H Τσικνοπέμπτη, αποτελεί ουσιαστικά την απαρχή των εκδηλώσεων για την Αποκριά. Η προέλευση του εθίμου χάνεται στα βάθη του χρόνου, ωστόσο αποτελεί σίγουρα μια μέρα χαράς, γιορτής, ανεμελιάς, μέρα όπου αναβιώνουν ήθη, έθιμα και παραδόσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Ο λόγος που έχει καθιερωθεί να εορτάζεται ημέρα Πέμπτη, είναι γιατί η Ορθόδοξη πίστη, θεωρεί σημαντικές τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, οπότε έγινε επιλογή της ενδιάμεσης ημέρας.
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το δείπνο αποτελούνταν από κρέας ψημένο στα κάρβουνα, το οποίο έβγαζε την απαραίτητη τσίκνα, προέκυψε η ονομασία «Τσικνοπέμπτη».
Από τις μεγάλες φωτιές στις αλάνες στις Σέρρες, τα «κουτσομπολιά» της Κέρκυρας, έως και τον «βλάχικο γάμο» στη Θήβα, ο εορτασμός της Τσικνοπέμπτης αναπτύσσεται σε κάθε περιοχή της χώρας μας, αναδεικνύοντας τις πολλές και διαφορετικές παραδόσεις που επικρατούν.
Το Ρέθυμνο, κινήθηκε σε ρυθμούς άκρως εορταστικούς. Αυτοσχέδια γλέντια στήθηκαν σε κάθε γωνιά της πόλης από νωρίς το μεσημέρι και κράτησαν μέχρι το βράδυ,με τα κάρβουνα να ανάβουν, και τα κεράσματα να δίνουν και να παίρνουν.
Από τις οδούς Γερακάρη, Βάρδα Καλλέργη, πλατεία Αγνώστου Στρατιώτη, τον Πλάτανο, τη Λότζια, το Ενετικό Λιμάνι, την κρήνη Ριμόντι μέχρι την οδό Παρρέν Σιγανού, την Μοάτσου, την Χ. Δασκαλάκη, την Δημοκρατίας, παντού υπήρχαν ψησταριές και γύρω τους παρέες που έτρωγαν, έπιναν κι αντάλλασαν ευχές και πειράγματα ενώ ευπρόσδεκτος για κέρασμα ήταν κάθε περαστικός.
Ξεχωριστή ήταν η εκδήλωση που είχε ετοιμάσει η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Ρεθύμνης -Κ.Ε.ΔΗ.Ρ., στην οδό Αρκαδίου, με «οικοδεσπότες» τους εργαζόμενούς της, όπου μαζί με τον κόσμο διασκέδασαν δεόντως αντιδήμαρχοι και υπάλληλοι του Δήμου.
