Ως ένας κήπος γεμάτος λουλούδια, χρώματα και αρώματα που εμπνέουν, ταξιδεύουν και ηρεμούν το νου, αποπνέοντας μηνύματα ελπίδας και αισιοδοξίας μπορούν να χαρακτηριστούν τα έργα που φιλοξενούνται από χθες στον ναό της Αγίας Σοφίας, στην έκθεση ζωγραφικής της διάσημης Ινδής καλλιτέχνιδος και ακτιβίστριας, Ρουσίρα Γκούπτα.
Η Ρουσίρα Γκούπτα γνωστή σε διεθνές επίπεδο για τον αγώνα που έχει δώσει για το τράφικινγ, μάχεται ενάντια στη διακίνηση γυναικών και κοριτσιών και με τη δράση της κατόρθωσε να αλλάξει σημαντικά η σχετική νομοθεσία σε πολλές χώρες του κόσμου αλλά και να σωθούν πολλά θύματα σωματεμπορίας. Τα έργα δημιουργήθηκαν την εποχή της πανδημίας και μέσα από ένα κολάζ καθημερινών στιγμών και εικόνων δημιουργούν μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών.
Η έκθεση εγκαινιάστηκε χθες και εντάσσεται στο πλαίσιο του 25ου διεθνούς συνεδρίου της Σύμης, που πραγματοποιήθηκε φέτος στο Ρέθυμνο (ξεκίνησε την Κυριακή και ολοκληρώθηκε χθες) με τη συμμετοχή πολλών προσωπικοτήτων από διάφορα μέρη του κόσμου.
Η Ινδή καλλιτέχνιδα μίλησε για τα έργα της, τα οποία, όπως είπε, δημιουργήθηκαν την περίοδο της πανδημίας στο χωριό της στην Ινδία εν μέσω πανδημίας. Μέσα σε δύσκολες συνθήκες, η ίδια μέσα από τη ζωγραφική βρήκε την δική της προσωπική διέξοδο και τα έργα της γεννούν συναισθήματα ελπίδας, χαράς και αισιοδοξίας.
Η ίδια ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Είναι η πρώτη φορά που είμαι στο Ρέθυμνο και η δεύτερη φορά στην Ελλάδα. Έχω εντοπίσει μια σύνδεση μεταξύ Ελλάδος και Ινδίας, καθώς πρόκειται για δύο παλιούς πολιτισμούς που συνδέονται κατά κάποιον τρόπο. Καταλαβαίνουμε και οι δύο τον συμβολισμό και τον μυστικισμό. Είμαι ακτιβίστρια σε όλη μου τη ζωή ενάντια στο τράφικινγκ. Δουλεύω για έναν κόσμο που δεν υπάρχει κανέναν παιδί που να μπορεί να αξιοποιηθεί με τέτοιον τρόπο ή να πουληθεί. Δυστυχώς κατά τη διάρκεια την πανδημίας, επειδή υπήρξε μεγάλη φτώχεια, πολλά από τα παιδιά που βοηθούσα με την μη κυβερνητική οργάνωση αναγκάστηκαν να ξαναγυρίσουν στους οίκους ανοχής. Έτσι ξεκίνησα τότε να προσπαθώ να βοηθήσω για να υπάρξει τροφή, αλλά έβλεπα ότι η φτώχεια ήταν γενικευμένη και τίποτα δεν λειτουργούσε. Εκείνη την εποχή ο πατέρας μου έπαθε καρδιακή προσβολή και δεν μπορούσα να ταξιδέψω και να πάω να τον δω, καθώς δεν υπήρχαν πτήσεις αεροπλάνων. Όταν άνοιξαν οι μεταφορές μπόρεσα να πάω στο πατρικό μου σπίτι, εκεί που ήταν και οι γονείς μου. Είναι ένα χωριό πολύ μικρότερο από το Ρέθυμνο, βρίσκεται στην εξοχή και εκεί μπόρεσα να περάσω κάποιο χρόνο με τα αδέλφια και τους γονείς μου, αλλά όλοι είχαν κόβιντ. Επειδή βρέθηκα εκεί και ήταν η εποχή των μουσώνων, υπήρχε ένας πολύ μεγάλος κήπος και ήμασταν όλοι μαζί οικογένεια και άρχισε τότε