Ένα μεγάλο μάθημα «ζωής» παρέδωσαν το απόγευμα της Πέμπτης, στο Φοιτητικό Πολιτιστικό Κέντρο ΞΕΝΙΑ, οι εκπαιδευόμενοι του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) Ρεθύμνου και του παραρτήματος του δήμου Αγίου Βασιλείου, οι οποίοι ξεπερνώντας εμπόδια και δυσκολίες κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη διετή εκπαίδευσή τους στο γυμνάσιο. Το ΣΔΕ Ρεθύμνου λειτουργεί από το 2005 και στεγάζεται στο κτίριο του 4ου γυμνασίου στα Μισσίρια, ενώ από το 2019 λειτουργεί και το παράρτημα στον δήμο Αγίου Βασιλείου, το οποίο στεγάζεται στο κτίριο του γυμνασίου Σπηλίου.
Είκοσι εννέα εκπαιδευόμενοι από το β’ κύκλο σπουδών του ΣΔΕ λοιπόν, οι οποίοι γύρισαν στα θρανία μετά από πολλά χρόνια απουσίας, έκαναν το όνειρο τους πραγματικότητα και πήραν στα χέρια τους το απολυτήριο του γυμνασίου. «Οπλισμένοι» με αυτοπεποίθηση και σιγουριά, είναι έτοιμοι να συνεχίσουν το εκπαιδευτικό τους ταξίδι, γνωρίζοντας πλέον στην πράξη ότι ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα.
Η Ημερίδα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας του σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Ρεθύμνου για τη σχολική χρονιά 2021-2022, είχε στόχο να προβληθούν οι δράσεις του σχολείου και να απονεμηθούν οι απολυτήριοι τίτλοι σπουδών στους εκπαιδευόμενους, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τα αισθήματά τους και να περιγράψουν την εμπειρία τους, σε σχέση με τα τελευταία δύο χρόνια που έγιναν ξανά μαθητές. Παράλληλα, παρουσιάστηκαν έξι σχέδια δράσης (πρότζεκτ) που υλοποιήθηκαν τη σχολική χρονιά 2021-2022, με θέματα: «Διατροφή και Ποιότητα ζωής»), «Λαογραφία, Παράδοση και Τέχνη», «Φωτογραφία»), «Οργάνωση σχολικής βιβλιοθήκης», «Εθελοντισμός», «Τέχνη, Χειροτεχνίες και Κατασκευές» (Εκτός έδρας τμήμα Αγίου Βασιλείου).
Το ΣΔΕ παρέχει δεύτερη ευκαιρία στη γνώση, αλλά και στη ζωή
Μιλώντας στα «Ρ.Ν.», ο διευθυντής του ΣΔΕ Ρεθύμνου, Γιάννης Σπυριδάκης, εξήγησε ότι στα εμπόδια που είχαν οι ενήλικοι εκπαιδευόμενοι να αντιμετωπίσουν, λόγω επαγγελματικών – οικογενειακών υποχρεώσεων, κυρίως εξαιτίας της έλλειψης χρόνου, πέρυσι προστέθηκε και η πανδημία, η οποία οδήγησε με τη σειρά της σε επιπλέον προβλήματα για τους μαθητές. «Αναγκαστήκαμε να κάνουμε τηλεκπαίδευση και φέτος είχαμε και τους περιορισμούς εξαιτίας της πανδημίας. Πολλοί εκπαιδευόμενοί μας για παράδειγμα, οι οποίοι δεν είχαν εμβολιαστεί, έπρεπε να κάνουν δύο ράπιντ τεστ την εβδομάδα για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, κάτι στο οποίο δε μπορούσαν, οι περισσότεροι, να ανταπεξέλθουν οικονομικά και δυστυχώς εγκατέλειψαν από πολύ νωρίς τη φοίτησή τους». Παρόλα αυτά, ξεπερνώντας σταδιακά τις δυσκολίες, ο στόχος εκπαιδευόμενων και εκπαιδευτικών επετεύχθη, με αποτέλεσμα, 29 ενήλικοι μαθητές, από τους 54 του β’ κύκλου σπουδών, να καταφέρουν να αποφοιτήσουν.
