Το κυκλοφοριακό πρόβλημα και η έλλειψη χώρων στάθμευσης είναι δύο τελείως διαφορετικά προβλήματα, τα οποία, αν και αλληλοεπηρεάζονται, χρήζουν διαφορετική αντιμετώπιση. Προφανώς η έλλειψη χώρων στάθμευσης επιδεινώνει πάρα πολύ το κυκλοφοριακό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θ’ αποτελούσε πανάκεια ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο από τα καυτά αυτά προβλήματα η δημιουργία του πάρκινγκ των Τεσσάρων Μαρτύρων. Η λεωφόρος Ηγουμένου Γαβριήλ, για παράδειγμα, η οποία είναι η μοναδική οδική αρτηρία, η οποία συνδέει το δυτικό τμήμα της πόλης μας, το Πανεπιστήμιο και τα δυτικά προάστιά της με το κέντρο, θα δεχόταν λιγότερη κυκλοφοριακή επιβάρυνση αν γινόταν το συγκεκριμένο πάρκινγκ; Θα ήταν αφέλεια αν το πιστεύαμε! Κάτι αντίστοιχο, όμως, συμβαίνει και στο ανατολικό τμήμα της πόλης, από τα Περιβόλια μέχρι και το Ρέμα Συνατσάκη.
Ωστόσο, η συνολική διαμόρφωση του δημοτικού χώρου στο κεντρικότερο σημείο της πόλης μας δεν θα έλυνε ως δια μαγείας αυτά τα προβλήματα, αλλά η καλαίσθητη διαμόρφωσή του θα έδινε μια άλλη χάρη, κυρίως θα έδινε καλαισθησία στην καρδιά του Ρεθύμνου, που σήμερα δεν υπάρχει -τώρα είναι μια μάντρα από πολύχρωμες λαμαρίνες αυτοκινήτων- και την οποία το Ρέθυμνο την έχει ανάγκη! Σε αυτή την περίπτωση το υπόγειο πάρκινγκ επιβάλλεται. Όπως έπρεπε να είχε γίνει υπόγειο πάρκινγκ και στην Καλλιθέα, κάτω από την πλατεία του Αγίου Γεωργίου, γιατί η συγκεκριμένη περιοχή είναι η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του Ρεθύμνου.
Μοναδική ελπίδα -κατά την ταπεινή μου άποψη- για μόνιμη λύση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα του Ρεθύμνου, έτσι που η πόλη επεκτείνεται συνεχώς περιμετρικά, μπορεί να δώσει μόνο ο περιφερειακός άξονας, ο οποίος σε συνδυασμό με κάποιες βελτιωτικές κινήσεις στο εσωτερικό της πόλης θ’ αποσυμφορήσει το κέντρο. Το έργο αυτό είναι ανάγκη να μπει σε άμεση προτεραιότητα από τη δημοτική αρχή, η οποία μέχρι σήμερα δεν έπραξε όσα θα έπρεπε, δεν το κυνήγησε. Το έργο αυτό μπορεί να υλοποιηθεί και τμηματικά.
Το Ρέθυμνο έχει την τιμή να είναι η πρωτεύουσα, αλλά και το μοναδικό αστικό κέντρο του νομού. Σε αυτό «ακουμπάει» το σύνολο του πληθυσμού του για μια μεγάλη γκάμα υπηρεσιών (υγεία, εκπαίδευση, Δικαστήρια, Δημόσιες υπηρεσίες, Τράπεζες, εμπόριο και προμήθεια αγαθών, ψυχαγωγία κλπ.). Ο πληθυσμός αυτός έρχεται, αφήνει τα χρήματά του και φεύγει για την εστία του και την επιχείρησή του κι έχει -απόλυτα δικαιολογημένα- την απαίτηση να εξυπηρετηθεί και να μην ταλαιπωρηθεί. Ο πληθυσμός αυτός λοιπόν δεν δίνει… δεκάρα για τη «βιώσιμη κινητικότατα». Θέλει να πάει στο νοσοκομείο, για παράδειγμα και θέλει να βρει χώρο κάπου να μπαρκάρει το αυτοκίνητό του κλπ.
Επειδή το πρόβλημα του πάρκινγκ επιδεινώνει πολύ το κυκλοφοριακό και τα δύο μαζί πιέζουν ασφυκτικά τα κεντρικότερα σημεία της πόλης μας, πρέπει ο δήμος, εκτός από τα μεσο-μακροπρόθεσμα μέτρα που έχει κατά νου, να υιοθετήσει και κάποιες προσωρινές μεν, αλλά άμεσες λύσεις, ως λύσεις ανάγκης, προκειμένου ν’ ανακουφιστεί η πόλη. Προτάσεις έχουν γίνει αρκετές από διάφορους, φορείς και φυσικά πρόσωπα. Επιπρόσθετα προτείνω και τα εξής:
α. Η Δημοτική Αρχή να νοικιάσει κάποιους ιδιωτικούς ακάλυπτους οικοπεδικούς χώρους σε διάφορα σημεία του αστικού ιστού, να τους διαμορφώσει κατάλληλα και να αποδοθούν για χώροι στάθμευσης. Τέτοιοι χώροι υπάρχουν διάσπαρτοι πολλοί.
β. Κατά τη διάρκεια των διακοπών κυρίως του καλοκαιριού, που το πρόβλημα είναι ακόμα πιο οξύ, να χρησιμοποιούνται ως χώροι πάρκινγκ οι περίβολοι κάποιων σχολικών μονάδων που είναι στο κέντρο της πόλης (1ο Λύκειο, 3ο Γυμνάσιο, 2ο Δημοτικό, 3ο Δημοτικό), μέχρι να βρεθεί μονιμότερη λύση. Η επιλογή και η επιτήρηση είναι στις αρμοδιότητες του Δήμου.
