Ο Κώστας Πετρίδης, ένα αγαπημένο μέλος της μεγάλης οικογένειας των «Ρ.Ν.», ο μακροβιότερος συνεργάτης της εφημερίδας μας, έφυγε από τη ζωή πριν εννέα μήνες. Τα «Ρ.Ν.» ούτε τον ξέχασαν ούτε θα τον ξεχάσουν. Θα τον θυμόμαστε πάντα με τρυφερότητα και αγάπη.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 έως και το 2017, με την εξαιρετική πένα του και πάντα με εύστοχο σχολιασμό, μέσα από τη στήλη του «Ρινίσματα», κατέγραψε όλα τα χρονικά της πόλης του Ρεθύμνου.
Όταν τον περασμένο Αύγουστο έφτασε στα «Ρ.Ν.» από την Κυπαρισσία, την γενέτειρά του όπου είχε πλέον αποσυρθεί και βρισκόταν κοντά στην οικογένειά του, η δυσάρεστη είδηση του θανάτου του, η εφημερίδα μας είχε την ιδέα να τιμήσει τη μνήμη του όχι με μια συνηθισμένη τελετή μνημοσύνου αλλά με ένα τρόπο πιο ουσιαστικό, που θα αντιπροσώπευε τον ίδιο.
Γνωρίζοντας την αγάπη του Κώστα Πετρίδη για τη νέα γενιά, είχαμε την ιδέα σε συνεννόηση και από κοινού με τα τρία παιδιά του, τον Γιάννη, τον Αριστείδη και την Ανδριανή Πετρίδη, για μια δωρεά στην γενέτειρά του και συγκεκριμένα στο γυμνάσιο Κυπαρισσίας.
Ένας διαγωνισμός έκθεσης και η βράβευση των καλύτερων κάθε τάξης με χρηματικό έπαθλο, που πρόσφεραν από κοινού η οικογένεια του Κώστα Πετρίδη και τα «Ρ.Ν.» ήταν το ένα σκέλος της δωρεάς. Το δεύτερο ήταν η αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού για το σχολείο, από τον εκδότη των «Ρ.Ν.» Μανώλη Χαλκιαδάκη.
Παράλληλα, μια έκδοση με επιλεγμένα κείμενα του Κώστα Πετρίδη, τυπώθηκε από τα «Ρ.Ν.» και τη Γραφοτεχνική και διανεμήθηκε στους μαθητές του γυμνασίου Κυπαρισσίας, με ένα προλογικό σημείωμα μνήμης και αγάπης:
«Ο Κώστας Πετρίδης υπήρξε ο μακροβιότερος συνεργάτης της καθημερινής εφημερίδας του Ρεθύμνου «Ρεθεμνιώτικα Νέα». Έγινε μέλος της «οικογένειάς» της.
Με την εξαιρετική πένα του και τον πάντα εύστοχο σχολιασμό του μέσα από τη στήλη του «Ρινίσματα», κατέγραφε με συνέπεια, επί 30 χρόνια, εικόνες και στιγμές στην πόλη αυτή, την οποίαν αγάπησε και επέλεξε ως τόπο διαμονής του. Ιδιαίτερα αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απέκτησε πολλούς φίλους και φανατικούς αναγνώστες των κειμένων του. Διακρινόταν για την ευγένεια, τη γλυκύτητα και την ευαισθησία του. Τοπογράφος στο επάγγελμα, ποιητής στην ψυχή, ιδεαλιστής στην ουσία, έθετε πάντα τις αρχές του πάνω από κάθε άλλη πτυχή της ζωής του.
Για όλους εμάς, που τον γνωρίσαμε, κουβεντιάσαμε και συνεργαστήκαμε μαζί του, που χαρήκαμε τη συντροφιά του, που εκτιμήσαμε το οξύ πνεύμα του, που μοιραστήκαμε τις γνώσεις και τους προβληματισμούς του και απολαύσαμε τη χαρά ζωής που απέπνεε, η μνήμη του θα παραμένει ζωντανή.
Θα τον «βλέπουμε» πάντα στα καφενεδάκια που αγαπούσε, χαμένο στις εφημερίδες του και στα γραπτά του. Θα τον «ακούμε» πάντα να συζητά με πάθος αλλά χωρίς φανατισμό για την πολιτική.
Θα τον έχουμε πάντα στην καρδιά μας, φίλο ακριβό, δικό μας αλλά και της πόλης μας, της οποίας υπήρξε ο πιο ευαίσθητος χρονογράφος.
Η μικρή αυτή έκδοση, με επιλογές κειμένων του που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα αλλά και ποιημάτων του, είναι το δικό μας πολιτικό (όπως, δίχως άλλο, θα ήθελε) μνημόσυνο».
«Εννέα μήνες χωρίς τον πατέρα…» – Η βράβευση των μαθητών
Η βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό έκθεσης (κατόπιν αξιολόγησης από τους-τις φιλολόγους του σχολείου), με την απονομή χρηματικού επάθλου, και η παράδοση της υπόλοιπης δωρεάς έγινε την Παρασκευή 5 Μαΐου, από τα τρία παιδιά του Κώστα Πετρίδη, σε μια λιτή εκδήλωση, όπως λιτός ήταν και ο βίος του πατέρας τους.
Βραβεύτηκαν 12 μαθητές (Τρεις από κάθε ένα από τα τέσσερα τμήματα του σχολείου) και συγκεκριμένα οι: Κωνσταντίνος Γεωργιόπουλος, Νικόλαος Μαντάς, Βύρων Τσάλτας, Νίκη Κανελλοπούλου, Φώτης Γεωργακόπουλος, Εμιλία Ουταλέα, Ιωάννα Τζόρβα, Πολυξένη Στρίγγα, Αθανασία Δημητροπούλου, Παναγιώτης Κόσσυφας, Κωνσταντίνος Τσάλτας, Αδαμαντία Πετροπούλου.
