Αδυναμία οικονομική και διοικητική, προβληματισμός, ανασύνταξη και παρ’ όλα αυτά, δεν επέρχεται καμία αναθεώρηση για το αν η υπάρχουσα κατάσταση είναι η ιδανική σε Super League2 μα πολύ δε περισσότερο στη Γ’ Εθνική, είναι τα χαρακτηριστικά που διέπουν το ελληνικό ποδόσφαιρο κάτω από το… περσικό χαλί της Super League1.
Γιατί, κάτω από τα εκατομμύρια που μοιράζονται αφειδώς στην κορυφαία ελληνική κατηγορία, οι ομάδες της Super League2 και δη αυτές της Γ’ Εθνικής φυτοζωούν. Από τις μεταγραφές και τις γηπεδικές εγκαταστάσεις ως την προσοχή που δεν υπάρχει (από τα ψηλά στα χαμηλά).
Από το 2015 ως το 2019 ζήσαμε τρεις αναδιαρθρώσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Καιροσκόποι που εκμεταλλεύτηκαν σπουδαίες θέσεις στην ΕΠΟ αλλά και υφυπουργοί- “αλεξιπτωτιστές” που έδρασαν μέχρι το 2018 τάραξαν συθέμελα τα χαμηλά στρώματα του ποδοσφαίρου μας. Έπειτα ήρθε ο κορονοϊός και οι σεισμικές δονήσεις που επήλθαν ήταν λογικό να ταρακουνήσουν και τον αθλητισμό.
“Κανιβαλισμός”
Κι αν η Super League2 δεν μπορεί να μοιάσει ούτε στο ελάχιστο τη Super League1 (οικονομικά, διοικητικά, αγωνιστικά), η Γ’ Εθνική απέχει χιλιόμετρα και από τις δύο κατηγορίες. Κι έτσι όπως έχουν ορίσει το σημερινό ποδόσφαιρο, με την παρουσία 17 ή 18 ομάδων σε καθέναν από τους 4 ομίλους, το μόνο που έχουν καταφέρει είναι, να δημιουργείται ένας “κανιβαλισμός” με το να “τρώει ο ένας τον άλλον” αφού 7 ή 8 τελευταίες ομάδες υποχρεούνται να υποβιβαστούν. Κι αυτό κάποιοι το ονομάζουν “ανταγωνισμό”.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Γ’ Εθνική μοιάζει με ένα ρινγκ όπου απέναντί του έχει ένας αθλητής τρεις και τέσσερις αντιπάλους μαζί και προκειμένου να περάσει στην επόμενη κατηγορία, καλείται να τους κερδίσει ταυτόχρονα.
Ακόμα όμως κι αν το κάνει πράξη, πως θα μπορέσει να επιβιώσει έπειτα από τέτοια πάλη; Πως ένας διοικητικός παράγοντας θα έχει τη δύναμη (ακόμα κι αν τα καταφέρει στη Γ’ Εθνική) να ανταγωνιστεί τους άλλους στην Super League2; Υπενθυμίζουμε ότι η SL2 είναι από τις πιο ύποπτες σε στοιχιματισμό κατηγορίες όλης της Ευρώπης.
Μόνο αν…
Όλα τα παραπάνω παρουσιάζουν μια μεγάλη δυσκολία αλλά το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να πεθάνει, ούτε σηκώνει δειλία… Το άθλημα από μόνο του απαιτεί τόλμη, πείσμα και ηγέτες. Άρα τί χρειάζεται, εν αρχή, μία ομάδα για να προχωρήσει στη Γ’ Εθνική;
Εδώ υπάρχουν αρκετά τεινά… Προϋπόθεση α) Να έχει ανθρώπους που να μπορούν να συνδράμουν (ουχί ένας μόνος του), β) να έχει μια καλή ομάδα που θα μπορεί να στηριχθεί δίχως να κάνει πολλές μεταγραφές, γ) να δημιουργήσει μια ομάδα που να προκαλέσει το κοινό να πάει στο γήπεδο για να τη δει και να ταυτιστεί μαζί της (π.χ. ανθρώπους με εντοπιότητα το Ρέθυμνο) δ) να απλώσει δίχτυ προστασίας σε συνεργασία με μια πλήρως ενεργοποιημένη ΕΠΣ, ε) να διαθέτει γήπεδο που να είναι φιλόξενο και εύκολα προσβάσιμο στο κοινό, στ) να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας για καλή συνεργασία με πλείστα σωματεία από τον ίδιο τόπο (εν προκειμένω από το Ρέθυμνο).