ο κήπος να ανθίζει. Αυτό το είδα σαν κάτι που ήταν μια ελπίδα και άρχισα να ξαναζώ την παιδική μου ηλικία. Επειδή δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω άρχιζα να αδειάζω ντουλάπια, να καθαρίζω τα συρτάρια που ποτέ δεν είχα αγγίξει όλα αυτά τα χρόνια. Εκεί κάπου ψάχνοντας βρήκα δυο τετράδια σχεδιασμού, λίγες μπογιές και δύο σπασμένα πινέλα. Τότε είδα ότι υπήρχε μια μεγάλη ελπίδα μέσα από τα μικρά πράγματα της ζωής, το οποίο το βρίσκω και στο Ρέθυμνο, πως στην καθημερινή ζωή μέσα από δραστηριότητες απλές ο κόσμος νιώθει μια ελπίδα και μια αισιοδοξία. Δεν είχαν ζωγραφίσει καθόλου μετά το γυμνάσιο, αλλά ένιωσα την ανάγκη να το κάνω». Αυτές τις ζωγραφιές, όπως λέει η κα Γκούπτα ανήρτησε στα facebook και αμέσως όλοι οι φίλοι της ενθουσιάστηκαν και της είπαν να τα εκθέσει και έτσι το μήνυμα της Ρουσίρα για την αναγέννηση, την ελπίδα και την αισιοδοξία ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου, παρότι η ίδια, όπως λέει, είχε χρόνια να ασχοληθεί με τη ζωγραφική: «αυτά που ζωγράφισα τα έβαλα στο facebook και τα είδαν φίλοι μου από όλο τον κόσμο, καθώς ζω στη Νέα Υόρκη, αλλά και από όλες τις ηπείρους και μου έλεγαν ότι τους αρέσει πάρα πολύ η ζωγραφική μου και ότι πρέπει κάτι να κάνω με αυτό. Μια ομάδα γυναικών με τις οποίες δουλεύω, είναι φεμινίστριες ενάντια στο τράφικινγκ, με ενθάρρυναν να κάνω εκθέσεις στη Νέα Υόρκη, αλλά και στην Ινδία στο μουσείο Γκάντι, γιατί ήθελα να δώσω ελπίδα μέσα από αυτό. Είμαι εξωτερική από τον κόσμο της τέχνης, αλλά θέλω να ζωγραφίσω την ελπίδα».
Το μήνυμα αυτό ήθελε να μεταφέρει και στην πόλη του Ρεθύμνου, στα πλαίσια του διεθνούς συμποσίου της Σύμης, το οποίο αναφέρεται στη δημοκρατία και προβάλλει τις αρχές και τις αξίες της. Με την έκθεσή της, όπως μας είπε: «έφερα την έκθεση στο Ρέθυμνο, γιατί ένιωσα ότι οι κοινότητες πρέπει να γνωρίσουν αυτό το συναίσθημα ότι μπορείς με μικρά, καθημερινά πράγματα να δώσεις ελπίδα. Ακριβώς αυτό το είδος της ζωγραφικής, που όπως είπε η επιμελήτρια της έκθεσης Ελευθερία Γκούφα, είναι ένα είδος αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Δεν ήξερα τι σημαίνει αυτό, αλλά τελικά μέσα από αυτό μπόρεσα να αγγίξω τους ανθρώπους που αισθάνθηκαν ότι έτσι εκφράζεται αυτή η ελπίδα. Το έκανα μέσα από το συμπόσιο της Σύμης, που προβάλει τη δημοκρατία, διότι ακριβώς η τέχνη μου δείχνει ότι δεν υπάρχει ιεραρχία, δείχνει ακόμα και τα ζώα πολλές φορές με ανθρώπινη μορφή και ακριβώς προβάλλει αυτήν την εικόνα της ισότητας και της δημοκρατίας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Ηλιάκη από τον δήμο, που βοήθησε να γίνει εδώ στον ναό της Αγίας Σοφίας, που πραγματικά δείχνει την οικουμενικότητα της τέχνης και πως αυτό συνδέεται με τη δημοκρατία» κατέληξε.
