Του ΜΑΝΩΛΗ ΗΛΙΑΚΗ
Πριν τριάντα χρόνια διάβαζα μια επιστημονική μελέτη που είχε δημοσιευτεί στις εφημερίδες και περιέγραφε με ακρίβεια τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον με την άνοδο της θερμοκρασίας στο πλανήτη μας κοντολογίς την κλιματική αλλαγή, δηλαδή αυτό ακριβώς που ζούμε σήμερα, φωτιές και πλημμύρες. Τι έκανε το κεντρικό κράτος τι έκαναν οι περιφέρειες τι έκαναν οι δήμοι; περί άλλων τυρβάζει. Βέβαια για να λέμε τα πράγματα ως έχουν η ευθύνη είναι του κεντρικού κράτους που δεν έδωσε σημασία στις επιστημονικές μελέτες άφησε ακάλυπτους τους δήμους και τις περιφέρειες δεν προγραμμάτισε δεν χρηματοδότησε. Τώρα πετάει το μπαλάκι ο ένας στο άλλο και ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα.
Πριν δεκαπέντε χρόνια είχα κάνει μια προμελέτη βασισμένη πάνω στην επερχόμενη κλιματική αλλαγή που αφορούσε το δυτικό διαμέρισμα του δήμου Ρεθύμνης, που δεν έχει πρόσβαση σε φράγματα. Την είχα στείλει στην περιφέρεια στον δήμο στο πανεπιστήμιο, όλοι εκφράστηκαν θετικά πέραν τούτου ουδέν.
Τώρα κάνουμε προσπάθεια οι αγρότες του δυτικού διαμερίσματος να απαιτήσουμε να μας ακούσουν. Έχουμε στείλει την παρακάτω επιστολή στην περιφέρεια, στον δήμο και στο πανεπιστήμιο:
«Οι βουλευτικές εκλογές πέρασαν ακούσαμε μεγάλες κουβέντες και υποσχέσεις πάλι για τον πρωτόγεννη τομέα και θα τις ξανακούσουμε στις επόμενες εκλογές.
Στον δήμο Ρεθύμνου υπάρχουν αγρότες, καλλιεργητές ελιάς, κηπευτικών και αβοκάντο με πολύ μεγάλες επενδύσεις, όπως και κτηνοτρόφοι με σοβαρές εγκαταστάσεις. Λόγω της κλιματικής αλλαγής που έρχεται υπάρχει ορατός ο κίνδυνος να εγκαταλειφθούν όλες αυτές οι προσπάθειες και να γίνουμε μάρτυρες της επερχόμενης ερημοποίησης λόγο ελλείψεως νερού.
Όπου δεν υπάρχει νερό οι άνθρωποι και τα ζώα εγκαταλείπουν τον τόπο τους και φεύγουν.
Η Ελλάδα υποφέρει οικονομικά γιατί είναι μια χώρα που εισάγει προϊόντα και δεν εξάγει.
Ενδεικτικά σας ενημερώνουμε ότι μόνο από το αβοκάντο κάνουμε εξαγωγές πάνω από πεντακόσιους τόνους με προοπτική για πολύ μεγαλύτερες ποσότητες εξαγώγιμες.
Όλες αυτές οι προσπάθειες μας κινδυνεύουν να εγκαταλειφθούν γιατί δεν υπάρχει νερό και είναι αυτονόητο ότι όπου δεν υπάρχει νερό οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την περιοχή τους και μεταναστεύουν.
Εμείς όμως είμαστε μια ομάδα γεωργών που είμαστε αποφασισμένοι να το παλέψουμε και να μην αποδεχτούμε μοιρολατρικά την καταστροφή μας.
Υπάρχει ο κίνδυνος να πέσουμε θύμα του κοινωνικού δαρβινισμού και να σκοτωνόμαστε για το νερό ενώ υπάρχει λύση που πρέπει συλλογικά και πολιτισμένα να διεκδικήσουμε.
15.000 ΚΜ νερού από τη ΔΕΥΑΡ φεύγουν καθημερινά στη θάλασσα ντροπή.
Μπορεί κάλλιστα εδώ και τώρα να συνταχθεί μια μελέτη μέσα στα πλαίσια της πράσινης ανάπτυξης να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ και με φωτοβολταικά και ανεμογεννήτριες να σταλεί αυτή η ποσότητα νερού ψηλά στον Κάστελο και από εκεί να τροφοδοτηθεί όλος ο δήμος αρδευτικά.
Αυτά θα έπρεπε να έχουν γίνει χθες αλλά έστω και τώρα πρέπει να το τρέξουμε.
Για να μην μας πει κανείς αιθεροβάμονες για αυτό που προτείνουμε έχει γίνει ήδη στην Κύπρο.
Έτσι και ο δήμος θα εξοικονομεί πολύ μεγάλες ποσότητες νερού για τις ανάγκες της ύδρευσης ποτίζοντας το πράσινο με νερό της άρδευσης.
Θα μπορούσε επίσης να αρδευτεί ο χώρος του πανεπιστημίου, να γίνει μελέτη καθαρισμού και ανάδειξης των δένδρων και των μονοπατιών που υπάρχουν και να γίνει ένα από τα ωραιότερα πάρκα της μεσογείου και να μην παρουσιάζει την εικόνα εγκατάλειψης και όχι μόνο γιατί υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς με ανυπολόγιστες καταστροφές για ανθρώπινες ζωές και το ίδιο το πανεπιστημιακό συγκρότημα.
Είμαστε αποφασισμένοι να μην αποδεχτούμε μοιρολατρικά την καταστροφή μας. Είμαστε όλοι εμείς που θέλουμε να κρατήσουμε όρθιο τον τόπο μας».