Στο ακουστικό του ο Ρεθυμνιακός
Παρεμπιπτόντως ο Ρεθυμνιακός είναι μία ομάδα που αναμένει στο ακουστικό του για το τί πρόκειται να συμβεί στη Γ’ Εθνική. Οι παράγοντες της ομάδας δεν έκρυψαν ποτέ την θέλησή τους να λάβουν μέρος στο τρίτο τη τάξει πρωτάθλημα γνωρίζοντας τις παραπάνω δυσκολίες. Τις παραμέτρους που καταγράψαμε τις έχουν υπολογίσει και επιδιώκουν σιγά-σιγά να φτάσουν και στις λύσεις όπου αυτό το διάστημα υπάρχει μία μικρή ή μεγάλη αβεβαιότητα.
Βλέπουν και ενημερώνονται γι’ αυτά που περνούν, ο Ελλοπιακός, ο Αλμυρός και τώρα η Προοδευτική. Και οι τρεις είναι ομάδες που δεν θα κατέβουν στη Γ’ Εθνική! Μάλιστα όλες προέρχονται από τον 4ο όμιλο, τον όμιλο όπου συμμετέχουν ομάδες της Κρήτης.
Λιγοστεύουν και οι ομάδες της SL2
Εφόσον μέχρι την Παρασκευή, που εκπνέει η προθεσμία στις δηλώσεις συμμετοχής στη Γ’ Εθνική, δεν υπάρξει κάποια ανατροπή, τα παραπάνω σωματεία θα θεωρούνται και τυπικά σωματεία των τοπικών ΕΠΣ και η ΕΠΟ δεν θα έχει, παρά να καλέσει τους αντικαταστάτες τους.
Δεν είναι όμως μόνον αυτοί… Από τη Super League2 έχουν μείνει 21 ομάδες με τον Ιωνικό να δηλώνει μεν συμμετοχή αλλά να μην μπορεί να ακολουθήσει όπως φαίνεται. Αυτό σημαίνει ότι θα πάμε σ’ ένα πρωτάθλημα (ίσως και σε έναν όμιλο) με 20 ομάδες. Η ΕΠΟ δεν θέλει κάτι τέτοιο όμως για την Super League1 είναι ένα ζήτημα που την ταλανίζει εδώ και καιρό.
Ήδη μάλιστα, ο πρόεδρος της SL1, o Βαγγέλης Μαρινάκης στην πρόσφατη παρουσίαση του προγράμματος του πρώτου τη τάξει πρωταθλήματος άφησε παράθυρο ανοικτό για τη SL2 προκειμένου να επέλθει μια συμφωνία που ίσως κρύβει προοπτική και κάποια χρήματα. Απαραίτητη προϋπόθεση να μειωθούν οι ομάδες.
Ο πρόεδρος της λίγκας τόνισε για το συγκεκριμένο θέμα: “Με την αλλαγή σελίδας στην ΕΠΟ, με νέους ανθρώπους και νέα μυαλά, με την ανασυγκρότηση της Λίγκας σε νέα πρότυπα ίσως σύντομα με μια ολοκληρωμένη πρόταση για μια ακόμα κατηγορία, την Super League 2, στόχος όλων είναι η καλή συνεργασία και η πολλή δουλειά ώστε να πάει το Ελληνικό ποδόσφαιρο ακόμα υψηλότερα.
Πρέπει να φτιάξουμε μια ποδοσφαιρική πραγματικότητα που θα εξασφαλίζει ισότητα, ισονομία και οικονομικούς πόρους στις ομάδες, γήπεδα, προπονητικά κέντρα και Ακαδημίες, της πρώτης Ευρωπαϊκής ταχύτητας.
Ήδη επεξεργαζόμαστε ένα σχέδιο για το νέο τηλεοπτικό τοπίο και την κοινή διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων που θα φέρει περισσότερα έσοδα σε κάθε ομάδα της Super League. Όπως ανέφερα καλό θα ήταν να μπει και η Super League 2 με λιγότερες ομάδες.”
Αποχωρεί και ο Ιωνικός
Υπενθυμίζουμε ότι εκτός του Ιωνικού υπήρξαν κάποιοι παίκτες της Παναχαίκής που έκαναν προσφυγή ζητώντας χρήματα κάτι, που προς ώρας, δεν δίνει άδεια συμμετοχής στην ομάδα της Πάτρας.
Οι ομάδες της SL2: ΑΕΚ Β”, Α.Ε. Λάρισας, Αιγάλεω, Αστέρας Τρίπολης Β’, Διαγόρας, Εθνικός Ν. Κεραμιδιού, Ηλιούπολη, Ιωνικος, Καβάλα, Καμπανιακός, Κηφισιά, Μακεδονικός, Νίκη Βόλου, ΠΑΟΚ Β’, Παναχαϊκή, Καλαμάτα, Παναργειακός, Πανιώνιος, ΠΑΣ Γιάννινα, ΠΟΤ Ηρακλής, Χανιά.
