Του ΜΑΝΟΛΗ ΠΕΤΡΑΚΗ*
Για τις εισπρακτικές, για τα funds, για τους Πάτσηδες και τους πλειστηριασμούς των σπιτιών του κόσμου, γιατί βέβαια όπως αποδείχτηκε, αφού δεν πρόκειται για το δικό σου σπίτι, στα παλιά σου τα παπούτσια έχεις γραμμένα τα σπίτια του κόσμου και φυσικά τον ίδιο, που μάλιστα τόσο καιρό κορόιδευες κατάμουτρα πως δήθεν συμπάσχεις μαζί του.
Όχι, μη μου ξαναπείς, μην τολμήσεις να μου ξαναπείς τώρα για το τρένο του θανάτου και τα παιδιά που σκοτώθηκαν γιατί περίτρανα απέδειξες πως, αφού το δικό σου παιδί δεν ήταν σ’ αυτό, στα παλιά σου τα παπούτσια επίσης έχεις γραμμένα τα παιδιά που σκοτώθηκαν μέσα του όπως και τους γονείς τους, που μάλιστα μες στον πόνο τους άκουσαν από κάτι ξεπουλημένους δημοσιογράφους ότι τα νεκρά παιδιά τους: «θυσιάστηκαν για την ανάπτυξη…».
Μην τολμήσεις τώρα, μη διανοηθείς να μου πεις τώρα, για τη «στεναχώρια σου» με το κλείσιμο παιδικών ογκολογικών ιατρείων, γιατί φυσικά από τη στιγμή που το δικό σου παιδί δεν υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες, εννοείται χ..κες για οποιοδήποτε άλλο περνάει αυτή τη δοκιμασία….
Μη διανοηθείς τελικά να μου ξαναπείς για υποστελέχωση νοσοκομείων, για έλλειψη γιατρών, για απολύσεις υγειονομικών, για ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού ή φαρμάκων, γιατί βέβαια αφού εσύ ξυπνάς καλά, ποιος ο λόγος να σε νοιάξει ο συνάνθρωπος, ο συγγενείς, ο φίλος….
Μη ξαναπείς, μη σκεφτείς καν να μου ξαναπείς για απευθείας αναθέσεις, για μάσκες σωσίβια, για τσιμεντοποίηση της Ακρόπολης, για μίζες ή ανεργία, αφού αφενός φυσικά απέδειξες πως δεν σε νοιάζει ποιος πληρώνεται και ποιος στερείται αλλά κι αφετέρου, γιατί φυσικά εκείνος που εσύ ψήφισες, εσένα σου ‘πε πως…: «θα στη φτιάξει τη δουλειά…».
Μη διανοηθείς, μη διανοηθείς και μην τολμήσεις να μου ξαναπείς, για παρακολουθήσεις πολιτών, για ΕΥΠ κι υποκλοπές, γιατί βεβαίως είπαμε, (ή καλύτερα δεν είπαμε) πού έχεις γραμμένο κι όλο τον κόσμο και την προσωπική του ζωή….
Μη μου ξαναπείς, μην τολμήσεις να μου ξαναπείς για ελεγχόμενη δικαιοσύνη, για Ντογιάκους κι αρχειοθετήσεις υποθέσεων γιατί η δική σου είπαμε υπόθεση είναι εντελώς ξεχωριστή και φυσικά σε απόλυτη προτεραιότητα ακόμα κι απ’ αυτήν της τήρησης του Συντάγματος….
Μη διανοηθείς να μου ξαναπείς, για φτώχεια, για ανεργία, για μήνες που δεν βγαίνουν ή απλήρωτους λογαριασμούς, γιατί μάλλον όλα αυτά είναι ξένα για σένα, όπως ξένη φυσικά απέδειξες είναι κι η μετατροπή των συνανθρώπων σου, σε κουπόνια….
Μη μου ξαναπείς φυσικά, για Κορονοϊούς που μεταδίδονται μετά τις 10.00 κι από σαργούς στο ψάρεμα, για εμβόλια με εξαναγκασμό, για διακρίσεις πολιτών, για ξύλο, για προσαγωγές που κρατάνε 24ώρα, για μπάτσους, για εξόδους με δηλώσεις sms, για Ευαγγελάτους, γιατί βέβαια η προτεραιότητα όπως απέδειξες είναι ο καναπές σου και μόνο, κι η όποια μετακίνηση φυσικά σ’ αυτόν, δεν απαιτεί κανένα sms.
Μη μου ξαναπείς τελικά για πατρίδα, γι΄ αγώνες, για εθνικές εορτές, γι’ αντίσταση…. Γιατί βέβαια πιστεύω να ξέρεις πως, ή όποια αντίσταση πάντα προϋπέθετε τόσο μεγάλη ψυχή, ώστε να μην χωράει μονάχα τον εαυτούλη του κάθε ενός.
* Ο Μανόλης Πετράκης είναι δικηγόρος Ρεθύμνου
