Ένα ΝΑΤΟ μέσα στο ΝΑΤΟ (μέρος 3ο)

Μέρος 3

Πριν περίπου 15 χρόνια, περίπου, στα συμπεράσματα της συνόδου κορυφής της εποχής γινόταν λόγος «παραπόνων» ότι οι αποφάσεις των ιθυνόντων της πολιτικής είχαν οδηγήσει στην 3^η θέση την Ε.Ε., πίσω από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία στα θέματα ανάπτυξης και πλούτου. Σήμερα είμαστε στην 3^η ή την 4^η θέση, διότι στο μεταξύ μπήκε μπροστά μας και η Κίνα, αλλά ίσως με τις καταστροφές της Ιαπωνίας, πριν λίγα χρόνια, να την έχουμε υπερκεράσει. Και το ερώτημα δεν είναι αλήθεια, ποιος είναι πρώτος και ποιος δεύτερος, αλλά πώς η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών συμμετέχει στην ευημερία του ανθρώπου. Δυο είναι τα ερωτήματα: 1. Να είμαστε μέσα στις διαδικασίες βελτίωσης της ευημερίας των πολιτών, ή 2. Να δουλεύουμε για τα αμφιβόλου προέλευσης σκούρα και σκοτεινά μηνύματα περί αντιμετώπισης εξωτερικών επιβουλών και πρέπει να δημιουργήσουμε «ένα ΝΑΤΟ μέσα στο ΝΑΤΟ».

Όπως είχαμε προαναγγείλει, στο σημείωμά μας θα αναφερθούμε στα οικονομικά του εγχειρήματος της κυρίας προέδρου της Κομισιόν, η οποία απέστειλε επιστολές αναθέσεων καθηκόντων (εντολών) προς τους νέους επιτρόπους. Η διαδικασία επιβάλει να γίνονται ακροάσεις από τις αρμόδιες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι οποίες αρχίζουν σε λίγες μέρες. Υπενθυμίζουμε ότι στα δυο προηγούμενα σημειώματά μας είχαμε αναφερθεί στη σημαντικού χαρακτήρα αλλαγής νοοτροπίας της προέδρου της. Σύμφωνα με όσα διαβάσαμε στις επιστολές αυτές, τις οποίες θα αναλύσουμε σταδιακά στο εγγύς μέλλον, φαίνεται ότι:

1. Εκτός ενός έντονα καλλιεργημένου φόβου προς τις μάζες του πληθυσμού της Ε.Ε. ότι επίκειται έναρξη πολέμου με τη Ρωσία, λόγω και του ουκρανικού, επιχειρείται μεγάλη στροφή στη διάθεση δαπανών. Τα κονδύλια που διαχρονικά κάλυπταν τις δαπάνες για την Κοινή Γεωργική Πολιτική, για την Περιφερειακή πολιτική, για την Πολιτική Συνοχής, για την πολιτική Απασχόλησης και Κοινωνικών υποθέσεων, έχουν υποστεί μια αφαίμαξη άνευ προηγουμένου όπως έχουμε ήδη προειδοποιήσει και αναλύσει επαρκώς από την εποχή της δημοσίευσης του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους, αλλά και του σχεδίου του προϋπολογισμού του ερχόμενου 2025.

2. Στις επιστολές ανάθεσης, ακόμη και αποστολών που θα εκπληρωθούν από τους νέους επιτρόπους, τίθενται όρια τόσο για την τεχνολογική ανάπτυξη, όσο και για την εξοικονόμηση σπάνιων πρώτων υλών, αλλά και για την πράσινη Ευρώπη, τη βιομηχανική ανάπτυξη και την ανάπτυξη των ΜΜΕ και τα όρια αυτά δεν προσδιορίζονται από πουθενά αλλού παρά από τους πόρους που θα διατεθούν για την εφαρμογή των πολιτικών της Ε.Ε., αλλά και για την προετοιμασία του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

3. Ποια είναι αυτά τα όρια:

4. Περίπου 200 δισ. ευρώ που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του προϋπολογισμού της Ε.Ε. Με την υπόμνηση ότι το μεγάλο μέρος αυτών θα κατευθυνθεί προς την πολεμική βιομηχανία. Δηλαδή η αυτάρκεια του αγροτικού τομέα τίθεται στο περιθώριο, όπως και η βελτίωση της ευημερία του πληθυσμού της Ε.Ε.