Προκειμένου να πάρει κάποιος το απολυτήριο, χρειάζεται να ολοκληρώσει δύο κύκλους σπουδών, διάρκειας δύο χρόνων. «Δε δίνουν εξετάσεις και η αξιολόγησή τους είναι περιγραφική. Δεν ακολουθούμε το πρόγραμμα της τυπικής εκπαίδευσης», επεσήμανε ο κ. Σπυριδάκης. «Το πρόγραμμα σπουδών συνδιαμορφώνεται μαζί με τους εκπαιδευόμενους ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες που έχουν, τα κοινωνικό-πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά και οι μέθοδοι διδασκαλίας που χρησιμοποιούμε είναι ομαδό-συνεργατικές, βιωματικού χαρακτήρα, περιλαμβανομένων δράσεων και έξω από το σχολείο. Πηγαίνουμε σε χώρους ιστορικού και πολιτισμικού ενδιαφέροντος, έτσι ώστε βιωματικά να μπορούν να μαθαίνουν κάποια πράγματα και γενικά η διδασκαλία δε περιορίζεται μόνο στην απόκτηση γνώσεων. Ο ρόλος του σχολείου μας είναι κοινωνικοποιητικός». Παράλληλα, όπως πρόσθεσε, οι εκπαιδευόμενοι υποστηρίζονται στη μαθησιακή τους πορεία από τις συμβουλευτικές υπηρεσίες του σχολείου, στις οποίες περιλαμβάνονται ένας ψυχολόγος και ένας σύμβουλος σταδιοδρομίας. «Τους δίνουμε δεύτερη ευκαιρία στη γνώση και τη ζωή και πολλοί είναι εκείνοι που συνεχίζουν και στο λύκειο, κάποιοι και στο πανεπιστήμιο», μας είπε.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε οι αντιδήμαρχοι παιδείας του δήμου Ρεθύμνης και του δήμου Αγίου Βασιλείου, Γιώργος Γεωργαλής και Αντώνης Τσουρδαλάκης. Ο κ. Γεωργαλής κατά τον χαιρετισμό του ανέφερε: «Θέλω να σας συγχαρώ όλους και τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές για τις προσπάθειές σας. Είστε όλοι αξιέπαινοι. Αυτές οι γνώσεις που αποκτήσατε θα σας βοηθήσουν στη ζωή σας ότι και αν κάνατε. Δε ξέρω αν γνωρίζετε τον Μίμη Παπαϊωάννου, ήταν ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλης της Ελλάδος. Σήμερα είναι 80 χρονών. Σε μια συνέντευξη του πρόσφατα είπε: «Θα έδινα τα πάντα, τα χρήματά μου και τη δόξα μου, για ένα απολυτήριο γυμνασίου και ένα απολυτήριο λυκείου». Άρα εσείς ξεπεράσατε τον εαυτό σας και παίρνετε πλέον ένα απολυτήριο γυμνασίου. Εύχομαι να συνεχίσετε και να πάρετε και ένα απολυτήριο λυκείου». Από την πλευρά του, ο κ. Τσουρδαλάκης πρόσθεσε: «Για εμάς είναι μια ιδιαίτερη μέρα σήμερα, καθώς είναι η δεύτερη χρονιά αποφοίτων του παραρτήματος του ΣΔΕ στον δήμο μας. Ευελπιστούμε να υπάρξει συνέχεια και να συνεχίσει το ΣΔΕ να δίνει τις γνώσεις και όλα αυτά τα προσόντα που χρειάζεται η σύγχρονή μας κοινωνία. Να δώσω συγχαρητήρια όχι απλά για την απόκτηση του απολυτηρίου. Σε εσάς αρμόζουν επιπλέον συγχαρητήρια, μιας και σε αυτή τη φάση της ζωής σας αποφασίσατε να ολοκληρώσετε αυτό που για κάποιους λόγους δεν ήταν εφικτό νωρίτερα. Για αυτό τον λόγο είσαστε αξιέπαινοι ιδιαιτέρως και θέλουμε να γίνεται πρεσβευτές αυτής της απόφασής σας, να μεταλαμπαδεύσετε τα κίνητρα τα οποία σας οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση να καθίσετε ξανά στα θρανία. Η κοινωνία μας θα βελτιωθεί, θα πάει μπροστά, μόνο μέσα από διαδικασίες όπως αυτές που εσείς τηρήσατε και ακολουθήσατε την περίοδο που συμμετείχατε ως μαθητές στο ΣΔΕ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά μόνο η μόρφωση και η ενημέρωση. Έτσι η κοινωνία μας θα πάει μπροστά και θα γίνει καλύτερη».
