Ο Νίκος Σκουλάς (89), που άφησε προχθές τον μάταιο τούτο κόσμο, ήταν εκείνος που του ανατέθηκε να οργανώσει πολιτικά/διοικητικά τον ελληνικό τουρισμό. Η Κέρκυρα της δεκαετίας του ΄80 ήταν ευλόγως προνομιακό πεδίο εφαρμογής.
Οι νεότεροι Κερκυραίοι δεν τον θυμούνται. Ο Νίκος Σκουλάς (89), που άφησε χθες τον μάταιο τούτο κόσμο, ήταν εκείνος που του ανατέθηκε να οργανώσει πολιτικά/διοικητικά τον ελληνικό τουρισμό. Η Κέρκυρα της δεκαετίας του ’80 ήταν ευλόγως προνομιακό πεδίο εφαρμογής.
Ήταν η εποχή που οι βρετανικοί τουρ οπερέιτορ κυριαρχούσαν ως υπόδειγμα συμπεριφοράς στον παγκοσμίως αναπτυσσόμενο τουρισμό. Η αναμέτρηση μαζί τους ήταν άνιση, προσομοιάζει με τις σημερινές απόπειρες διευθέτησης της συγκέντρωσης και της ροής των πληροφοριών από τα εθνικά κράτη και την Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι των πανίσχυρων, ιδιωτικών, οικουμενικών διαχειριστών τους.
Τόσο οι ψηφιακές εφαρμογές όσο και η διαχείριση του παγκόσμιου τουρισμού αποτελούν τα σημαντικότερα τεκμήρια της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Του καινούριου πολιτισμού επί των σχέσεων με όρους αγοράς βεβαίως, και όλα τα συμπαρομαρτούντα.
Ο Σκουλάς ήταν έμπειρος μάνατζερ αλυσσίδων εμπορίας τροφίμων. Μ’ αυτή του την ιδιότητα επιστρατεύτηκε από τον Α. Παπανδρέου. Στα μέτρα του έγινε το υπουργείο Τουρισμού. Στο μεταίχμιο της σταδιακής αφομοίωσης της ελληνικής οικονομίας στην Ενωμένη Ευρώπη, έδωσε μάχες ώστε να υπάρξει και να γίνει αποδεκτό το ελληνικό σχέδιο.
Προσηνής, χαμηλών τόνων αλλά και αποφασιστικός, έδρασε σε μια ιστορική περίοδο ανατροπών τέτοιων, που σκίαζαν την όποια αντικειμενικά υποδεέστερη δραστηριότητα.
Στα βιογραφικά, που δημοσιεύτηκαν με αφορμή τον θάνατό του, δεν αναφέρεται ότι ήταν ο πρώτος διευθυντής του Mega στο λυκαυγές της δεκαετίας του ’90. Όταν δηλ. η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση στα σπάργανα αναζητούσε τα πρώτα της στελέχη. Βεβαίως όχι μόνον δημοσιογραφικά. Η εμπλοκή του με αυτήν την υπόθεση αποδεικνύει την τόλμη του να ασχοληθεί με τη μαζική επικοινωνία και ενημέρωση στα πρώτα ελληνικά της βήματα.
Συνήθιζα στις κερκυραϊκές του παρουσίες, στα χρόνια της υπουργίας του, ν’ αγοράζω σπόρους από του Λεβέτσου στην Πιάτσα και να τον επισκέπτομαι στο Bella Venezia. Εκεί δικαιωνόταν η δημοσιογραφική υστεροβουλία για τις πληροφορίες από τα πεδία των ευρωπαϊκών μαχών. Κυρίως όμως η προνομιακή συναναστροφή με έναν άνθρωπο που δίδασκε ήθος και μέθοδο στον δημόσιο βίο του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα, που θα τον σκεπάσει.
Γιώργος Κατσαΐτης, εκδότης – διευθυντής της Εφημερίδας «Ενημέρωση» της Κέρκυρας
