Η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής που αναφέρεται στη Θεοτόκο εορτάζεται κάθε χρόνο την ημέρα της Διακαινησίμου πέντε μέρες μετά το Πάσχα, είναι δηλαδή κινητή εορτή. Ξεκίνησε να ονομάζεται με αυτό το επίθετο η Παναγία τον πέμπτο αιώνα μ.χ με την αποκάλυψη της ιερής πηγής Βαλούκλι της Κωνσταντινούπολης από τον Λέοντα Μαρκελς, ο οποίος αργότερα έγινε αυτοκράτορας με τον τίτλο Λέων ο Α’. Στην πηγή αυτή έγιναν πολλά θαύματα που οφείλονται στην Μεγαλόχαρη.
Φέτος εορτάστηκε στις 29 Απριλίου, ενώ στις 28 έγινε εσπερινός στις εκκλησίες που έχουν το όνομα Ζωοδόχος Πηγή.
Πριν σαράντα χρόνια ο Μάρκος Αγγελάκης από την Ασηγωνιά ανέβηκε με τον πατέρα του Μανώλη στη Μαδάρα για να τον βοηθήσει στην βοσκική. Εκεί υπάρχει η τοποθεσία Μαντόνα, την οποία είχαν δώσει οι Ενετοί διότι υπήρχε ένας μικρός ναός στη χάρη της Παναγίας, ο οποίος όμως είχε καταστραφεί από τα καιρικά φαινόμενα. Ο Μάρκος τότε εντυπωσιάστηκε από την πανοραμική θέα που βλέπει κανείς από τον Ψηλορείτη μέχρι τις Μαδάρες, το Ρέθυμνο, την παραλία Επισκοπής και Γεωργιούπολης και είπε στον πατέρα του ότι όταν μεγαλώσει θα χτίσει μια εκκλησία. Ο πατέρας του θεώρησε ότι ήταν ένα παιδικό όνειρο που θα ξεχαστεί και όμως ο Μάρκος μαζί με τον αδερφό του Στέλιο ξεκίνησαν το 2008 να χτίζουν την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής κόντρα σε κάθε αντιξοότητα λόγο του υψομέτρου που είναι 700 περίπου μέτρα και του δύσβατου της περιοχής. Με επιμονή, υπομονή και πίστη κατάφεραν να χτίσουν ένα όμορφο εξωκκλήσι χωρίς να υπολογίσουν τον κόπο και τα έξοδα και σήμερα να αποτελεί ένα στολίδι της περιοχής. Κάθε χρόνο την παραμονή της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής τελείται εσπερινός και την ημέρα τελείται θεία λειτουργία.
Έτσι και φέτος πλήθος πιστών μεταξύ των οποίων και εγώ, αξιωθήκαμε να ανέβουμε με τα αγροτικά αυτοκίνητα τον ανηφορικό χωματόδρομο απόστασης περίπου επτά χιλιομέτρων και να σωπατήσουμε στην κορφή το απόγευμα της 28ης Απριλίου όπου τελέστηκε ο εσπερινός.
Η φανταστική θέα, ο καταπληκτικός καιρός αλλά και η κατανυκτική λειτουργία και το κήρυγμα του πατέρα Βασίλειου Χατζηδάκη μας αποζημίωσαν. Φέτος μάλιστα η οικογένεια Αγγελάκη έστησε έναν τεράστιο λευκό σταυρό που φωτίζεται το βράδυ και είναι ορατός από χιλιόμετρα μακριά. Παρών ο δήμαρχος Αποκόρωνα κ. Χαράλαμπος Κουκιανάκης, ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων κ. Νίκος Καλογερής, ο αντιδήμαρχος Αποκορώνου κ. Γιώργος Γύπαρης, ο πρόεδρος Κοινότητας Ασηγωνιας κ. Γιώργος Σμπυράκης, ο μεγαλοξενοδόχος κ. Σταύρος Βάνταρης, εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων και πλήθος πιστών από πολλές περιοχές εκτός των κατοίκων του χωριού.
Η οικογένεια Αγγελάκη μετά το πέρας της λειτουργίας προσέφερε πλούσιο δείπνο που συμπεριλάμβανε ορεκτικά, τσιγαριαστο, βραστό με κριθαράκι και ψητό, όλα μοναδικής γεύσης που επιμελήθηκαν ο Ανδρέας Μανουσέλης από τον Καλλικράτη και ο Ανδρέας Μελαδακης από την Ασηγωνιά. Υπήρχε και νόστιμο κρασί που κατόπιν της σύστασης του πατέρα Βασίλειου όλοι το ήπιαν με μέτρο, ιδιαίτερα οι οδηγοί λόγω της δυσκολίας του δρόμου.
Η γνωστή Ασηγωνιώτικη φιλοξενία σε όλο της το μεγαλείο, ενώ εντύπωση προκάλεσε η συμμετοχή πολλών νέων παιδιών στην εξυπηρέτηση των 300 περίπου παρευρισκομένων. Ο πανταχού παρών παραδοσιακός δημοσιογράφος Πατακοστελής κατέγραψε με την κάμερα την λειτουργία και το δείπνο ενώ πήρε συνεντεύξεις και θα τις προβάλει στην εκπομπή Σεργιάνι στην Κρήτη που παίζει σε πολλά περιφερειακά κανάλια.
Παρόλο που είμαι γαμπρός της Ασηγωνιας εδώ και 36 χρόνια, πρώτη φορά αξιώθηκα να βρεθώ σε αυτό το υπέροχο εξωκκλήσι και ευχαριστώ την Ζωοδόχο Πηγή που μπόρεσα και την οικογένεια Αγγελάκη για όλα όσα έκαναν και κάνουν τόσα χρόνια. Κλείνοντας λέω…
Στη Ζωοδόχο την Πηγή
βγήκα να προσκυνήσω
και των βοσκών και ανταρτών
τη μνήμη να τιμήσω.
Στην τοποθεσία αυτή το 1866 οι ξακουστοί Ασηγωνιωτες οπλαρχηγοί Πετρομάρκος, Πετρονικολας και άλλοι, με τους γενναίους άνδρες τους απώθησαν χιλιάδες Τούρκους που επιχειρούσαν να ανέβουν από τα χωριά του Αποκορώνου ώστε να καταλάβουν την Ασηγωνιά και τα Σφακιά.
Για την οικογένεια Αγγελάκη που έχασαν τον αγαπημένο τους αδερφό πριν λίγα χρόνια σε μικρή ηλικία, λέω να είναι καλά να τον θυμούνται και είμαι σίγουρος ότι η ψυχή του χαίρεται εκεί ψηλά που βρίσκεται για ότι κάνουν εδώ στη γη οι αγαπημένοι του άνθρωποι.
Αυτός απου’ χει δύναμη
μιαν εκκλησά να χτίσει
στη κάθε μπόρα τση ζωής
ποτέ δε θα λυγίσει.
Και του χρόνου με υγεία.
*Σιμισακογιώργης
