Πού να το περίμενε κανείς ότι η πλατεία Συντάγματος θα πλημμύριζε από… «κούληδες»! Προς άρση παρεξηγήσεων ή παρερμηνειών και επειδή η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει, «κούληδες» αποκαλούνταν στην προ-Μαοϊκή κιόλας Κίνα οι εργάτες της υπαίθρου, αυτοί που ζούσαν με τον καθημερινό μόχθο τους (για τους αναγνώστες του Ν. Καββαδία γνωστός ο στίχος από το ποίημα, «Cambay;s water», οι κούληδες τρώνε σκυφτοί ρύζι με κάρι…).
Την ίδια ώρα λοιπόν που οι Έλληνες Κούληδες διεκδικούσαν με αγωνία το δικαίωμά τους να έχουν καλύτερη μοίρα από τους Κινέζους Κούληδες και να μην τρώνε ρύζι με κάρι, ο Έλλην πρωθυπουργός απολάμβανε τον έθνικ φολκλόρ Ινδικό χορό, κατά την άφιξή του στο Νέο Δελχί! Προφανώς θα αρχίσει και στην μεγαλύτερη χώρα πλέον του κόσμου να… «ξύνει» τον πάτο του βαρελιού -βεβαίως, βεβαίως- και μπορούν οι εν Ελλάδι Κούληδες να περιμένουν κανέναν φτηνό… «σπόρο» από την Ινδία!
Όσο για τα «αιτήματα» ας είμαστε ρεαλιστές! Όταν στην Ελλάδα αιτούνται χρήματα διάφορες κοινωνικές ομάδες ξαμολιούνται οι… Αντιπρόεδροι της Κυβέρνησης! Εκείνος ο «μπαρουτοκαπνισμένος» της Εργασίας, ο Κ. Χατζηδάκης που με τις χαρακτηριστικές κινήσεις των χεριών του υπενθυμίζει την «ιστορία» με τα… «Λεφτόδεντρα»!
Τα οποία βέβαια «λεφτόδεντρα» έχουν φοβερή βεντέμα όταν ταξιδεύουν στις Η.Π.Α. και στις πολεμικές βιομηχανίες για «παραγγελιές» και «μπίζνες»! Εκεί τα «λεφτόδεντρα», κύριε Χατζηδάκη, γίνονται δίφορα και τρίφορα! Κατεβάζουν δισεκατομμύρια ακατάπαυστα και τυφλά. Εκεί δεν έχει δημοσιονομικούς περιορισμούς, γιατί αν είχε τι είδους κομπραδόρικη κυβέρνηση θα ήσασταν, ε;
Αλλά σε αιτήματα κλάδων ξεπροβάλλει κι ο έτερος… Αντιπρόεδρος, Άδωνις που αναψοκοκκινισμένος λες και οι κομμουνιστές του ανέβασαν την πίεση στο είκοσι, ωρύεται και εκβιάζει ταυτόχρονα, ότι για να ικανοποιηθεί το αίτημα αυτών θα επιβληθεί άλλος ένας… ΕΝΦΙΑ κι αν ικανοποιηθεί το αίτημα του άλλου θα μπει και τρίτος ΕΝΦΙΑ κλπ. Μιλάμε για «επιχειρηματολογία» εκπληκτική, αλλά και δείγμα του πόσες χρήσεις εν τέλει είχε αυτός ο «έκτακτος» φόρος που θα διαρκούσε δύο χρόνια!
Σε κάθε περίπτωση το «υπονοούμενο» το έχουμε πιάσει! Όσο κοιμάται τον ύπνο του δικαίου η κοινωνία, τόσο οι «ραντιέρηδες» της εξουσίας θα την περνούν φίνα και θα λένε: «εις υγείαν των κορόιδων»!