηνικό η πρωθυπουργός της Ιταλίας Μελόνι, δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά της από τη διαφαινόμενη πρόθεση του άξονα να την αφήσουν απέξω στις προτάσεις για την ονοματολογία των επικεφαλής των βασικών οργάνων της ΕΕ. Και δε θα πρέπει να ξεχνιέται ότι, μεταξύ των ηγετών, η Μελόνι ήταν ένας από τους λίγους νικητές στις ευρωεκλογές, μαζί με τον Ντόναλντ Τουσκ της Πολωνίας.
Για να δούμε όμως την όλη κατάσταση, ακόμη και στην ηγέτιδα της ΕΕ Γαλλία, φαίνεται ότι και ο πρωθυπουργός της χώρας Αττάλ, ζήτησε από τον Μακρόν να είναι διακριτικός μέχρι τις βουλευτικές εκλογές της χώρας, όπως και πολλοί υποψήφιοί του, που αρνούνται να εκτυπώσουν στις αφίσες τους τη μορφή του προέδρου.
Σε μια προσπάθεια να επεξηγηθεί η λήψη τελικής απόφασης για τα άτομα αυτά οφείλεται στο ότι φοβούνται οι ηγέτες αυτοί τι θα γίνει με το μέλλον δυο θεμάτων, ήτοι της μετανάστευσης και των χρημάτων που στέλνονται στην Ουκρανία.
Κανείς όμως, δε φαίνεται να διαβλέπει ότι και τα δυο αυτά θέματα τις πλέον αδύναμες χώρες οι οποίες βλέπουν να μειώνονται και σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, εξαιρετικά δυναμικά, οι γλίσχρες εκταμιεύσεις πόρων που έχουν δοθεί ως αντάλλαγμα στις χώρες αυτές, για να εφαρμόζουν τις αρχές του κοινοτικού κεκτημένου. Εκεί ανήκει και η χώρα μας και πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαίτερα αυτό το θέμα. Και θα πρέπει να περιμένουμε πολλές αντιδράσεις τουλάχιστον από εκείνους που το διαλαλούν, ότι δε θα ενδώσουν εύκολα να εξακολουθήσουν μια αντι-ευρωπαϊκή πολιτική τουλάχιστον με μια πρόεδρο της Κομισιόν, πρώην υπουργό άμυνας της Γερμανίας και περιφερόμενου υποστηρικτή του Ζελένσκι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.
Τα θέματα αυτά όμως, δεν είναι δυνατόν να αγνοούνται εξακολουθητικά, εφόσον μέχρι στιγμής έχουν δημιουργήσει ένα νέο κύμα φτώχειας στους πληθυσμούς της ΕΕ και οδήγησαν (τουλάχιστον στη φάση αυτή) σε αποχή από τις κάλπες. Δεν πρέπει να αφεθεί η ευκαιρία αυτή να πάει χαμένη για να διορθωθούν τα σημεία που πονούν σήμερα και ίσως είναι ώρα να αφήσουμε να μαριναριστούν οι υποψηφιότητες για τα βασικά όργανα και να εξωτερικευτούν οι ενδείξεις που οδηγούν στη δημιουργία πλειοψηφιών.
Το ζητούμενο είναι να διαφανεί τρόπος διακυβέρνησης της ΕΕ που να είναι κοινά αποδεκτός από τα κράτη μέλη, με βάση τις αρχές που περιγράφονται στις Συνθήκες.
