Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν το ιστορικό μυθιστόρημα «Άφωνοι Φόνοι – Υπόθεση Πολκ» του Μιχάλη Τζανάκη, την Παρασκευή 17 Ιουνίου 2022, στις 8 το απόγευμα, στο Μαρίνα Καφέ, στο Ενετικό Λιμάνι του Ηρακλείου.
Μιλάνε για το βιβλίο:
Αγησίλαος Αλιγιζάκης, ιατρός-πολισμολόγος, συγγραφέας
Γεώργιος Σχορετσιανίτης, ιατρός-συγγραφέας
Μιχάλης Τζανάκης, συγγραφέας
Θα συντονίσει η Μαρία Σχίζα, δημοσιογράφος
Χαιρετίζει ο Χρήστος Τσαντής, υπεύθυνος Εκδόσεων Ραδάμανθυς
«ΑΦΩΝΟΙ ΦΟΝΟΙ»
Η δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ, -μια πρώτη έκφραση του «Ψυχρού Πολέμου» στην Ελλάδα και όχι μόνο- και η υποτιθέμενη «εξιχνίασή» της, αποτέλεσε ένα μεγάλο στίγμα για την ελληνική Πολιτική εκείνης της εποχής, για την ελληνική Δικαιοσύνη και βέβαια για την δημοσιογραφία!
Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα εκείνης της εποχής οδήγησε δύο δημοσιογράφους, τον Αμερικανό ανταποκριτή του CBS, Τζορτζ Πολκ και τον Έλληνα ρεπόρτερ της «Μακεδονίας», Γρηγόρη Στακτόπουλο στον φυσικό και ψυχολογικό θάνατο αντίστοιχα, θύματα κι οι δύο του ακραίου φανατισμού αλλά και των πολιτικών παιγνιδιών εντός και εκτός Ελλάδος σε μια υπόθεση αντίστοιχη με εκείνη που εκτυλίχθηκε στην Γαλλία στις αρχές του 20ου αιώνα, γνωστή ως «υπόθεση Ντρέιφους».
Το βιβλίο αντλώντας υλικό από πολλές και διαφορετικές «πηγές» προσπαθεί να δραματοποιήσει εκείνον τον κατ’ ουσία ανεξιχνίαστο φόνο του Αμερικανού ανταποκριτή που είχε ωστόσο και άλλο θύμα. Οι τελευταίες ημέρες και επαφές του θύματος πριν την άγρια δολοφονία του, ο ρόλος των ελληνικών και ξένων υπηρεσιών Ασφαλείας, οι υποτιθέμενες «έρευνες» που θυματοποίησαν τον δημοσιογράφο Γ. Στακτόπουλο, οι μεθοδεύσεις των δύο διαφορετικών επιτροπών έρευνας για τον φόνο των Αμερικανών, οι πρακτικές που ακολούθησε ο Ν. Μουσχουντής, επικεφαλής της Ασφάλειας στην Θεσσαλονίκη εκείνη την περίοδο, αλλά και πολλά άλλα γεγονότα και πρόσωπα, που με τις ενέργειες ή τις παραλείψεις τους οδήγησαν τον Τζορτζ Πολκ από το δωμάτιο αρ. 25 του ξενοδοχείου «Αστόρια» στον Θερμαϊκό τροφή στα ψάρια, αλλά «τροφή» στο ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής…
Το βιβλίο έρχεται επιπλέον να υπενθυμίσει το μεγαλείο και την αυτοθυσία που κάποτε οι δημοσιογράφοι ασκούσαν τα καθήκοντά τους, μη διστάζοντας να αναμετρηθούν με πάσης φύσεως εξουσία, σε αντίστιξη με τον σημερινό ξεπεσμό του «λειτουργήματός» τους. Τα μηνύματα είναι πολλά και διαφορετικά, αλλά δυστυχώς παραμένουν σταθερά επίκαιρα, για να μας υπενθυμίζεται πάντα ότι –και- η δημοσιογραφία «θέλει αρετή και τόλμη…».
