Της Κατερίνας Σαρρή
Τα δέντρα και οι πέτρες και τα ποτάμια είναι εδώ όσα χρόνια κι αν περάσουν να σου θυμίζουν ξεχασμένες ιστορίες και ανθρώπους που δε γνώρισες ποτέ κι όμως κυκλοφορούν στο αίμα σου μια που είναι οι πρόγονοι σου .
Κάποτε πριν πολλά πολλά χρόνια ένας πλούσιος Έλληνας ευπατρίδης,ο Θεμιστοκλής Βερνάρδος από την Παροικία του Βουκουρεστίου της Ρουμανίας, με τη σύζυγό του Αντέλλη,κόρη Γάλλου Πρέσβη και τα παιδιά τους, ήρθαν στην Κρήτη μια που υπηρετούσε ο Θεμιστοκλής ως πρόξενος της Ρουμανίας στο Ρέθυμνο .Και κάποια στιγμή γοητεύτηκε από τα όμορφα Δαριβιανά,το χωριό δίπλα στο ποτάμι.Αγόρασε οικόπεδο και έφτιαξε το δίπατο αρχοντικό του.Πολλά πολλά χρόνια μετά, περπατώντας το ίδιο ποτάμι,ανακαλύπτω έναν πλάτανο και μαθαίνω πως ήταν ο πλάτανος της συγκεκριμένης οικογένειας κι αρχίζουν εικόνες να κατακλύζουν το μυαλό μου.
Και συγκινούμαι γιατί ανασταίνονται ξανά οι πρόγονοι μου …Και συγκινούμαι γιατί όσα χρόνια κι αν περάσουν, τις ρίζες σου δεν τις ξεχνάς ποτέ. Κι αν δεν τις ξέρεις, έρχονται αυτές και σε βρίσκουν όπως έγινε σήμερα με εμένα εντελώς αναπάντεχα….
