Η Ασή Γωνιά είναι η μεγάλη θριαμβεύτρια στο Β’ τοπικό! Πάλεψε κι άλλες χρονιές τις τελευταίες σεζόν να αναδειχθεί πρωταθλήτρια όμως αυτή που μόλις ολοκληρώθηκε ήταν η πιο χορταστική και με τις περισσότερες συγκινήσεις.
Μια ομάδα που δεν ξεκίνησε ως φαβορί, μία ομάδα που μόλις στην τελευταία αγωνιστική του α’ γύρου μπήκε για τα καλά στο… μάτι των υπολοίπων. Κερδίζοντας εκείνη τη στιγμή το Σπήλι, αναδύθηκε στην κορυφή κι από τότε δεν έπεσε ποτέ. Μονάχα κάποιες αγωνιστικές ισοβάθμησε.
Ο άνθρωπος που της εμφύσησε αυτόν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο τεχνικός Νίκος Χριστουλάκης το έζησε πιο έντονα από ποτέ. Κι άλλες στιγμές θεώρησε εαυτόν “πρωταθλητή” αλλά με το συνοδευτικό “ισοζύγιο” του “ηθικού”. Αυτή τη φορά, η Ασή Γωνιά ήταν η κορυφαία ομάδα και ο ίδιος έμαθε να τάζει και να μην το μετανιώνει. Όταν δε, αμφισβητήθηκε σε αγωνιστικό επίπεδο από τις κύριες διεκδικήτριες όπως, το Αρκάδι Αγγελιανών, το Σπήλι ή ο Φοίνικας, έδειξε ότι διαθέτει αυτή τη “στόφα” για την οποία μιλάμε όλοι συχνά-πυκνά, του πρωταθλήτριας…
“Μια απίστευτη αύρα”
Ο Νίκος Χριστουλάκης, μόλις 37 χρονών έχει προλάβει να ζήσει αρκετά στο Β’ τοπικό ως προπονητής. Το ποδόσφαιρο είναι η αγάπη του αλλά το πως ο ίδιος αρέσκεται να περιβάλλει τους παίκτες του είναι κάτι που δεν το συναντά κανείς τόσο συχνά σ’ αυτό το επίπεδο. Έχει έναν τρόπο να ενώνει ατέρμονος χαρακτήρες που συνήθως προτάσσουν το “εγώ τους” και να τους βάζει όλους κάτω από το “εμείς”.
Ο ίδιος επισημαίνει: “Ήταν αυτό για το οποίο καταφέραμε και ξεχωρίσαμε φέτος. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά υπήρχε μια θετική ενέργεια που την αντιλαμβανόσουν στα αποδυτήρια, την ώρα των αγώνων, μια αύρα που τα έσπρωχνε όλα προς τα δεξιά.”
Ερωτηθείς για το αν ο ίδιος το πίστευε εξ αρχής της χρονιάς ότι η Ασή Γωνιά θα φτάσει τόσο μακριά ως τον τίτλο, είπε: “Είχαμε φτιάξει έναν κορμό τα προηγούμενα χρόνια όμως μπήκαν κάποια καινούρια παιδιά. Όταν τους μάζεψα, τούς εξέφρασα ότι στόχος μου είναι το πρωτάθλημα κι ότι πρέπει να γίνει και δικός τους. Το δοκιμάσαμε και το καταφέραμε.
Το δύσκολο ήταν ότι θα έπρεπε να το πιστέψουμε και να το κυνηγήσουμε μόνοι μας. Τα παιδιά το γνώριζαν αυτό.
Ξέρετε, στον ερασιτεχνικό αθλητισμό όλα είναι δύσκολα. Φανταστείτε ότι δεν είχαμε έδρα αγώνων. Ψάχναμε για γήπεδα να κάνουμε προπονήσεις, έπρεπε να συνεννοηθούμε με την Περιφέρεια για το ποιό γήπεδο θα είναι αυτό που θα χρησιμοποιήσουμε κάθε φορά. Επίσης επεδίωκα κάθε φορά να έχω σε ηρεμία τους φροντιστές που, μια ήταν στα Μισιρία, μια στους Αρμένους και όλα αυτά μαζί με τη δέουσα προσοχή που έπρεπε να δείξουν για να μη χάνουμε τα ρούχα.”