5. Θα κληθούν όμως οι κυβερνήσεις, αλλά και έχοντες και κατέχοντες να επενδύσουν στα πλαίσια της εκθέσεως Ντράγκι, όπου υπολογίζει η ομάδα του πρώην κεντρικού τραπεζίτη, ότι μας αρκούν περίπου 800 δισ. πρόσθετων ετήσιων επενδύσεων για να αντιδράσουμε και να μη χάσουμε το τρένο της παραγωγικότητας.

6. Ακόμη όμως και αν καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε πόρους ενός τρισ. ευρώ (1.000 εκατ. €) το χρόνο, αυτό σημαίνει ότι μέχρι το 2035 πρέπει να έχουμε δαπανήσει και σε νέους τομείς και στη συνεχιζόμενη οικονομία περίπου 11 τρισ. €.

Στον αντίποδα των ανωτέρω συλλογισμών που προέρχονται από τους καλύτερους υπολογισμούς που έχουμε στη διάθεσή μας, έρχεται με νέα δυναμική η έκθεση του οίκου McKinsey, Global Institute, που σε πολυσέλιδη έκθεσή του κάνει λόγο για τις επόμενες μεγάλες αρένες του ανταγωνισμού, στις 23 Οκτωβρίου 2024.¹

Σύμφωνα με την έκθεση αυτή ο παγκόσμιος αυτός οίκος έχει εντοπίσει 18 πιθανές αρένες του μέλλοντος που θα μπορούσαν να αναμορφώσουν την παγκόσμια οικονομία, δημιουργώντας έσοδα 29 έως 48 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2040. Μιλούμε λοιπόν για μια συνολική επένδυση τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τους μη αποφασισμένους ακόμη ευρωπαϊκούς επενδυτικούς πόρους. Δηλαδή η Ευρώπη θα είναι και πάλι πίσω από την ιστορική ανάπτυξη των λαών, που έχουν ως κεντρικό νόημα τη βελτίωση της ευημερίας των ανθρώπων. Δυο πρόσθετες σημειώσεις αρκούν για να δούμε τον ολισθηρό κατήφορο της γραφειοκρατικής ελίτ των Βρυξελών και την άγνοια των εγκεφάλων για τα επερχόμενα:

Παρατήρηση πρώτη: Οι 18 πιθανές αρένες του μέλλοντος κυμαίνονται από το λογισμικό και τις υπηρεσίες τεχνητής νοημοσύνης έως την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, από τη μελλοντική εναέρια κινητικότητα έως τα φάρμακα για την παχυσαρκία και τις συναφείς παθήσεις και από τη ρομποτική έως τη μη ιατρική βιοτεχνολογία. Αυτές οι μελλοντικές αρένες θα μπορούσαν να αποφέρουν κέρδη 2 έως 6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2040. Το συλλογικό τους μερίδιο στο παγκόσμιο ΑΕΠ θα μπορούσε να αυξηθεί από 4% σήμερα σε 10% έως 16% έως το 2040. Εκεί θα επενδύσουν οι έξυπνοι επενδυτές και όχι στα όπλα και στα πολεμοφόδια!

Παρατήρηση δεύτερη: • Δώδεκα γήπεδα του σήμερα έδειξαν υπερμεγέθη ανάπτυξη και δυναμισμό από το 2005 έως το 2020. Αυτές οι βιομηχανίες περιλαμβάνουν το ηλεκτρονικό εμπόριο, τη βιοφαρμακευτική, τα ηλεκτρικά οχήματα, το καταναλωτικό διαδίκτυο και τις υπηρεσίες cloud. Είχαν 10% σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης και υψηλή κεφαλαιοποίηση αγοράς 16% και τριπλασίασαν το παγκόσμιο μερίδιο του ΑΕΠ τους από 3% σε 9% κατά την περίοδο αυτή. Οι άλλοι εκτός αρένας είχαν μόνο 4% CAGR εσόδων και 6% CAGR κεφαλαιοποίησης αγοράς κατά την ίδια περίοδο.

Βέβαια, και εμείς ως Ευρωπαίοι καταναλωτές έχουμε κερδίσει από τις αρένες αυτές. Αλλά όχι ως Ευρωπαίοι επενδυτές.

1. https://www.mckinsey.com/mgi/our-research/the-next-big-arenas-of-competition