Το ΣΔΕ μέσα από τα μάτια των εκπαιδευόμενων και το μεγάλο τους ευχαριστώ στους καθηγητές
Ανάμεσα στους λόγους που αποφάσισαν οι ενήλικοι να επιστρέψουν στα θρανία, ακούσαμε διάφορα. Κάποιοι το έκαναν για λόγους εργασίας, και κάποιοι άλλοι επειδή το είχαν απωθημένο. Μερικοί ένιωσαν πως είχε έρθει πλέον η ώρα για αυτοβελτίωση και μερικοί άλλοι διαπίστωσαν πως θα το έκαναν ή τώρα ή ποτέ. Όλοι τους πάντως κατέληξαν σε ένα κοινό παρονομαστή, ο οποίος τους βοήθησε να συνεχίσουν να προσπαθούν, ακόμα και όταν οι συνθήκες δε βοηθούσαν, στους καθηγητές του ΣΔΕ.
Ο Ιωσήφ Λυράκης, 38 ετών, δήλωσε πολύ ευτυχισμένος που κατάφερε να ολοκληρώσει τον α’ κύκλο σπουδών. «Αποφάσισα να ξεκινήσω το σχολείο πάλι, γιατί άμα δεν έχεις ένα χαρτί σήμερα, δε μπορείς να επιβιώσεις, ούτε να μπεις σε υπηρεσίες ούτε πουθενά. Το είχα και απωθημένο, αλλά το έκανα καθαρά για λόγους εργασίας. Δε δυσκολεύτηκα καθόλου, ήταν μια πολύ ευχάριστη διαδικασία και περνούσαμε καλά και με τα παιδιά που ήμασταν μαζί στο σχολείο. Όποιος το έχει απωθημένο να το κάνει».
Από την πλευρά της, η Αγγελική Καλλιτσουνάκη, 43 ετών, εξήγησε ότι λόγω παλιότερων υποχρεώσεων δε μπορούσε να πάει σχολείο. «Νιώθω πάρα πολύ χαρούμενη που κατάφερα να ολοκληρώσω τον β’ κύκλο σπουδών και είμαι πολύ ικανοποιημένη με τον εαυτό μου και συνάμα πολύ περήφανη. Το αποφάσισα σε αυτήν την ηλικία που θεωρώ ότι ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή. Όσο μαθαίνει ο άνθρωπος εξελίσσεται. Έχω μάθει πολλά πράγματα, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τη συναναστροφή με τους άλλους ανθρώπους. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο για εμένα. Δυσκολευτήκαμε λίγο με την καραντίνα, γιατί τα κάναμε όλα μέσω διαδικτύου, αλλά παρόλα αυτά τα καταφέραμε και πήγαν όλα καλά».
Η 57χρονη Ευαγγελία Πιτσινέλη, παραδέχτηκε ότι άργησε λίγο να πάρει την απόφαση να επιστρέψει στα θρανία. «Γράφτηκα πέρυσι, και ήταν λίγο δύσκολο με τις συνθήκες της πανδημίας και όλα αυτά, δόξα το Θεό όμως με τους καθηγητές είχαμε καλή συνεργασία και τα καταφέραμε. Οι καθηγητές που διδάσκουν στα ΣΔΕ έχουν μια εμπειρία διαφορετική, οπότε δε με έκαναν ποτέ να νιώσω ότι είμαι μεγάλη και τι πάω να κάνω. Στην αρχή είχα πολλές επιφυλάξεις, γιατί είχαν περάσει πολλά χρόνια από όταν είχα κάτσει τελευταία φορά στα θρανία, αλλά ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία, η οποία μου ανέστειλε πολλές αναμνήσεις. Η γνώση δε σταματάει ποτέ και όποιος μπορεί να το κάνει συνιστώ να το κάνει σε οποιαδήποτε ηλικία και αν είναι. Ήταν κάτι που το είχα όνειρο και μακάρι να μπορέσω να συνεχίσω».