Οι δυσκολίες και τα ατού
Τί άλλου είδους δυσκολίες συναντήσατε; “Το πρόβλημά μας ήταν τα μικρά σε διαστάσεις γήπεδα. Επίσης, είχαμε να αντιμετωπίσουμε έμπειρες ομάδες που είχαν ξανακάνει πρωταθλητισμό όπως, το Αρκάδι, το Σπήλι, ο Φοίνικας…
Τα πλεονεκτήματά μας ήταν ότι, υπήρχε “βάθος” στον πάγκο ενώ ενσωματώσαμε πιο πολλά παιδιά τον περασμένο Δεκέμβριο. Είχαμε γυμναστή και φυσικοθεραπευτή, προπονητή τερματοφυλάκων τον Α. Κελαϊδή που ήταν καταλυτικοί εκεί που χρειάστηκε. Δουλέψαμε στην προπόνηση κι όλο αυτό βγήκε και στους αγώνες.”
Τα Αγγελιανά, ένα παιγνίδι που “σου μένει”
Ο Νίκος Χριστουλάκης ρωτήθηκε ποιό ήταν το πιο κομβικό χρονικό σημείο-παιγνίδι της σεζόν και όπως όλοι μπορούσαν να αντιληφθούν, δεν ήταν άλλο από το ματς στα Αγγελιανά στα play offs…
“Το πιο κομβικό παιγνίδι ήταν αυτό απέναντι στο Αρκάδι μέσα στα Αγγελιανά και το τρελό σκορ 4-5. Από εκεί απομακρυνθήκαμε πολύ απ’ όλους στη βαθμολογία. Ήταν πολλά που συνέβησαν εκείνη τη μέρα αλλά και μέσα μου τα οποία “μου μίλησαν” ότι δεν θα χάναμε αυτό το πρωτάθλημα.”
Μπαρκάτσας, Τσουμάγκας…
Για το ποιός θεωρεί ότι είναι ο MVP του τίτλου, διευκρίνισε: “Όλη ομάδα αλλά αν θέλουμε να το περιορίσουμε σε έναν, αυτός ήταν ο Νίκος Μπαρκάτσας. Πολλά γκολ (20), με πολλές ασίστ και πολλή δουλειά στο γήπεδο. Θα έβαζα και τον Τσουμάγκα του οποίου την ποδοσφαιρική ιδιοσυγκρασία δεν την βρίσκεις σε Α’ τοπικού ομάδα.”
“Χρειάζονται 6-7 ποιοτικές προσθήκες”
Κι από εδώ και μπρος τί σκοπεύει να κάνει ο Νίκος Χριστουλάκης; “Αυτή η ομάδα έχει δύο ατού… Θεωρώ εμένα και το αποδίδω στην πολλή όρεξη που έχω (νιώθω ότι ωρίμασα πολύ στα 4 χρόνια που “τσαλακώθηκα” στη Β’ κατηγορία) και στην ίδια την ομάδα που πρεσβεύει αυτό που είναι…
Χρειάζεται όμως πολλή οργάνωση και να γίνουν 6-7 ποιοτικές προσθήκες ποδοσφαιριστών Α’ τοπικού. Νομίζω ότι αν γίνει κάτι τέτοιο θα είμαστε ανταγωνιστικοί.”
Το μεγάλο πριμ – Ραντεβού στον Αργυρό!
Τϊ μένει στον Νίκο Χριστουλάκη από τη φετινή χρονιά; “Θα έλεγα την αγάπη που εισέπραξα από τους παίκτες μου! Η θετική ενέργεια που σας ανέφερα πριν και φυσικά το πριμ που δεν το παίρνω πίσω. Κάθε άλλο… Το έταξα και φύγαμε για τον Κώστα Αργυρό!”
Δηλαδή έχει μπουζούκια τώρα; “Μα φυσικά! Τούς το είχα τάξει από τον περασμένο Αύγουστο. Λειτούργησε κι αυτό ως ένα κίνητρο! Αύριο αναχωρούμε για Αθήνα και τα έξοδα στα μπουζούκια πληρωμένα από μένα (γέλια)! Ο ίδιος ο τραγουδιστής είναι ενήμερος και αναμένουμε όλοι να μας αναφωνήσει! Πάμε με πολύ μεγάλη χαρά!”