«Με την τέχνη της μεταβολίζει κάτι αρνητικό στην απόλυτη ομορφιά και ενώνει τον κόσμο»
Η επιμελήτρια της έκθεσης Ελευθερία Γκούφα μιλώντας για τα έργα τέχνης της Ρουσίρα Γκούπτα, έκανε λόγο για μια τέχνη που μεταβολίζει κάτι τόσο αρνητικό, όπως την περίοδο της πανδημίας στην απόλυτη ομορφιά της φύσης καταφέρνει μέσα από τα έργα της να ενώνει το κόσμο: «Στην αρχή όταν είδα τα πρώτα της έργα, μου φάνηκε ότι ανήκουν στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Εμβαθύνοντας, δουλεύοντας και μιλώντας με την καλλιτέχνη βλέπω ότι ο κόσμος της είναι τόσο πολύ πλούσιος, καθώς έχει και σουρεαλιστικά στοιχεία, όπως εξήγησε ότι δίνει τη διάσταση του ζώου μεγαλύτερη. Αγγίζει τον μύθο, είναι ένας πολύ πλούσιος κόσμος που έχει τεχνική ικανότητα. Θυμίζει πάρα πολύ τα χρώματα των εξπρεσιονιστών. Βρίσκω ότι η δουλειά της είναι ανθρωπιστική, ανοίγει ένα παράθυρο στη τέχνη που λείπει στις μέρες μας. Έχουμε δει τα πάντα, έχουμε μεγαλώσει, έχουμε βιώσει τα υπέροχα ρεύματα που απέδωσαν στην ιστορία της τέχνης τα προηγούμενα χρόνια και είναι το μεγάλο ερώτημα για τους ανθρώπους της τέχνης, που οδηγείται η τέχνη σήμερα. Με μια πολύ ενστικτώδη ζωγραφική άνοιξε αυτό το παράθυρο στην ουμανιστική τέχνη και βλέπω καταπληκτική πινελιά στην τεχνοτροπία της και ένα απέραντο ταλέντο που ξεκινάει από τα βάθη της ψυχής της μέσα από μια τέχνη απόλυτα θεραπευτική. Είναι αξιοσημείωτο και πολύ θαυμαστό για εμένα, μέσα από τις δύσκολες στιγμές που ζήσαμε κατά την περίοδο της πανδημίας και ήρθε σε επαφή με αυτήν την τέχνη, να μπορεί να μεταβολίζει κάτι τόσο αρνητικό στην απόλυτη ομορφιά και να ενώνει τον κόσμο».
Γ. Παπανδρέου: Η έκθεση της Ρουσίρα Γκούπτα βλέπει τη δημοκρατία μέσα από την τέχνη
Στα χθεσινά εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής παραβρέθηκε ο ιδρυτής του συμποσίου της Σύμης, Γιώργος Παπανδρέου, με συμμετέχοντες στο συμπόσιο που είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα έργα. Όπως είπε ο κ. Παπανδρέου: «Είναι μια έκθεση που δεν έχει ιεραρχία, όπως το λέει και η ίδια η εικαστικός. Άρα βλέπει την έννοια της δημοκρατίας στην τέχνη. Επίσης, βλέπει ότι πολλές φορές περνάει καθημερινά η ζωή μας με μια αίσθηση μιζέριας, επηρεασμένη από τα προβλήματα και την πανδημία. Την μιζέρια αυτή προσπαθεί να διώξει μέσα από τα έργα της η κα Γκούπτα, και να πει ότι δεν είναι έτσι. Ότι μπορείς να δεις κάτι ωραίο στη ζωή σου. Αυτό που κάνεις, τον άνθρωπο που βλέπεις, τη γειτονιά σου, το σπίτι σου, τον χώρο σου. Είναι ένα μήνυμα ελπίδας που είναι πολύ σημαντικό. Ένα ακόμα βεβαίως μήνυμα μέσα από την τέχνη είναι αυτό της ελληνο-ινδικής φιλίας και συνεργασίας. Έχουμε κουλτούρα, αρχαίους παλιούς πολιτισμούς και κατανοούμε την έννοια της τέχνης, ειδικά η Ελλάδα που έχει την έννοια της αισθητικής από την αρχαία εποχή» ανέφερε.
Οι εργασίες του συμποσίου ολοκληρώνονται σήμερα και όπως ανέφερε ο ιδρυτής του συμποσίου το ενδιαφέρον και φέτος ήταν πολύ μεγάλο: «Πάντα υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στο συμπόσιο. Όπως έχει οργανωθεί εδώ και πολλά χρόνια είναι μια συνάντηση προσωπικοτήτων από διάφορες «γωνιές» της ζωής, της πολιτικής, της ακαδημαϊκής δουλειάς, της νεολαίας, του ακτιβισμού. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, αλλά με ένα προοδευτικό πρόσημο και πάντα βεβαίως για τα μεγάλα θέματα της εποχής. Συζητάμε για το πως να τα κατανοήσουμε, πως να τα αντιμετωπίσουμε, πως να δώσουμε ελπίδα και ιδιαίτερα σε μια εποχή πολλών, μεγάλων και ραγδαίων αλλαγών που δημιουργούν ανασφάλεια, φόβο και που πολλές φορές χάνει κανείς το νόημα» είπε.
Σημειώνεται ότι χθες οι συμμετέχοντες στο διεθνές συμπόσιο της Σύμης είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου «να δουν, να γευτούν τον πολιτισμό, την ομορφιά, την φιλοξενία, την Κρήτη. Οπότε νομίζω ότι θα γίνουν οι καλύτεροι πρεσβευτές της περιοχής εδώ και της Ελλάδας» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Παπανδρέου.