Συγκίνηση προκάλεσαν τα λόγια της Άννας Σχοινάκη, η οποία ολοκλήρωσε τον β’ κύκλο σπουδών, ούσα παντρεμένη και με τέσσερα παιδιά. «Το μεγαλύτερο μου παιδί είναι 20 χρονών και το μικρότερο 12, το οποίο φέτος θα πάει πρώτη γυμνασίου στο ίδιο κτίριο που πήγαινα και εγώ τα τελευταία δύο χρόνια. Σταμάτησα το δημοτικό και δε πήγα γυμνάσιο τότε, λόγω μεγάλης απόστασης από το χωριό προς το Ρέθυμνο. Πάντα σκεφτόμουν ότι θα έπρεπε να έχω τελειώσει το γυμνάσιο. Αφού μεγάλωσα τα παιδιά μου και μπορούσαν πλέον να μείνουν μόνα στο σπίτι, ξαφνικά ένα απόγευμα πήγα και γράφτηκα. Τον πρώτο καιρό αγχωνόμουν πως θα τα κατάφερνα, αλλά μου έδωσε κουράγιο ο αδερφός μου που τότε τελείωνε τη δεύτερη χρονιά στο ΣΔΕ. Εκεί γνώρισα νέα πρόσωπα, δεθήκαμε όλοι μαζί σαν ομάδες. Μάθαμε πολλά πράγματα. Γνωρίσαμε πολλούς καθηγητές που μας εξηγούσαν ότι δεν καταλαβαίναμε και μας έλυναν τις απορίες. Το μόνο δύσκολο ήταν ότι λόγω υποχρεώσεών μας δε μπορούσαμε να πηγαίνουμε κάποιες φορές στο σχολείο μας, αλλά όλα καλά. Τώρα τελείωσα και νιώθω πολύ περήφανη που τα κατάφερα και έπιασα τον στόχο μου. Θα συνιστούσα σε όποιον δεν έχει τελειώσει το γυμνάσιο, να έρθει και να μην φοβηθεί ότι δε θα τα καταφέρει. Θα έχει βοήθεια από τους καθηγητές μας και να είναι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει όπως όλοι μας. Θα μου λείψει η παρέα και οι συμμαθητές μου. Ένα ευχαριστώ θα είναι πολύ λίγο για τους καθηγητές μας και τον διευθυντή μας, που μας πρόσφεραν τη γνώση τους και την υπομονή τους», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Μανώλης Πετραντωνάκης δε δίστασε να παραδεχθεί ότι στην αρχή πίστευε ότι θα ήταν δύσκολο να επιστρέψει στο σχολείο. Τώρα όμως, είναι κάτι που το προτείνει σε όσους φίλους του δεν έχουν τελειώσει το γυμνάσιο. «Στην αρχή έλεγα που θα πάω τώρα. Ήταν όμως μια σωστή απόφαση που πήρα πιστεύω, γιατί γνώρισα καινούριους υπέροχους ανθρώπους. Οι καθηγητές μας είχαν κατά νου ότι είμαστε άνθρωποι που δουλεύουμε και άλλες φορές μπορούσαμε να πάμε και άλλες όχι. Καταλάβαιναν ότι αν αργούσαμε λίγο, ήταν λόγω δουλειάς και όχι διασκέδασης. Μας παρότρυναν να συνεχίσουμε. Εγώ επειδή δούλευα πολλές φορές πήγαινα αργά στο σχολείο και επειδή είχα απουσίες σκεφτόμουν να το παρατήσω. Μου λέει ένας καθηγητής, «και με τα ρούχα της δουλειάς να είσαι έλα, έστω και για δύο και τρεις ώρες». Αν δεν μου το έλεγε αυτό θα μπορούσα να το είχα παρατήσει και να μην είχα τελειώσει. Ήταν μια φανταστική εμπειρία, ένα υπέροχο ταξίδι και θα συνιστούσα σε όποιον το σκέφτεται να πάει να το κάνει».
Κλείνοντας, η Γλυκερία Τσουντάκη, εκπροσωπώντας το τμήμα Α1 του α’ κύκλου σπουδών, ευχαρίστησε έναν-έναν ξεχωριστά τους καθηγητές του ΣΔΕ, ενώ σχολιάζοντας ότι «Μετά από δύο χρόνια, μετά από ιδιάζουσες για όλους μας συνθήκες, μετά από πολύ προσπάθεια από μεριά μας και την πολύτιμη βοήθεια των καθηγητών, καταφέραμε σήμερα να κρατήσουμε στα χέρια μας το απολυτήριο του γυμνασίου. Η χαρά μας, όπως καταλαβαίνετε δεν περιγράφεται. Σας ευχαριστούμε πολύ για όλο αυτό το υπέροχο ταξίδι γνώσεων που κάναμε παρέα».
