Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ*
Πληθαίνουν οι ανησυχίες για την πρόοδο στην κατασκευή του νέου ΒΟΑΚ στην Κρήτη. Πρόσφατα σχετικές παρεμβάσεις έκαναν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Στο επίκεντρο αυτών των παρεμβάσεων βρέθηκε η καθυστέρηση στο άνοιγμα των οικονομικών προσφορών για το «μεγάλο τμήμα» του νέου ΒΟΑΚ, το τμήμα δηλαδή που περιλαμβάνει τα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο. Στο μεταξύ το «μικρό τμήμα», στο Λασίθι, όπου έχουν ήδη ανοίξει οι προσφορές και έχουν επιλεγεί οι ανάδοχοι, βρίσκεται σε λήθαργο καθότι -παρά τα διάφορα «εγκαίνια» στο παρελθόν, τα έργα απλά δεν γίνονται.
Οι ανησυχίες βουλευτών και υπευθύνων επικεντρώνονται και περιορίζονται στις καθυστερήσεις του έργου. Τίποτε δεν αναφέρεται για τις δραματικές παρενέργειες της προχειρότητας με την οποία αποφασίστηκε το έργο, ούτε για το πέπλο σιωπής που τις περιβάλει. Η χάραξη του νέου ΒΟΑΚ είναι το ουσιαστικό στην όλη αυτή υπόθεση. Το έργο σχεδιάστηκε και προωθείται με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα των «εργολάβων», των μεγάλων δηλαδή κατασκευαστικών ομίλων που θα υλοποιήσουν και θα εκμεταλλευτούν το έργο κάνοντας την μετακίνηση μεταξύ των πόλεων της Κρήτης εμπόρευμα προς κερδοφορία. Για το λόγο αυτό η όλη χάραξη αγγίζει το λογικά παράλογο. Το προβλεπόμενο μήκος των σηράγγων, για παράδειγμα, θα ταίριαζε περισσότερο σε δρόμο που διασχίζει τα Ιμαλάϊα παρά σε δρόμο που διασχίζει την Κρήτη! Οι σήραγγες όμως αφήνουν κέρδος στους κατασκευαστές……
Τα ουσιαστικά λοιπόν έχουν μπει στο ράφι. Ουδείς από τους διαμαρτυρόμενους βουλευτές και παράγοντες κυβέρνησης και «αντιπολίτευσης» έχει κάτι να πει για τα διόδια, για την διατάραξη της πολεοδομικής συνοχής και της ανάπτυξης των μεγάλων πολεοδομικών συγκροτημάτων της Κρήτης – ειδικά σε Ρέθυμνο, Ηράκλειο (με επιπτώσεις στην ασφάλεια των κατοίκων τους) -, για την καταστροφή παραγωγικών ζωνών και ραγδαία αναπτυσσόμενων τουριστικών χώρων, για την αλλοίωση του περιβάλλοντος και τις καταστροφικές περιβαλλοντολογικές συνέπειες, για την απουσία υδραυλικών μελετών που υπόσχονται νέες καταστροφές, για το κόστος των παράλληλων έργων και το ποιος θα το χρεωθεί.
Όπως δε δείχνουν οι εξελίξεις στο Λασίθι τα ποσά που διατίθενται για απαλλοτριώσεις είναι δραματικά ανεπαρκή με αποτέλεσμα οι τελευταίες να μοιάζουν με αυθαίρετες υποχρεωτικές δημεύσεις περιουσιών.
Θα ήταν καλό οι εκπρόσωποι του λαού της Κρήτης και της Ελλάδας να ανησυχούν περισσότερο για τα παραπάνω ουσιαστικά που αφορούν άμεσα τους κατοίκους του νησιού.
Ο νέος ΒΟΑΚ πρέπει να γίνει με γνώμονα το συμφέρον και την προστασία των κατοίκων της Κρήτης και όχι με γνώμονα τα κέρδη των ήδη κερδοφόρων κατασκευαστικών ομίλων.
* Γιώργος Μαργαρίτης, Αδελιανός Κάμπος