Του ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
Με το παρακάτω κείμενο, ανακοινώνω την υποψηφιότητά μου για το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αγίου Βασιλείου, σε συνεργασία με τη Λαϊκή Συσπείρωση, υπό τον επικεφαλής του συνδυασμού Θανάση Χαριτάκη. Η υποψηφιότητα αυτή δεν προέκυψε επιπόλαια και παρορμητικά. Είναι μια συνειδητή απόφαση συνεργασίας, στο πλαίσιο της δημιουργίας μιας ουσιώδους πολιτικής εναλλακτικής έναντι της μονοπωλιακής κατάστασης που επικρατεί στα τοπικά δημοτικά τεκταινόμενα τα τελευταία χρόνια. Επειδή λοιπόν μια υποψηφιότητα και πολύ περισσότερο μια δυνητική εκλογή στο δημοτικό συμβούλιο εμπεριέχει την έκθεση στους υπόλοιπούς συνδημότες, ξεδιπλώνω ανοιχτά και δημόσια τις σκέψεις, που με οδήγησαν να αποδεχτώ την πρόταση συμπόρευσης με τη λαϊκή συσπείρωση στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.
Σε τοπικό επίπεδο, βιώνουμε μια μονόπλευρη επιθετική ανάπτυξη που μπορεί να συνοψιστεί σε μία λέξη. Τσιμέντο. Στο βωμό του τουρισμού. Κι αν πράγματι ο τελευταίος είναι η βασικότερος εισοδηματικός πυλώνας της περιοχής, εξίσου πραγματικό είναι πως ο πρωτογενής τομέας έχει μπει στο περιθώριο ενώ ο δευτερογενής σχεδόν ανύπαρκτος. Οι επιχειρήσεις που εξαρτώνται απ’ τον τουρισμό αυξάνονται, το ίδιο και η ζήτηση για εργατικά χέρια. Πρόνοια όμως για τη στέγαση αυτών των εργαζομένων δεν υπάρχει, ενώ απλήρωτες υπερωρίες, επταήμερη αδήλωτη εργασία, μη απόδοση φιλοδωρημάτων, δώρων κι επιδομάτων δεν είναι σπάνια φαινόμενα. Στο περιβαλλοντικό κομμάτι, μπορεί το ζήτημα δόμησης του Παλίγκρεμνου να έληξε(;), μετά από κινηματική πίεση, εξακολουθεί κι επικρέμεται όμως, ο κίνδυνος εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα βουνά του Δήμου, ενώ έχει προκύψει νέο ζήτημα στις πηγές και το φαράγγι του Κουρταλιώτη(περιοχή Natura), σχετικά με την υδροληψία και την αδειοδότηση κατασκευής αναψυκτηρίου.
Αναφορικά με τη δημοτική ενότητα Φοίνικα, τα προβλήματα είναι πάνω κάτω γνωστά. Ένας βιολογικός που δέχεται τεράστιο φόρτο και δεν λειτουργεί σωστά. Κοινοτικοί δρόμοι χωρίς βασικές προδιαγραφές που αποτελούν καθημερινές προκλήσεις για δημότες και επισκέπτες-τριες. Προβληματική συλλογή-διαχείριση απορριμμάτων που ρυπαίνουν και μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα. Εργασίες ανάπλασης παραλιακού μετώπου Πλακιά, χωρίς εκ των προτέρων πρόβλεψη για την αποσυμφόρηση του κέντρου του οικισμού πριν την έναρξη τους, χωρίς σχέδιο που να σέβεται τουλάχιστον το φυσικό κάλλος και την περιβαλλοντική αξία της περιοχής. Θα σταματήσω εδώ γιατί θα ήθελα το παρόν να είναι ένα κείμενο θέσεων κι όχι καταγγελιών.
Διανύουμε μια εποχή επιταχυμένης εκτράχυνσης πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών που ως τώρα θεωρούσαμε δεδομένες. Δεν αναφέρομαι στο μύθο του κοινωνικού κράτος, στην μη τήρηση του εργατικού δικαίου, στη μη ύπαρξη του καπιταλισμού εν γένει ως κυρίαρχου συστήματος κοινωνικοπολιτικής διαχείρισης, αλλά για πράγματα μέχρι πρότινος αυτονόητα.
Ανάσα, νερό, φαγητό, ζωή. Ο πόλεμος για την εμπορευματοποίηση τους έχει ήδη ξεκινήσει. Εντοπίζεται στις πρωτοφανείς περιβαλλοντικές καταστροφές, στις τεχνητές οικονομικές κρίσεις, στην παγκόσμια κίνηση του κεφαλαίου, που για να βγάλει κέρδος δημιουργεί πολεμικές συγκρούσεις, διαλύοντας υποδομές και δημιουργώντας συνεχή προσφυγικά κύματα. Η αποτυχία του καπιταλισμού όχι μόνο να εγγυηθεί την ατομική και κοινωνική ευημερία αλλά και να συντηρηθεί, χωρίς να αρχίσει να τρώει τις σάρκες του, είναι πλέον προφανής.
Συνειδητή, λοιπόν, η επιλογή μου, μπροστά σε ό,τι προδιαγράφεται, να απαγκιστρωθώ από τα ιδεολογικά μου στεγανά. Στέκομαι μαζί και δίπλα στους υπόλοιπους υποψηφίους της Λαϊκής Συσπείρωσης τοπικά και πανελληνίως, ανθρώπους που βάζουν προτεραιότητα τις ανάγκες των πολλών κι όχι τα κέρδη των λίγων. Θεωρώ επιτακτική την ανάγκη «απινίδωσης» των κοινωνικών κινημάτων κι αυτό δεν μπορεί να γίνει από τα οικονομικά και πολιτικά μονοπώλια και την ολιγαρχία, αλλά μόνο από τα κάτω, μέσα δηλαδή από την ίδια την κοινωνία.
Μολονότι δυσκολεύομαι ηθικά και αξιακά να ζητήσω ψήφο, επιθυμώ τη βοήθεια, τη στήριξη, τη συμπόρευση και την κινητοποίηση όσων μπορούν να αντιληφθούν πως δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια παθητικότητας και αδιαφορίας, ούτε ιδεολογικών αγκυλώσεων και απομονωτισμού. Μπροστά μας είναι οι προκλήσεις που έρχονται. Ας τις αντιμετωπίσουμε μαζί με ισχυρή παρουσία μέσα στα δημοτικά συμβούλια στις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου κι ευρισκόμενοι την επομένη μέρα πάλι μαζί στο δρόμο, στο χώρο εργασίας, στην καθημερινότητα.
* Ο Νίκος Παπαδάκης γεννήθηκε το 1984 στο Ρέθυμνο. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2002, έζησε και εργάστηκε σε Αθήνα και Ρέθυμνο σε ΜΜΕ και εστίαση, ενώ το 2014 εγκαταστάθηκε στα Σελλιά του Δήμου Αγίου Βασιλείου, όπου και δραστηριοποιείται επιχειρηματικά