Ο Γιάννης, ο Αριστείδης και η Ανδριανή Πετρίδη, κατά την τελετή βράβευσης εξήγησαν τον σκοπό της συγκεκριμένης δωρεάς, ενώ ευχαρίστησαν θερμά την εφημερίδα Ρεθεμνιώτικα Νέα και τον εκδότη της Μανώλη Χαλκιαδάκη.
Εννέα μήνες μετά τον θάνατο του Κώστα Πετρίδη, σε αυτό το αντισυμβατικό μνημόσυνο, όπως το χαρακτήρισαν λέγοντας πως αντισυμβατική ήταν κι η ζωή του άλλωστε, ανέφεραν:
«Εννέα μήνες χωρίς τον πατέρα…
Ευχαριστούμε θερμά τον διευθυντή κ. Θεοδωρόπουλο και τις/τους φιλολόγους του γυμνασίου Κυπαρισσίας που μας έδωσαν τη δυνατότητα, να τιμήσουμε τη μνήμη του εκλιπόντα πατέρα μας Κ. Πετρίδη με μια πράξη αγάπης για τους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου.
Ο Κώστας Πετρίδης καταγόταν από τη Μεσσηνία, ήταν τοπογράφος μηχανικός στο επάγγελμα αλλά και, λάτρης της ποίησης και της δημοσιογραφίας. Άνθρωπος των γραμμάτων ο ίδιος και βαθύς γνώστης της Ελληνικής γλώσσας και της Ιστορίας πίστευε ότι, ύψιστη πολιτική πράξη είναι να προτρέπεις τη νεολαία να εξελίσσεται και να προκόβει με όπλο της τη γνώση. Όπως άλλωστε έκανε και ο ίδιος σε πολύ αντίξοες συνθήκες, σε καιρό πολέμου.
Στη σκέψη μας υπάρχει συνέχεια η ζωή, το έργο, ο αξιακός του κώδικας, η παρακαταθήκη του. Ειδικά τώρα που ένα ακόμη δισέγγονο του έρχεται στην οικογένεια. Ειδικά τώρα, που η κόρη μας θα τον ήθελε κοντά της. Γιατί εκείνο που πάντα τον χαροποιούσε ήταν να κουβεντιάζει με τη νεολαία, να φωτίζει ιστορικά γεγονότα που ο ίδιος έζησε και συμμετείχε σ’ αυτά και, να τους προτρέπει να ζουν ελεύθεροι κυνηγώντας τα όνειρά τους! Θυμόμαστε με χαμόγελο τα αναρίθμητα επιχειρήματά του για το ότι, τα πάντα στη ζωή είναι «πολιτική πράξη».
Για μας, τα παιδιά, τα εγγόνια, τη μικρή δισέγγονή του και την ευρύτερη οικογένεια, το ιδανικό μνημόσυνο για εκείνον, είναι μια πράξη αγάπης για τα παιδιά! Για το μέλλον της χώρας.
Γι’ αυτό, θελήσαμε να δώσουμε ένα μικρό κίνητρο στα παιδιά του γυμνασίου, (απ’ όπου ο ίδιος αποφοίτησε και ο πρωτότοκος γιος του υπήρξε για χρόνια καθηγητής και διευθυντής) να ασχοληθούν περισσότερο με τη γλώσσα και την έκφραση. Ο πρωτότοκός του Γιάννης, τέως γυμνασιάρχης της γενέτειράς μας Κυπαρισσίας, εμπνεύστηκε τη διεξαγωγή διαγωνισμού έκθεσης και τη βράβευση των αριστούχων μαθητών του γυμνασίου της πόλης.
Αυτή η εκδήλωση, ο διαγωνισμός έκθεσης που διενεργήθηκε στις τρεις τάξεις του γυμνασίου Κυπαρισσίας, το πολιτικό του μνημόσυνο όπως ο ίδιος θα το χαρακτήριζε, δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς τη συγκινητική συμμετοχή της εφημερίδας «Ρεθεμνιώτικα Νέα» της οποίας ο πατέρας μας υπήρξε συνεργάτης για 30 ολόκληρα χρόνια!
Είμαστε ευγνώμονες διότι ο εκδότης της εφημερίδας, κ. Χαλκιαδάκης προσέφερε τεχνολογικό εξοπλισμό στο σχολείο επιθυμώντας, να επωφεληθούν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά απ’ αυτή τη μικρή πράξη αγάπης στη μνήμη του πατέρα μας και το γυμνάσιο Κυπαρισσίας διαθέτει πλέον και δύο προτζέκτορες για τον εκσυγχρονισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Παράλληλα, τύπωσε μια μικρή έκδοση με χαρακτηριστικά κείμενα και ποιήματά του ώστε, οι μαθητές να γνωρίσουν το συγγραφικό του έργο. Η έκδοση διατίθεται δωρεαν στο βιβλιοπωλείο Αβδάλα (Κυπαρισσίας)».
Όπως αναφέρουν σε σημείωμά τους τα αδέλφια Πετρίδη: «Το κλείσιμο της μικρής εκδήλωσης σφραγίστηκε με μια φράση του αδελφού μας Γιάννη, ενός εκπαιδευτικού που κοσμεί την πόλη με τον τρόπο που ασκεί επί 40 χρόνια το έργο του: «Παιδιά μου! Σας παρακαλώ μην απαξιώνετε τους καθηγητές σας! Κάντε μας εποικοδομητική κριτική για να γινόμαστε καλύτεροι!»
Ο πατέρας χαμογελάει… από ψηλά».
