Στην Πρωσία του 18ου αιώνα, στο Πότσδαμ, επαρχία του Βερολίνου, ο Βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας είχε δίπλα στα θερινά του ανάκτορα έναν ανεμόμυλο που έκανε θόρυβο και διατάρασσε τη γαλήνη του. Έτσι, ο Φρειδερίκος κάλεσε τον μυλωνά και απαίτησε να του πουλήσει τον ανεμόμυλό του. Όταν αυτός αρνήθηκε, ο βασιλιάς του απάντησε ότι μπορεί να πάρει με τη βία τον μύλο. Η απάντηση του αδικημένου και κατατρεγμένου πλην όμως γενναίου Μυλωνά, ήταν: «Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο». Η εμπιστοσύνη του Μυλωνά προς το δικαιοδοτικό σύστημα της χώρας του, όχι απλώς δεν εκνεύρισε τον Βασιλιά αλλά αντίθετα τον ικανοποίησε.
Σίγουρα το Πέλα-γος της αδικίας που καταπνίγει την καταξιωμένη και επιστημονικά άρτια παιδίατρο του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου είναι πρωτόγνωρο, όπως πρωτόγνωρο είναι και το κύμα της υποστήριξής της από ολόκληρη την τοπική κοινωνία. Καταδικάστηκε από το Δικαστήριο του Ρεθύμνου για ιατρική αμέλεια παρά το ότι απέδειξε εμπεριστατωμένα ότι λειτούργησε ιατρικώς υποδειγματικά. Αν και η μάχη στο ακροατήριο κερδήθηκε κατά κράτος, αφού οι ισχυρισμοί του κατηγορητηρίου κατερρίφθησαν, το Δικαστήριο μην μπορώντας να στηρίξει την απόφασή του στην αρχική κατηγορία (της δήθεν μικροβιακής λοίμωξης που έχριζε αντιβίωσης που δεν δόθηκε) την τελευταία στιγμή ανακάλυψε διαφορετική αιτία θανάτου εκτός κατηγορητηρίου. Την αφυδάτωση! Η αφυδάτωση, κρίθηκε, ότι αποτέλεσε αιτία θανάτου ενός παιδιού, το οποίο ενυδατωνόταν κανονικά ενδοφλεβίως. Συναντάται το φαινόμενο αυτό, ίσως, σε εμπόλεμες ζώνες και σε Νοσοκομεία τριτοκοσμικών χωρών, όπου η ενυδάτωση είναι δύσκολη έως αδύνατη.
Καθηγητές Πανεπιστημίου, ιατροδικαστές και παιδίατροι κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου ότι η παιδίατρος λειτούργησε σύμφωνα με τα ιατρικά πρωτόκολλα. Το αποτέλεσμα του θανάτου του μικρού παιδιού, το οποίο οφειλόταν σε άλλα αίτια, δεν μπορούσε να αποφευχθεί. Το Δικαστήριο έκρινε διαφορετικά, προκαλώντας σοκ στους ιατρικούς κύκλους και ακυρώνοντας βασικές αρχές της ιατρικής επιστήμης. Δημιούργησε ανασφάλεια στους πολίτες δίνοντάς τους την εντύπωση ότι στα Νοσοκομεία, εν έτει 2018, πεθαίνει κόσμος από έλλειψη ενυδάτωσης. Δημιούργησε τρόμο σε ιατρούς του εθνικού συστήματος υγείας που σκέφτονται την παραίτηση, ανοίγοντας τα πανιά τους για τον ιδιωτικό τομέα, αφού νιώθουν απροστάτευτοι.
Η παιδίατρος άκουσε συγκλονισμένη την απόφαση του Δικαστηρίου, νιώθοντας να βιάζεται η αξιοπρέπειά της, να ευτελίζεται το κύρος και το ήθος της, να ματαιώνεται ο αγώνας για την αθωότητά και να της επιβάλλεται η πιο επώδυνη ενοχή για έναν παιδίατρο. Η ευθύνη για την απώλεια ενός παιδιού. Σιώπησε όμως. Με αξιοπρέπεια και χωρίς να την πνίξει το Πέλα-γος της αδικίας στάθηκε στα πόδια της σηκώνοντας το αβάσταχτο βάρος.
Ο Μυλωνάς του Πότσδαμ μας θυμίζει ότι η νομιμότητα και το καθήκον επιμέλειας πρέπει να τηρείται τόσο από τους κρινόμενους όσο και από τους κρίνοντες. Ότι χωρίς λόγο και αυθαιρέτως δεν μπορεί να απαλλοτριώνονται τα δικαιώματα των πολιτών, να προσβάλλεται η αξιοπρέπεια τους και να τους φορτώνεται μία ισόβια αδικία στις πλάτες τους.
Είθε ο Μυλωνάς να βγει αληθινός. Εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη πρέπει να υπάρχει. Υπάρχουν Δικαστές στο Βερολίνο, γιατί διαφορετικά είμαστε όλοι απροστάτευτοι.
* Ο Δήμος Φωτόπουλος είναι ψυχίατρος
